© AL. BUNGE
RRLTRNNEREREUNIEN
St. Petersburg. Buchdruckerei der Kaiserlichen Akademie der
FR 3, m r u
Vorwort.
2 Niriehonde ‚Arbeit ist. ieh were a betaniskhein ABER die dot leider der Wissenschaft‘ und ‘den Seinen viel zu früh ehtrissene junge Reisende; Alexander Lehmann, auf‘ seinen Reisen: im’ Ural,’ am Ostufer‘ des'caspischen Meeres, durch‘ die : Kirghisensteppe und: die .Wüsten' am: Aralsee' ‘nach :'Buchara und Samarkand, durch das ne Va se zu. ... zurück bis Orenburg im: Läufe von 4Sommern =. Diese Ausbeute. liefert ‘einen wichtigen‘ Beitrag zur‘ ie a Elor der Gränzgegenden des europäischen und asiatischen) Russlands;'sie füllt 'zum‘ grossen Theil eine Lücke aus in den Kenntnissen von den, neuerdings''an| den 'verschie- densten Punkten genauer‘ 'erforschten ) "höchst »eigenthümlichen Vegetationsverhält- bissen: der unübersehbaren ‚Steppen und ‘Wüsten Mittelasiens; sie lässt uns endlich einen Blick in ‚die. Flor 'eines'‘Gebirges thun; die‘ Vorbindungsglieder BERND: ER des Caucasus, des Himalaya: und des Altai ‚darbietet: |
‘Von den : Angehörigen des mir innigst: Kefetee Werben; er. von u selbst ausgesprochenen Wunsche zufolge, aufgefordert dieses überaus reiche Material zu. verarbeiten, fühlte ich mich: verpflichtet. die grösste Sorgfalt darauf zu verwenden ‚ und’ ohne: Ausnahme’ Alles; bis auf das unkenntlichste Bruchstück auls Genaueste zu untersuchen und aufzuzählen. So nahm: ich. ‚denn>duch:alles auf, was von Anderen, zum Theil wahrscheinlich im Auftrage des Reisenden, in den von ihm bereisten Bezirken gesammelt,’ pder von)ihm: aus andern, auf ‚die von ihm erforschten Florengebiete bezüglichen Sammlungen, die er an Ort und Stelle vorfand ‚entnommen? und der seinigen eingeschaltet wurde ').
”) Dahin gehören viele Bilanzen aus dem orenburgschen Gouvernement aus der Sammlung eines
Herrn Zan; einige mit Etiqnetten von Lessing’s Handschrift; mehrere aus der Gegend des Ost- ufers des caspischen Meeres von Karelin; einige seltene Steppengewächse die ihm Stoddart in Buchara mitgetheilt hatte; Pflanzen die wahrscheinlich auf Lehmann’s Bitte oder Auftrag von Dr. Mobitz am Temirflusse; von Dr. Cederholm im Ustjurt; von Maximowitsch an der neuen oren- burgschen Linie; von Ss yssow in der Steppe zwischen der Emba und dem Aralsee, (diese, obgleich meist im minder gutem Zustande, doch werthvoll durch die fast durchgängige Beifügung der kirghi-
sischen Namen), gesammelt wurden. *
4»
Bei der grossen Genauigkeit mit welcher Lehmann die von ihm gesa Pflanzen etiquettirte ist es mir möglich geworden ohne Einsicht in sein Ta gehabt zu haben, seinen Reisen ‚während der Sommermonate Schritt für Sch zu folgen, und eine genaue Reiseroute zu entwerfen, die von höchstem Interesse in pflanzengeographischer Beziehung ist, und zugleich von dem unermüdlichen Eifer unseres Reisenden das glänzendste Zeugniss ablegt. Denn, mit Ausnahme einer Unterbrechung 'die. eine bedeutende Erkrankung in den Monaten: Juni und Juli 1840 veranlasste ,,.verging, obgleich‘ die ; Sammlung zoologischer |und mineralogischer Schätze; der \er..mit-(noch: grösserer:| Liebe’ und, Sachkenntniss: oblag, fortwährend seine Thätigkeit,in'-Anspruch nahm, kaum: ein Tag, an dem er nicht zahlreiche Pflanzeinıgesapaitieltcchibesoh Ins on anılsunenul sah dub | |
Diese Etiquetten habe ‚ich daher. auch aufs Gewissenhafteste in! meine Arbeit aufgenommen, ohne etwas: auszulassen, ‚meist auch die Rechtsehreibung der. Eigen- namen: beibehalten, und 'nur-hin und‘ wieder nach dem Datum den Fundort, oder umgekehrt ;nachgetragen. Bar | sin os Karl
; Darf‘ich ‚ein ‘Verdienst bei. dieser. Arbeit beänspruchen,, so: ist es das, durch möglichstscharfe Diagnosen’ und. sorgfältige ins Detail eingehende Untersuchung und Beschreibung alles Neuen, oder ünvollkommen Bekannten, die von Lehmann auf- gefundenen Pflanzenformen vor: dem: Verkennen gesichert: zu haben; :
Eine zweite -Abtheilung; meiner ‚Arbeit: wird den: aus den Etiquetten entnom- menen historischen.-Bericht, über. den botanischen Theil der ‚Reise, die: Zusammen- stellung der: Fundorte, ‚und:''Charakteristiken: der betreffenden Florengebiete ent- halten; bei ‘welchen ‚letzteren ich auch andeı itiges mir :zu: Gebote "stehendes
g87 Li
” MEREN 44 f ade x SI a
"’ Dorpat,'den 0sten October 1850... vo. Fresy rt) HB "9 8) ' urıfese .- nor 7
Al Bunge.
ALEXANDRI LEHMANN u _ RELIQUIAE BOTANICAE, vs | SIVE ENUMERATIO PLANTARUM AB: ALEXANDRO LEHMANN IN ITINERE PER REGIONES URALENSI-CASPICAS, DESERTA KIRGHISORUM,
| TRANSOXANAM ET. SOGDIANAM _ ANNIS 1839 — 1812 PERACTO, COLLECTARUN.
-— DICOTYLEDONEAE.. Ordo I. HRanunculaceae,
1.. Clematis Iongecaudata Ledeb. fl. ross. 1. P- 3.
Hab. An den Ufern des Sarafschan bei Samarkand 1. September 1841, und an den ‚Felsgehängen, des. obern Sarafschan bei Uramitau 7. a 1841 ae ‚et fructifera).
. Cl. ‚glauca, W, facile distinguitur. longitudine en et sepalis intus tomentoso- villosis; a_Cl, ori ih cujus carpella matura haud vidi, nisi segmentis subintegerrimis, vix distinguenda. Variat, enim, foliis cauleque glabris et a foliorum segmentis suboyatis, et lineari- -lanceolatis, _ Ci. orientalis L.i ipsa subinde folia habet cano-villosiuscula.
) igitur species jure, distincta?. ; Ä a ‚Atragene alpina L. Ledeb. fl. ross. 1. N Hab. Kalksteinberge an der Ufa 26 Juli 1839 (lorens et fruetifera). Pr “u Thalietrum foetidum L. Ledeb. fl. ross. 1. p-, 7. var. @.et £. u 2 EBENE am Ostufer des Tolkasch-Sees 1%. Juni 1839 (ern Il Y an,der Belaja bei Wüsnessensk. 3. Iuli, 1839 (fruetiferum),
182 © Alexandri Lehmann, reliqwae botanicae.
4. Thalietrum minus L. Ledeb. fl. ross. 1. p. 7. «. > Hab. Gouvern. Orenburg bei Spaskoje 4. Juni. Berge um Perowskys Kotschewka a 7. Juni, 28. Juni 1839 (florens); bei Ufa 19. Juli (fructiferum). 5. Thalictri species nova? Hab. Auf den Alpen des Karatau 12. Sept. 1841.
Speeimen unicum haud rite determinandum,,. deflorätum, fructibus plerisque jam lapsis. Glabrum; caulis fere bipedalis, substrictus, subangulatus, foliatus. Folia ternatim decom- posita; vaginarum auriculae breves subpatulae; petioli rami inferiores patentes, basi ple- rumque stipellati; segmenta. cordato-reniformia vel rarius obovata,. bi -trifida; lobis grosse bi-tridentatis. Paniculae rami patentes- pauciflori subracemosi, pedicellis‘ elongatis strietis. Carpella subsena, sessilia, basi obtusa, acer sulcata, „ oblonga, styli basi persistente acuminato- -cuspidata.. . FR JE FE
6. Pulsatilla Dan min. Ina, n. ross. = p:,4%
Hab. Häufig an der Heerstrasse zwischen Kasan und Orenburg Mai 1839, am Flüsse Dongus, zwischen Orenburg' und Ilezkaja Mai 1841 '(florens). : a 7. Anemone biflora DC. Syst, 1. .p- 201.
4 A. radice tuberoso- -lignosa, folüs radicalibus glaberrimis trisectis; segmentis longe petiolulatis tripartitis trisectisee;; partitionibus obovatis grosse inciso-bi-trifidis; lobulis abbreviatis oblusis obtuse. sub-1-2dentatis, ingolueri. triphylli, folüs. subsessilibus segmentis foliorum radicalium süunilibus, caule uni- rarius 2—3 floro, pedunculis secundarüs medio involucellatis, flore nutante demum erecto, sepalis 5 ovato-oblongis rotundatis extus sericeo- puberulis staminibusque es oe at carpellis oblongis dense lanatis, sirie, adungg, ge i Ki
3:55 | K: | Bee Auf Felsenschütt, bei Tale ba chat? 5 Art 108 a fete de- | rata).
"Synonyma supra AR 'ad unam 'eandemque® speciem 'Pertinere" Aullum kom; com- paratis speciminibus persieis 4. ‚biflorae DC. Kotschy. ‚Pl. pers. audtr.' N 238), Son- gorieis ar Gortschakowü Kar. et Kir. (Coll. 18%1. No. 1142) cum nostris he’ minimum quidem 'video diserimen, quamvis descriptiones inter 'se 'discrepant. ' Föliorum lobi 'obovatt nee lineares, petioli Tongiores , flores ı majores, quam "deseriprio Canidöleand indieat. gl minum rock istributio, quam el De Candolle com: m pendet; in flore enim juniore carpellis nondum accretis, nee nön in för mtl f carpellis jam lapsis, stamina eyidentiora, eü odemgue” iempord in! 'ore'se secundari o"Serius evoluto carpellorum capitulum tumidum stamina omnino & oceultat. Toy hidran ; Hi nostra gr Na an ln in ‚var?! 4. „HP“ prä Dein re nt sömper
Narr er
ane A us ä a ee a al rn nn nn = dein Sin nl al
Pe ll
BB EN BÖNG Esbuous\ m 183
tione plantae songoricae' folia tripartita' tribuuntur‘ semper enim sunt triseeta.'. Flores intus Näticantes 'extus era eolore purpurascenti suffasi. os
"8." Anen estris E. Ledeb. fl. ross. 1, 'p. 16. li). gr 81
Hab. Orenburg; GwebuilBehge 15 Mair 4839 dloren FR 203 73% 2270 i
eg 'Anemone'altaica Fisch. Ledeb. dm) 4 es 16. wgicdekmh dell
t Hab. : !Slatoust ‚: Ufer (Zam).Iıs wind um
haud ab. . Lehmanno In. Bin: ed unguem enngruunt cum altaicis.
10. Anemone rannentoiden L. En N. ross. 1. P r
rR- Yet
Birk mememn a eiione L. Bades fl. ross. 1, p- 18.
ulosdHab...' Auf; dem. Iremel-tau 12. Aug. 1840.
ists ein Adonis parviflora Fisch. DC. prodr. 1. p..2%. ‚el Hab. AmuInderschen, See, ‚Mai. ‚(florens); ‚in..der ‚obern. Irgis-Steppe, am Bache Kaindi, Steppe der Wasserscheide des. Kaindi-Baches 28. Mai. (fructu maturo). Perperam, a.cl.,Ledebour (fl. ross.,1.,p. 23) A. aestivali L. ut var. y. adjungitur; facile, enim distinguitur, ‚habitu teneriori, praesertim, vero, ‚carpellorum margine superiore
edentulo, in A. aestiyali L. dentibus | ‚binis majusculis instructo,
» 13. Adonis aestivalis L. DC. prodr. 4. p. 24. Sun ‚Hab. Auf den Deehlaklene bei Buchara 27, März. 1842 ar et cum fructu ‚ „Ämmatüro),
‚ ee Li = w u Mai 1839 (Horens). r | | | "15. Adonis wolgensis Stev. DC. prodr. 5, EB . Adonis villosa. Ledeb. ‚Ind. sem. horti Dorp. 182%. Hab: ‚Auf e einem arten, etwa 150 Werst. vor Orenburg 3 Mai 1839 und auf dem re bis O Öre r häufig 9. Mai 1839 (florens et cum fructu ‚immaturo).
S4. Nullum, ul di } inter ‚plantas ‚Lehmannianas et, ‚specimina quae, ipse legi ad Wolgam, et "pläntam altaicam. "Peduneuli, fructiferi in vera A. wolgensi. immaturi erecti, mox nutant, vel potius arcua are fiunt; ‚idem in A. villosa. ‚Foliorum forma omnino eadem. „Flores in planta altaic: it" Mäjores, herba |
16. Myosurus reger Ledeb. m Toss. r. ” 26. arszuunsh: SE vorab, In feuch 1 ppe zwischen der + Sonde Kara-kum re und‘ dem dreist 22. Mai Wein ra. sbunkese oialaleii + 23% > In ces r Pers, Ledeb) Mrröss>fip. 26.
\ @HaB)> NowöwAlexaindroirsk ls Mahiüt840) (Mörens‘ et, em’ frustu
A
Sun,
1833 © Alexandrı Jeehmann,\ religmae botanıcae.
si «»ı.) Kanälen. bei Kermine zwischen, Buchara,und Samarkand ‚27. Aug. 1841 (fruetg maturo), um Buchara 28. März 1842, N on. Juss-Chuduk 2%. April 18142 dioms.eı et-fruetificans);. Granitfelsen bei Bakali, 27, April, 1842 «frustife). +48: © thoceras DC Local fl winner 8.) 1::P::26. ; E en Hab. Am Sagt Ssäkmara- Ufer bei Ssakmarskoi ‚Gorodok; 10, Mai 1839. Nowo- Alexandrowsk 1. Mai 18:0. Um Buchara auf angebaüten Stellen’17..März 1842 ws(florens)»\: % Auf ‚den«;Lehmflächen! des: ‚Kara-kum 20. ‚Mai)..4842, ‚(fruetificans). Am Kaindi-Bache 28 Mai 1842 (fructu maturo). ae Haec et antecedens plantae valde variabiles, nec forsan jure species"dua® distinctae. Crista in dorso carpellorum €. orthoceratis plus minusve exculta, im plantis solo afidissimo enatis stylus in fructu brevior,'strietior, erista./quadrata, plantae vegetioris stylus löngior, a. quidem, at crista in dorso minor, interdum dentiformis,tune evanida. |'Specimina 0 prope Bucharam in solo pingui ' loeis 'eultis Ieeta, "quamvis ’juniora;: insignia“ fractu gial, stylo lato, strieto; eristae ne‘ vestigium quidem. "Vidi>etiam speein ), style’ PICHRRON: en in dor‘ er olislaenmeen 7 ob nyysie „u BR: aa Bd | | jatilis L. Ledeb.' fl.ross. 1. P. 97. var: 8. päntothn nr In den Känäleh üm Wei Oethr. 1841, 12. hi 1842 ‚(forens et fractif.). 20. Ranunculus divaricatus Schrank. Let, HL ı ee 9% Ps 28," 0 _— Hab. Im Süd-Ural; im Irgis 1%. Juni {ant, © a ü "Obserr. Adsunt insuper e sectione Batrachiorum specimina "duo plantufae minutae habitu omnino R. Purshii, at carpellis transverse rugosis hispidulis; Norum color ex male exsicgato, degie ı Baud Bieeoscnader, auf € e ‚speciebus hujus,? sectionis, forsan arte nimis ” 2 1 . ,
„ur
en secta, gnieni tr, et, air ya a el calyce_ ar, ‚longiora a; sta
s), ovar itulum 5 supe,
Hibustl en. 2.8 H ich :e Sina and
hispidul: a; An carinata, ty] | uscı
> EIS E ii r ah -
A en Un und | . A Ye
SIrer 1zsfilti- GlSuN1E + Hiog 157. Insina Zom 2 2 TOTEAR —. rt in IT „ıuobss I r N ARHAN Bun „Mai 6 Kyenke Mid ik
1a Brlsi 2 Na, ER "ame. arm eslsiısrt yern 7 lin
HEN “a PTLITECH,
1; Bass Kama ah Bge A
sen FUTERO von or
hi 7 = 47; Be‘ bi N; Y Pi ai 4 Fa : 1 » in; prümg, 22 PR 1.000 ae nn u a 2. brac- ee rt KEIM TEN ser TEE. MDR. NIETETTD caele ‚nis ü
B
teiformibus Linearibus, \sepalis ddpressis\ villosiuseuli L capitulo ovato upgrpellis compressissimis glabris in stylum longum unpEWRo Rott: altenuatis. Mer Hab.: Bei ‚Tümen Maiden auf; ‚dürrem' ER Boden. 19. all: 1912; ‚(florens ‚ et ıfruetificans). un ade s »»8pecties inter R. a et'R; pet quasi gneii ‚ab ui ‚distinetissima pe forma. ‘R: Meinshausenii-Schrenk Beil physs math; ‘Acad. Imp.'se. Petersb. -T= HI. No. 20) etiam'affinis videtur sed) R.; llo simili zn la noster longius distat;'e ‚brevi diagnesi i /insuper differt pube;isepalis: ie Hloeıad Radix fascieulata, fibris earnosis et filiformibus mixtis. Caulis et e-Rore yedtcia)tiei reliquiis stupposis‘ koliokund emärcidorum involuta. ' Folia'rädicalia subquina’ petiolata‘, ‘petiolo 1-2 pollices' longo, pilis adpressis incano; lamina trisecta, ütringue adpresse villoso- seanescens; in folio primario interdum segmentum intermedium oblongum trifidum, lateralia bifida,' Taciniis integerrimis, caeterum segmentum medium''semper' 'petiolalatum, profunde “tripartitum, laciniae lineares, "interdum falcatae, linea angustiores, 68 lineas longae, integerimae vel rarius dente unico hine munitae, vel bifidae, obtusiuseulae; segmenta lateralia profunde bipartita 'vel bisecta‘ ' laciniis Iinearibus integerrimisvel'bi-tripartitis, caeterum similibus. Caulis sehhipelähis: vel- ad suminum'' cum floribus' 8 pollices altus, adpresse cano villosus, a basi ad altitudinem- 4 — 5° pollieuni ' hudus; hie'folio instructus 'profunde "tripartito, laciniis linearibus integerrimis, linea dimidia' angustioribus. Cyma 3— 7 flora, foliis bracteiformibus minutis linearibus. “Flores minores quamin R. plastys- permo. Sepala ovata erecta, ‚ petalis plus ‚dimidio breviora, patalo = villosiaseula. ‚Petala :obovata“fotundatä” hd" Sumimum #77, Tineas longä,‘ il da "Styli"in More ovario longiores. Capitula‘ fruetuum (nondum "matirorum) % Jineas longa, 'paulo angustiora ‚Carpella' compressissima, Basi extus 'valde dilatata rotundata, 1,3 erg _. 1,5. lineae longa; stylo uncinato revoluto, 0,8 lineae longo. \ 1, 23. Ranuneulus pedatus Kit. Ledeb. fl. ross. 1. p.29,. Hab. Orenburger | Tauschhof 1 2. Mai 1839 (florens). Bei llezKaja CHOR 7. Mai 1841. Guberlinsk. “In der‘ 'Lehmsteppe am Irgis 2%. et 1812 ap? Mo- rastgründe am Urkatsch 30. Mai 1842 (ruchlermz e Pr Ranuneulus reptans L. Sp. w73. ‚Be Hlammula F? ade Aroai 1. "2 32. a Hab. _ Am. Hüttenteich. ‚bei Slatoust (orens), ‚Species. sine ullo dubio, genuina, ” En, ‚etiam ‚nuperrime agnovit d. Koch. ‚synopk. ge "I add. p. 134. ° . B . e 25. a Am —_— is, Kadehe A. roSs,. Arsp- A -,, Speeimen, dloribus et, fruetibus ‚carens, ‚sed,sine dubio huc.‚sp ver ey iliter haud ab ipso Lehmanno | lectum: non ee ab Iremeltau in jugo uraleneb ai ta — „MAanune L. Ledeb. fl. ross; Kup Bhsils mi .ds 4 Eab.;. Berg :a am See Tolkaseh: im Süd- Ural. 14; Juni 1839 (Mate.
“r86 0) Alexandri Lehmann), \religtiae botanıcae.
27.: Ranunenlus polyrrhizos Steph. Ledeb. fl. ross 1. ir 9 Bub. Tlezkäja ‚Sasischite 7. Mai 1841 (florens). | 28. sk en 'ross. 1. p. vor! Babe An PROBEN Felsgehängen des obern Sarafschan '6.' Sept: 1841 (florens). nie Null gendus, at a ,R; propinguo -quodammodo-abhorret, sed ex «nice Ispeciuind Yir fite! man ‚species: | constituenda. ; ‚Robustior, ‚brevior; »folia majora, \erassiora,) nervis’subtus prominentibus,.supra glabra, subtus ‚ad nerwos'.appresse parte pu- bescentia; Carpellorum EN ee majora; stylus ag 'reetus, erectus; ‚eaktera ‚congruunt. ;. | toi ‚Benuneulus polyanthemos X. Ledeb. fl. ross., 1. p- 4. | ‚ Hab. Bei, Ssakmara. ; Bei, Ilezkaja Sastschita 24. Mai 1833. An der neuen oren- ‚burgischen. ‚Linie ‚bei: ‚der. Staniza Naslednika Juni 1840. An ıder Heerstrasse da: zwischen »Slatoust und Ssatkinsk 9, Aug. 1840... Am, lHek 2%; ‚Mai. 1841. Mu- sono! >». gosarische Borami Wehe Mai .:1842, Me von. Kirkapee BR, „Mai, 1842 ER :(orens)- . arm BUITE 30. lus 1 Be En Zu fl. Toss. , p- Pe eifeintef ‚ok alba; an..der Ufa 26. Juli 4839.: ‚(lorens). Een ee Ranunculus repens L. -Ledeb. fl. r0ss.11.:p. 43 , > say.) Hab. ‚Guberlinskische ‚Berge. llezkaja, Seahnehikn 23. Mai ı 1839. ‚A ei ‚bei erlenl | Bischtamak Er Juni, 41842 (florens).: ei lit 2182 tus EL Ledeb. fl. DE 2 Hab. in Süd- Ural bei. Kisilskaja 17. Juni 1839; bei Orenburg, — am. Salzsee ‚iohlarrgins bei,‚Birsk 24, Juli, 1839; ‚zwischen. Tscheliaba und Magnitnaja, & u, Ficaria ranunculoides Mönch. ‚Be: Prod 1..p. #4. Ran. ae fl. ross. 1. pP. 30. | ol Hab. Ilezkaja Sastschita 7. Mai 1841. Ne Orenburg 12, Mai 1839, j sh. Trollius europaens EL. Ledeb. fl. .ross. 1..p. 49, Hab, Waldwiesen, ‚am, Ai im Gouvernement Orenburg Juli 1839. 35. Aquilegia spec. Hab. An den Felsen der subalpinen Region des Karatau 12. Septb. 1841, Speeimina suppetunt tria omnino deflorata, früctibus maturis seminibusque jam om- nibus elapsis; species igitur non determinenda. Affınis 'videtur A. lactiflorae Kar. et Kir., 'sed eximie glauca, foliorum partitiones minores, magis distantes, quasi Tolium quinato- Erg simulantes; : an En ‚glaucae Lindl. propior? Bge., ERS
ip Kesnaatıaa) din, Kari RG 'ecalcaratum, pati qingue sub- libus !
Hab. Im alten Fee Tan-Datj Am Schatten de Saul Ba Am- modendroh Bge.) 3Mai' 1842 (florensyi dom ni ©
\ Drissd Lu BUHMG Erchinuzs\) a) 487
'b Planta singularis, (quäm: pro manstzositate D.. camptocarpi., F. et ae nisi men \adessent: numerosa (circiter: 30.) ommino/ ‚inter se. ©)! Radix annua,, exilis. Caulis: 3—— 8 polljees altus;,, simplex, reihe
pube: subglandulosa. Folia cotyledonaria petiolata, oblonga, rohundala, integerrima; cau+ lina: primaria cuneato + obovata,, trifida, laeinüs lanceolatis integerrimis , caulina eaetera inferiora plus: minus; profünde (tripartita „'lobo medio;. saepe: integerrime. lineari, late» ralibus bifidis, rarius omnibus bi-trifidis; superiora ‚wispeta,n ‚segmento, medio abbre viato subulato, vel subnullo, lateralibus elongatis: oblonge-linearibus petiolulatis. acutis;: carno- sula ‚ :pubescentia,|.; Flores jam «in axilla-folü quinti ve sexti nlbreimniläiniien ‚brevissime pedicellati, ad imam basin bibracteolati, aequales, ecalearati, apetali. Pedicelli viklosi lineam dimidiam longi, in fructu ad summum ‚sesquilineares, Bracteolae minutae in ipsa axilla, folii sessiles, pedicello. soluto, persistentes, lineares,,brevissimae,; Sepala 5, 1'/, lineas longa,\exteriora angustiora,, lineari-eblonga, .dorso .nervis-wiridibus, picta, ‚margine pallido cincta, extus patulo. pilosa, interiora paulo latiora, inaequilatera; hine_ glabra,,.inti+ mum obovatum, dorso linea. ‚viridi pilosa. Stamina, subduodecim., : Filamenta ‚basi dilatata membranacea, superne, parce\ ciliolata vel. glabra.. Antherae, subglobosae flavae., Oyarium simplex, dense villosum, stylo glabro recto superatum. Fructus, (immaturi), cum.stylo.ad summum 6 lineas longi, transverse et oblique rugulosi, pubescentes, rectj, fructibus D. camptocarpi similes.
Ra ge reg camptocarpum | F. et M. Ledeb. fl. ross. = pP. 58 v «) turcomanicum Bge, ramosum, Be inferioribus F BAER Ä 0. BRAUN WED WAREN RER FE 3 ei her
ER Hab." Sandhügel zwischen dem nee und“ Fade Dal m. ih" ak pe en ferum). Eandem formam prope Ak-meschid Turkestaniae legit infelix Konolly,
ex specimine unico ab inventore b. Lehmanno in urbe Buchara communicato. Primum innotuit haec Bu e speciminibus a D. Karelin in Turcomania bo- Fear genen |
4; Ta Bge. Mr a STINE subsessilibus, oyario cauli ad- _presso, recto, foliorum segmentis elongatis oblongo-Linearibus, caule simpliei. a 95 Djüs2Alreit 17. April 1842 (Morens). Lehmsteppe : am n Jaxartes: Re: aria) Er Te zwischen Kiutup und Malibasch 11. Mai 1842. Er
'"Haee forma apprime convenit cum descriptione D. rugulost Boiss, in, Ann. se. B. sc. nat. xVL. p- 361 et 362. Proxime huic affine etiam Delph. Boiss. Ze
lato-linearibus elongatis, floribus numerosis dense racemosis, Pe re | i ovario glabriore howizontaliter patente, |" muwinin mu LE ve ee Ufert des. Apil-Bees Mt In » 16V de
188 49 Alexandri‘ Lehmann, religuiae botanicae.
Plantae'valde polymorphae formae, quäs'proposui, me; judice, neutiquam specie dis- Ungnehii tum a solivnatura, tum‘ab 'aetate ‚pendent.:' » Foliorum forma» valde:' variat, sed’ folia wahren or aa ans. nor triseeta, segmento. medio' obsoleto,. vel lineari;' late- ralibus Pedicellorum longitudo:varia;' flores ramorum secun- dariorum: semper; ‚lohgili pedieellati. '"Sepala nunquam, nec in’planta turcomanica, glabra, semper ad'nervos' plus minus pilosa, ' Petali forma’ in ‘eodem caule' variat; estnempe 'apice plus: minus profunde bifidum, vel etiam integrum; inferne rotundatum, auriculis‘ sursum vel deorsum spectantibus. ‘Fructus varius; in eadem' planta interdum“brevis,’ oblongus; rectus; tunc vero 'elongatus, arcuatus; . Amerdin albo = villosus; adultus ersee go minus pubescens, transverse eg ir ii 889 Delphiniun n ba pas Ira irre Be B 317% ; [#3 DB (Consolida) 'dnntum, 'caule erecto‘ ibtriein)üranke‘ pübe tenuissima retrorsa are glaucescente, folüis dissectis; ‘Segmentis Linearibus falcatis, pedicellis basi pluri- braeteolatis‘gländuloso-villosis florem subaeguantibus brevioribusve, sepälis'barbatis, calcare conico obtuso rectiusculo 'sepalis paulo longiore, petalo antice utringue bidentato? dente inferiore lanceolald-acuminatissimo, superiore ralo ee Manz ne: Drario. ER glabro stylum aequante. | ob - ‚zeigt wis "Hab. ‘An sonnigen ee des Karatau- Gebirge am übern Sarafschan han 10. ‚Septb. 1841, Fi
3 5 ®
gALSar
EB 'e D. anthoroideum Botss. accedentis,. eh ütrague. < altare., apice. ‚recto rs, ab an- Ihoroige ER BeE St bragioribus, rednle® villosis sepalisque ‚longe barbatis ‚diversae. ‚sim, C 1 > plurimi. ‚apice divaricato-ramosi, ‚graciles, „pe et pP x conspieua glaucescentes. Folia pleraque jam Ba in, enlia Ja En 5, pollices longa, in lacinias lineari - filiformes recurvo- falcatas acutissimas dissecta. Bracteolae ad basin pedicellorum fere imbricatae, plures, ad- pressae, minutae, ‚Jinea_. dimidia, vix longiores, oblongo-lineares acutae. -. _Pedicelli duas ad tres, saepissime #, interdum usque ad 5 lineas longi,, ‚strigte ‚patuli, dense patulo- glan- duloso - villosi. Flores ‚videntur pallide, caerulescentes. „Calcar a, basi ad ‚apicem fere % lineas longum, lamina lanceolato oblonga s surrecta. ‚Sepala lateralia. et. inferiora pilis elon- gatis, ‚tenuissimis densis apice eiliato- barbata, Autherae ‚caeruleo-nigricantes.. ‚Ovarium glaberrimum: breve stylum® aduncum. ‚aequans., — — Haec. ad, specimen unicum, florens, caetera pecimina tria vetustiora nil ‚nis ‚saules ramosos reise ham. Fe fructu Eee st hine inde florem ‚sterilem ıperstit aebent. oo . 3
‚Lede 33 vl | Baschkirenlande, Juli, i ‚1839. ssdoh „einen
0. Bieten esta ross. 4: er re 5 Hab. Var. « auf den Kalksteinbergen/an'der Ufa 26; Juli 1839. ee
“DR:
BR BUNG Brhimunil- as) 189
Wosnessensk 3. Juni 1839; >=’ in den 'Gebirgswälderm zwischen Sla- 'touis# und Miask; — im Thal des Nugusch, bei Wassiliewskoi Juli 4839. Aeonitum Anthora L. Ledeb.' fl. ross. 1. p.' 65. ' | een 'Im Gouvernement Orenburg an der Linie, 5 Werst‘ sädlichs von ee 23. Aug. 1839 rende Auf Wiesen v anı rg zwischen Miask Io Ufa 7 AUF FULNA IEISDE Bm je «ei aa der , 42. Aconitum RE Ledeb. Fr Se 4 pi . firie 700 Nar.'a, b. Hab. bei Orenbarg'7. Juni 1839 NENNE "Südostural zwischen ‘Achu- nowa und -Nikoöljskaja'ti Aug 1840.05 wine 0 old ie, ala 19 .. “ws. Actaea spicata L. Ledeb. fl. ross. 1. p. 71. 5 He rl al 1% Im |. der Belaja 6. Juli 1839 (fructificans). aa IH de) BETT,
we ee Ordo I. Berberideae.
CR Berberis integerrima Bge..
B. spinis (infimis trifidis), Simplicibus validis, folüs, obovalo- .oblongis coriaceis mu- cronatis integerrimis glabris reticulato - -venosis, ; racemis axillaribus solitarüis simplieibus multifloris, subsessilibus folio duplo longioribus patulis cernuisve, baccis ee en subsessili, seminibus oblongis, _,
‚Hab. ‚Häufig. am, steinigen ‚Ufer ‚des. obern Sarafschan . an Genphien Abhängen des Karatau-Gebirges 6. September. 1841. „Persisch «Sirisehk» (fructifera),
Species videtur dislineta ab affinibus ‚B. turcoma a Kar... et B... aegına ». quarum ‚neutram vidi, ab, illa foliis integerrimis, ‚ab: hae foliorum forma, racemisque, saltem fructiferis, folio duplo longioribus; longius .distat a B. heteropoda Schrenk foliis coriaceis neci membranaceis, racemis multifloris solitariis, baccisque, dimidio .minoribus.
...„ Rami fructiferi ‚purpurei striato-subangulosi stricti; spinae infimae ramorum sterilium tripartitae vel, basi ‚utrinque. unidentatae, caeterae omnes simplices, validae. ‚Folia fasciculata in petiolum brevem attenuata, basi cuneata, obovato- -oblonga,, ‚ad summum cum. ‚petiolo BORTUÄRO TeREHR, apicem versus 8— 9 lineas lata,,.vel minora, angustiora, ramorum ‚anno- tinorum sterilium. 8 lineas longa, 3 lineas lata, omnia, inte errima,, ‚obsolete vel, distinete ihre vel ramorum sterilium. ‚euspidata, coriacea, r ii or is | imie ‚retieulata. Racemi, axillares, solitarii. subsessiles, ita quidem, ut ple-
ramque _pedicellus primarius ex ipsa axilla egredi videatur; 12 — 18 flori, pollices duo longi, fructiferi, plerumque penduli, rarius ‚erecto-patentes. ‚Pedunculus purpureus, ei celli basi bracteola minuta_ persistente suffulti, 4 — 5.lineas.longi, patentes.. Flores non
Bacca matura, oboyato -oblonga atresanguineo-caesia, 3'/, lineas longa, ‚supra. medium fere 2 lineas lata;, Bas efflorescentia acida, tecta, stylo brevissimo ‚crasso et stigmate nagno ‚terminata. , Semina rer a vel. 3 Al, 2 Due. HBB»r. 0,8 lineae ‚lata, laevia, pallide fusca. bhssaklsh endilst ‚sablerog es) 3 me Br old ai uist 39
3
190 49 Alexandrüs Lehmann; \religtnae botanicae.
' 45. Berberis numtmularia Bges 0)
B. spinis simplieibus: validis, folüs obovato- tun 0 mucronatis in- ee glabris reticulato=venosis! glaueis, racemis azillaribus- solitarüs. simplicibus mul-
tifloris peduneutatis folio plus; duplo Bahr uEeienen Ass ur uilebNei stigmate subsessili, seminibus ‚oboyatisı. ; Hab. Inter praecedentis speciei specimina aderat huju unicum, ine fructi- ferum, sine dubie eodem.Joco lectum.. sr 6 -„v/A ‚praecedente: distincta foliorum forma „.praesertim vero racemis, bie 5 Aminibus; et planta junior in horto e seminibus enata) ‚habitu omnino, discrepat.
Rami pallidius purpureo fuscescentes,. juniores.'glauci, _Spinae pliae, longiores quam in antecedente, omnes‚‚simplices:, Folia :glauca in 'petiolum '/, —ı '/,: pollicarem attenuata, basi breviter cuneata, lamina rotundato suborbicularis, pollice saepe longior et totidem lata, integerrima vel rarissime, dentibus: paucissimis ‚versus apicem instructa, apice semper breviter mucronulata; ramealia minora, at forma similia. Racemi pedunculati, nempe pedicello primario ab axilla remoto, elöngati, patentissimi, adscendentes, 20 et pluriflori, fructiferi 2'/, — 3 pollicares. Pedunculus viridi-purpurascens. 'Pedicelli basi bracteola minuta acuta suffulti, 2 Iineas Ad'2, 3 lineae longi, patulo-erecti. “Flores igioti. Bacca matara ovato-subglobosa, sicca pallide rubra, haud pruinosa, cum stigmate 2% lin. longa, ad basin 2 lin. lata. Semina solitaria, bina ver terna obovoidea, 1, 2 Hin. on, Ä 0,8 lin. lata, laevia, 'sordide flavicantia. Hujus et "antecedentis pläntäe ‚Juniores 'in horto e seminibus enatae folia primaria habent spinuloso-dentata. |
46. Leontice vesicaria Pal. Ledeb. fl. ross. 1. p. 80.
„Beh. Rn BEN IT. ril; ; beim Brunnen Tiumenbai 19. April, auf lehmigen nd ste hängen bei Juss-Chuduk 2%. April; häufig: in Lehmgründen j)r -ch jud uk en a, ni
N Ken ip 11. Se und auf lockeren Lehmflächen im Kära-kum 49, Mai 1842. : (Omnia specimina fractificanti, BERIdE BOCRAP The REN ; Fe 'Leontice Ewersmamni Bge, L. (Leontopetalum) eiridis, fotüs: biternatim sectis, PR lateralibüs BBTOnge aa ls obovato-cuneatis bi-tripartitis; Uteinüs oblöngis integerrimis bi-trifidisve, "raceme terminali azxillaribusque simplieibus, bracteis foliaceis ‚pedicetlo Profunde sulcato hexaquei multoties her DR vario bi- APR, freie — I einig un ne rupto 'monos e a Su Sand dhdLehiisande ‚des Tansan-Risttukii und des Batkak kam nich mon ri) te April 1842 (sine flore cum fructu' Submaturescen scente). mg; dübio endem Species eujüs) ientionem fech il. Ledebour in'Flor. row. f. ig 8 in öbservätione sub nomine L. Leontopetali; \quam amicus Ewersmann in itinere per easdem plagas collegerit; ‘ab’ L."Leohtt Epkifibrus uotthrand screpätz' Hancı, use Morentenit et fructu immaturo praeditam e Graecia possideo, talibus definiendam’esse cetiseo: «HY*
Di An BUNnsE Ws ws) 9
Leontice Leontopetalum EL, sp. "18.
L.;glauca,folüis biternatim sectis; ‚segmentis, arbiculatis. ‚integerrimis, gel, bi-tripartitis, racemo (terminali azillaribusque simplicibus, bracteis. foliaceis\ pedicello teretiusculo vel ob- solete hexagono, ‚multoties ‚‚brevioribus ,. onanio (quadriovulato, {aueh ovato-globoso inflato acutiusculo 2 — " spermo. ;
Radix in nostra ‚specie tuber ovatum, ‚inferne notundahm, Bela crassum, _ paulo Jongius, ad collum aequaliter attenuatum,, basi ‚ fibras. paucas emittens, a, tubere L. vesi- cariae facillime distinetum, alte in solo, imoso, absconditum. Folüi. ‚(uniei * quod adest), radicalis ‚petiolus. ultra 3 pollices sub terra latens,. pollicem eireiter , ‚supra solum egrediens, in petiolulos 3 plusquam. . semipollicares. divisus, Segmenta primaria trisecta, segmenta secundaria, medium petiolulatum tripartitum, lateralia sessilia profunde bipartita bisectave, Mini ee 0 lineas longis, circiter.3 lin. latis, integris. bi-trifidisye, carnosulis, supra ibus. Caulis parte inferiore 5, ad 6 pollices longa in terra reconditus, fructifer supra solum semipedalis et ‚quod excurrit, crassitie fere pennae anserinae. Folia caulina duo inferiora petiolata, petiolo ‚basi_vaginante, vagina in ‚petiolum 4 — 1'/, pollicarem attenuata, neque ‚ut in L. Leontopetalo in formam stipularum biauriculata, radicali similia, at majora, magis partita; caetera subfloralia subsessilia, minora, ‚minus. partita, . vel unicum, vel duo, vel tria e quorum axillis prodeunt racemi secundarii,, Racemus terminalis 3—5 pollices longus 20 — 40-florus. Bracteae subsemiamplexicaules ellipticae apice rotundatae 3 — 5 lin. longae, 2%, lin. latae. Calyx, Corolla ‚et Stamina jam omnino delapsa. Pedi- celli fructigeri rigidi, stricti, Re 1 — 197, pollices Jongi, _profunde sexsulcati, et angulis 6 acutis subalati; in L. Leontopetalo” vel teretes vel obsolete angulati. Ovarium lineam circiter longum bi-rarius triovulatum; stigma obtusum Aulpfer”> Fructus vesicarius, multo minor quam in L. Leontopetalo, basi acutus subtriangulari-obovatus, apice truncatus, $tigmate vix prominulo, initio clausus, sed ante maturitatem jam ruptus, fere pollicem dimidium longus, apice totidem -latus, vel latior. Semen solitarium (in re fructu vidi Mus) URAN, al siccum ultra 2 Yin. in diametrö. ”
Ordo m. Nymphaeacene.
Seht RESET ET GN 18 *
Hab,;: ; Im: Flusse' Kuganak :14: Juli 1839 (florens). lol im „A. „wiä has a Ta specimen male ‚exsiccatum, ige Mai nn ec ‚schedula all adjectä.talia profert: «Im -Flusse «Kuwan- Daria >16. Juli (48%14. Persisch: . Nilu-paer d.h. Flügel (des Nil». ;E| numero ‚radiorum stigmatis widetur. :N. paueiradiata‘ mihi alt. dl. TE a BE = ai:
il eerfi LP
12 feat ee Zueda fl. ross. 4; ” m i Fe ab." In Flüsse «Kuganak 14.1 Juli '1839 (florens). ieolqmeimpn- elebannde
192 (16) Alexandri Lehmann; reliquiae botanıcae.
Ordo IV. Papaveraceae,. .....%
eg Papaver pavoninum F. et M. Ind. sem. h. petrop. IX. No. 2298; 'p. 82. Hab. ' Im 'Sande und Lehm‘ zwischen Agatme und 'Karagata 16. April, bei Tiu- © men=bäi’21. April, und in der Lelimsteppe zwischen Jüss-Chuduk und Bakali 24. April 1842 (florens). / & Y; "Roemeria orientalis Boiss. Am. sc. nat. XV. p- 374. “Hab. An der Küste des Caspischen Meeres zwischen Nowo- -Alexandrowsk und Airakli 12. Mai 1840. In den Schluchten des Sändsteins unweit Karagata 16. April, bei Tiumen -bai-tau 19. April, bei Bakali 25. April. Im 'Flussbette ‚des Jan-Darja 3. Mai 1842 (Morens et cum fructu immaturo). ° Planta nostra convenit cum speeiminibus prope Baku lectis, quae nomine R. refractae accepimus. Vera‘ 205 refracta DC., quam in tractu Talysch lectam habemus, longe recedit. Folia in nostra minus dissecta, Pinnatiparita, lobis Pinnatifido incisis, ovato-oblongis, terminali obtusö. "Flores multo minores, petala concolora (?) exsiccata eleii iRheFülhe violacea, vix semipollicaria.. 'Stamina 10, petala aequantia vel superantia; fructus breviores, 'eireiter sesquipollicares, rarius erecti, plerumque refracti, rarissime glabri, ‚semper fere a basi ad ‚apicem setis validis patentissimis sparsis tecti, subclavati. Speeim ni eiminis ad. mare caspium leeti folia tenuius laciniata, flores vero ejusdem magnitudinis.
‚92. _Glaucium squamigerum Kar. et Kir. Ledeb. fl. ross. 1. p- rn
wi!
Je "Hab. An Dioritfelsen unweit Tiumen - bai Chuduk 21. April: 1812, .. Magis glauea, quam planta songorica; | folia caulina ‚paulo majora, radicalia ‚paulo brevius keiolalt, caeterum simillima.
nadiloe aD An, Fg i y Miern i ses. ” Ar;his bir it en arme des "2. Be Alles asiae: ‚or; E speciebus mihi notis nulli affiniör, quam ‚plantae ae a an osn et ab Unione itineraria nomine GI. arabici sub No. 15% editae, sed exceptis setis nonnullis ad basin caulis et in paginae, inferioris. foliorum ‚nervis; omnino laevigata, strictior et ro- bustior. Sepalis siliquisque glabris laevibus ab omnibus, excepto Gl. cappadocico Boiss. facile distinguitur; cum hoc vero' ob foliorum formamconfundi nequit;«@"Gl2 squamigero Kar. et Kir., cui foliorum forma: aceedit,, differt statura ‚et: defectu squamarum‘in! siliquis. Specimina : perpauca manca : tunt, ‚ neque: ad constituendam novam :speeiemsufficiunt in genere, : cujus»Specierum tkmeras ; 'jam forsan. arte.:nimis. 'auctus. ' Fragmenta cäulitim fere bipedalia, stricta,vereeta superne. glaberrima. © Folia: lyrato-Pinnatipartita; lobi infe- riores,Jate ovati, superiores‘sabimadrati, summus late: subquadrangulus, ‘apice truneatus, omnes grosse dentati, dentibus latis Bacihos; ee viridia,'glabra, laevia, Bug Jon ad Deryos pie fere sq fi conspersa. , „‚Folia.caulina superiora
«Er SEIFE: En EFF FD SASBESERTAESESEN SAN.
F ia, summa, late ohlenga, ı parce.dentata, ‚dentibus mucronatis.
Desär.. BUNGE-\«, h an 193
Alabastrum 10 lin. longum. : Sepala glaberrima glauca.. Petala (ex sicco). pollice\longiora, fere aurantiaca; uti videtur. maculis purpurascentibus basin versus conspersa, neutiquam vero macula'solitaria ad. basin picta.. Siliqua 7 pollices longa, vix incurva, apice, recta, attenuata. Stigma late trilobum, lobis. lateralibus longioribus, saepe demum erectis. Sl tum fungosum integrum. Semina paulo minora quam in Gl. fulvo.
54. Hypecoum pendulum L. ‚sp. „181.
Syn.: .:H. caucasicum G. D. J.' ‚Koch. 153 Ledeb. fl. Toss,, n 23 9%, AH. parviflorum Kar. et Kir. Ledeb: ‚fl. ross.,1. p. 745.
Hab.: Im Lehmsande um eriisrt 7. April; im Sande en Ba und Ka- ragata 16. April: Juss-Chuduk 2%. April; im Kisil-kum 30. April 1842..(flo-
rens et fructificans).
‚Nullum: video diserimen inter.plantam hanc et caucasicam, astracanicam, songoricam, len et arabicam, 'quas comparare.licuit. . Plantam_ europaeam non vidi.._ In. om- nibus petala exteriora. (etiam: in MH. pareifloro) late obtuse triloba, : interiora plus! minus profunde tripartita, lobo medio stipitato, ambitu fimbriato, lateralibus violaceo maculatis, plus minus divergentibus. Styli juniores plerumque connivent; ‚saepe etiam in fructu maturo nondum distineti, persistentes vel decidui. Fructus nunquam teres, ‚sed potius tetragonus, maturus semper in articulos secedens, (nescio igitur :cura cl. Kar: et Kir,, Enm. song. No. 5" in descriptione, ad Chiazospermum amandatur H. ‚pendulum) in, planta songorica epidermis continua soluta persistit,, dilabentibus articulis; in specimine euphratico rmis cum articulis secedit, "sed facile solubilis; in caeteris speciminibus, quae praesto sunt,. fructus.nondum omnino maturi. _Herba glauca, lacinulae foliorum semper lineares, plus. minus 'elongatae integerrimae. Speeimina prope Bucharam lecta magna, foliis elon- gatis; caetera multo minora graciliora, foliis brevioribus, quoda soli .diversitate pendet.
Ordo v. Fumariaceae. 55. Corydalls Iongiflora. Pers. Ledeb. fl. ross. 1. p- 98. Hab. Bei Nowo-Alexandrowsk 1. und 3. Mai 1810 (forens et fractificans). 56. Corydalis solida Sm. Ledeb. fl. ross. 1. p. 100. Hab. Im Gouvernement Kasan April 1 B3. ‚bei Ufa (florens). 7, Fumaria Vaillantüi Loisel. Ledeb. fl. ross. 1. p. 105. Hab. Im Gouvernement Orenburg an den Gehängen der Kana bei Kannikolskaja 4. Juli 1839; bei Nowo- Alexandrowsk 4. Mai 1840. Auf den Granitfelsen bei den Quellen von "Bakali 25. April; bei Bakali 29. April; auf den Ge jügel des obern Kaindibaches 28. Mai 1842. v. ann v1. | Cruciferae, |
ARABIDEAE. " ar a
M: en) perennis, ef ira er ramasa. in 3
194 48) Alexandri Lehmann,‘ religwae botanıcae.
dulosa; folüis radicalibüs obovatis inciso-sinuato-dentatis, caulibus gracilibus elongatis sim- plieibus incanis, folüs caulinis spathulato-oblongis sinuatis utrinque acute 1 — 2 dentatis, racemo fructifero laxo, floribus....?, siliquis breviter pedicellatis erectis elongatis tere- tiusculis torulosis glabratis, stigmate dorso utrinque incrassato RE vonktabus oblongis subangulatis anguste alatis.
Hab. An den Felsgehängen des obern Sarafschan häufig: 10. Septb.. 1841.
Unico specimini manco siliquae nonnullae adjectae, seminibus maturis repletae; ex his unica germinavit planta, cujus, quum per hyemem periit, folia 'tantum radicalia cog- novimus. Species videtur distinetissima ‚ habitu ad Luperias accedens; siliquis glabris M. tatarieae DC. affınis, a qua differt forma et indumento foliorum et caulis plantae semini- ferae; a M. odoratissima RBr. caeterisque differt siliquis g glabris. Folia radicalia in planta culta ‚dense villosa, pube ramosa haud appressa, in juniore vix pollice longiera, superne lineas 6 — 8 lata. Siliquae tri-pollieares vel paulo longiores, linea paulo latiores. Semina 1,6” longa, lineam lata, ee basi ala angusta eincta, -— rectilinea, ii: gg Radieula exäcte rimalis.
59. Matthiola tatariea DC. Ledeb. fl. ross. 1. p. 109.
kagsa es; rg See RN Juni 1840.
60; Matthiola robusta Bge.
M. (Luperia) perennis, incano-tomentosa; pube rigida ramosa; caulibus ereetis 'sim- plieibus robustis, folüis inciso-pinnatifidis undulatis, pedicellis brevissimis siliguae diametro brevioribus a EIER ‚siliquis Bärte 2 — ne BaBoriBus patulis vel arcuato-
eras Yy valvarum prominente, stigmate incrassato.
,etsiliquis hi frıpa 2..7 D 1°. ..1.%
eek Arrapssz
5 RL IH len se re ” an Ri B, ° Re ag en os R a
A: n der Ostküste des kaspischen Meeres 11. Mai ea). 28. Mais eier); bei Nowo-Alexandrowsk 19. Mai 1840.
A. M. fragrante m. (Ledeb. fl. ross. 1. p. 110) differt foliis, pedicellis, siliquis pa- tentibus crassioribus, stigmate incrassato. . Proxime affinis M. odoratissimae RBr., ‚nec vero cum illa conjungenda. Multo ‚robustior, densius incana, pubescentia rigidior. Flores vi- rescenti-lutei paulo majores.- Calyx eireiter 4 lineas ‚longus ut in M. odoratissima. Pedi- celli breviores crassiores. Siliquae incanae. erassiores, inferiores vix pollice longiores, supe- riores ad summum 2), pollieis longae; in M. odoratissima "+ pollices excedentes. Semina planoeonveza. lineam lata, et paulo longiora, suborbieulata, ala angusta eincta. In unico specimine, etiam foliorum forma tantisper discrepante,. et quodammodo ad M. tataricam accedente, siliquae arcuato-reflexae, attamen. vix longiores, uti caulis incanae; an propria species? Ut melius specierum ie eluceant differentiae, diagnoses M. odoratissimae RBr. et M. fragrantis meae fusiores hie ‚proponere liceat:
5 en RBr. Ledeb. fl. ross. 1. p.' 109. M. ( Luperia) perennis, pube patula ramosa canescenti-villosa; caulibus erectis sim- Dlichhas; foläs Iyrato-pinnatipartitis undulatis, pedicellis latitudine siliquae sublongieribus
Dr. A 1: BUNGE. | 49) 195
multo, tenwioribus z siliquis erectis strielis compressis canescentibus calyce 12-plo en nervo.medio valsarum prominulo, stigmale incrassato.
Hanc tantum e Tauria: et Caucaso. novi.
m. fragrans m. |]. c.
M.(Luperia) perennis, pube‘adpressa ramosa canescens; caulibus simplieibus ad- scendentibus, folis sinuato-dentatis planis, pedicellis latitudinem siliquae superantibus mulio tenuioribus, siliquis erectis strietis. compressis pubescentibus. calyce 6— 7-plo longioribus, nervo medio valvarum vix prominulo, ‚stigmate attenuato.
. cretaceis ad. Wolgam legi.
chenopodifolia Fisch. et Mey. Ledeb, fl. ross. 1. p. 110. . An Brocknen Abhängen bei Nowo-Alexandrowsk an der Ostküste des cas- - pischen Meeres. 12. Mai 1840. In der Lehmsteppe zwischen Tschakyr - -Ata und Nasarbai-Chuduk 12. April, zwischen Agatme und N PER 16. April; in der Wüste Kisil-kum 29. April 1842. (florens).
62. Matthiola Stoddarti Bge.
M. (A4cinotum) annua, ramosa, junior pube ramosa: incana, demum virescens; folüs petiolatis opato-oblongis sinuato-dentatis, floribus primarüs ad basin-caulis subsessilibus in apice ‚ramorum racemosis longius pedicellatis,. petalis obovatis, siliquwis torulesis subcom- pressis subsessilibus dorso enervüs pube ramosa: hispidulis. demum: viridibuscalyce 5-plo lortgioribus, sero, dehiscentibus, stigmate breeissime. iridentato ; dente medio em semi- nibus quadrangularibus planis anguste alatis.
Var. 2. siliquis glandulosis. |
Hab. Auf dürren Lehmhügeln zwischen a und Karagata 1%. April, gegen den Jan-Darja bei Kiutup 2. Mai, am. Syr-Darja 9. und. 11. Mai 1842; adest insuper ejusdem), plantae specimen aetate_ proveetius, “cui manu: infelicissimi Stoddart adseriptum: «inter Akmeschet et Taschkent Juni 1844. Varietatis £. specimina adsunt duo inter alfa prope Agatme lecta,
M. humilis DC., mibi e sola diagnosi nota, huie proxime accedere vidatakt Inter Pachynota et Aecinota ambigit, attamen eyidenter ob stigma. tridentatum: ad posteriorem sectionem trahenda. Semina quidem ala cincta, sed idem videmus-in M. trieuspidata R.Br., caeterum cotyledones stricte ‚accumbentes, Are ut in M. pareiflora RBr. oblique er cumbentes.
Caulis florens 1 — 2 pollicaris, demum cum ramis fere semipedalis.: Folia ec petiolata, bipollicaria, 9 — 10 lineas lata, utrinque attenuata, acuta, sinuata, uti caulis pube ramosa, in planta juniore densa, canescentia; demum pili fiunt rariores et planta virescit. Flores infimi breviter pedicellati, pedicellis versus maturitatem fructus fere evanidis, ideoque siliquae primariae' subsessiles. Calyx generis % lin. wen Petala un- guiculata, ungue calycem paulo excedente; lamina obovata, integra, 5 lineas longa, % lin. lata,, primum. videtur ‚pallida, demum purpurascens. Stamioum majorum filamenta hinc
196 Alexandri Lehmann, religwae botanicae.
medio dente’aucta. 'Ovaria dense incana,) in var. 2. glandulis nigricanti -caeruleis' validis sat densis intermixtis. Siliquae (nondum 'omnino‘ maturae in specimine Taschkentieco) 20 lineas longae, lineam latae, lineares, strictae, placentis crassis subteretiusculae, aequa- liter torulosae, sub stigmate cnotractae. Stigma totum linea vix longius, latiusque, jam junius' dorso ütringue produetum in dentes breves, obtusiusculos, horizontales :vel demum erectiusculos, stigmate 'ipso inter eos longius prominente. Semina ee unique truncata margine rectilinea} angustissime alata, linea parum longiora, 0,8" ‚lata = +63. Nasturtium palustre DC. Ledeb. fl. ross. 1. p. 112. ._: Hab. Am Ufer der Belaja bei Ufa Juli 1839 (Hlorens et fructificans). 64. Nasturtium brachycarpum ©. A. Mi. Ledeb. fl. ross. 1. p. 113. Hab. Bei Nezkaja 'Sastschita 23. Mai 1839. "Oberhalb Saraitschik 16. Juni, bei bes »' 2 -Kisilskaja 17. ‚Juni, bei Kulagina am untern Uralflusse 18. Juni 1840. In der | Lehmsteppe gegen den Irgis in feuchten Niederungen; auf der Lehmfläche des Karakum zwischen Kuk-Kaban und Ferekl 20. Mai 1812 " (Mreh et sBueli- ficans). 65. Nasturtium. amphibium DC. Ledeb. il. ross. 1. p. 160 (sub Cöchlehria). Hab. Bei Ilezkaja Sastschita 23.'Mai 1839. ‘An der neuen Orenburgschen Linie, in sumpfigem Boden am Karawan-Osero (See) Ende Mai 1841. Im Flusse Irgis 25. Mai 1842 (florens et fructificans). 66. Nasturtium austriacum Crantz. Ledeb. fl. ross. 1. p. 160 (sub Cochlearia). Hab. Bei Orenburg 20. Juni 1839. An den Qüellbächen des llek' 5. Juni 1841 (florens). Ä iz eh arcuata mn, Ledeb. fl. ross. 4. p. 115. Tee: £ ı iBei. rer im 'Gouvernement 'Orenburg 1839. An feachräi ‘Stellen der Eonies Ba zwischen eg und Bischtamak Ende Mai 1841 (florens et fructi- 57 ea), I 68. Arabis arenosa Scop. Ledeb. ni ross. 1. p. 120. Hab. ‚Auf Kalksteinbergen 'bei Ufä 26. Juli 1839 (oreni) © Unicum speeimen;'ultima'finis speciei, orientem versus, ee nota. “ 69. Arabis pendula’E. 'Ledeb. fl. röss, 1. 'p. 122. Hab. 0 Auf Gypsfelsen am Ufer der Belaja bei Ufä 18." Juli: und bei Birk 21. Juli 1839. Auf Felsen um Miask 3. Aug. 1840 (florens et 70, "EINER Ledeb. fl. ross. 1. p. 12%. Hl Es loci indicatione. . Ä
ie ‚Au YSSINEAE. eins linifolius Desv. Ledeb. fl. ross. 1. p. 13%, 2: “ar ‚Bei;.der Warte in. Orenburg. 44. Mai: 1839, bei Nowo- Alexandrowsk 3; Mai 1810,. Häußg an. den Ufern des ;Ilek und den. -dürren : Hügeln der‘ Steppe
Dr. AL BUNGE en 197
»»\» zwischen Orenburg und Bischtamak Ende Mai 1844. Anvden Dioritfelsen: beim wi “»Brunnen'” Tiumen-bai 20. Apr:; in ‚der Lehmsteppe zwischen dem un t und sms Syr=Daria'‘9.' Mai 1842 (florens et fructificans). N 72. «Berteroa incana DC. Ledeb.fl. ross. 1: p. 135.
Hab. Bei Ilezkaja Sastschita 23. Mai 1839. Am Flusse Temir in der we © jenseits des Uralflusses im Frühjahr 1840. (Mobitz). Be zwischen Ufa und Sterlitamak 22. Aug. 1840 (florens et fructificans).
Berteroa spathulata €. A. Mey. Ledeb. ]. c.
Hab. > Auf den Muschelkalk- und Hornsteinhügeln beim Vorpostenil Chanskoi 23. '» Mai 48%t. . Auf‘ den Granitbügeln des obern Kaindi-Baches 28. Mai 1842 florens). |
7%. Schivereckia podolica Andrz. Ledeb. fl. ross. 1. p. 136.
Hab. Im südlichen Ural.(sine: dato, fructifera), auf den Guberlinskischen: Bergen (Zan;.Slorens). \.Auf dem Augibporphyg.n Berge am Ostufer. des Tolkasch - Sees 14. Juni.1839 .(fructifera).
» ‚Sine. dubio ad''hoc genus ‚etiam pertinet Draba borealis DC. Ledeb. fl. ross. 1. p. 153,; jam:a.cl. Besser, Sch..contorta dicta (ex. Ledeb. 1. c.), cujus specimina habeo in Nowaja. Semlia ab. Lehmanno collecta. '‚Stamina in hac, quamvis non. vere, deptale, attamen' basi. valde. dilatata; caeterum Sch. podolicae simillima. En
*75, ‚Psilonema dasycarpum C. A. Mey. Ledeb. fl. ross. 1. 5437...
sole ‚Bei, Tiumen-bai-tau, 19.. ‚April ;.,in den: Felsschluchten bei u 2%. „April; ‚bei. Schi-Chuduk ‚und auf dem. ‚Dioritplateau zwischen Juss-Chuduk und Bakali 25. April; in: der Steppe am Kuwan-Darja 7. Mai, am Kaindi-Bache 28. Mai 1842. (florens et fructificans).
76. Alyssum Fischerianum DC. Ledeb. fl. ross. 1. p. 138.
Hab. Berge vor Orenburg 9. Mai 1839; Ufa (Zan.), trockene Hastpieppe vom Ur- ‚katsch 30. Mai 1842 (llorens).
AH: Alyssum minimum wilid. Ledeb. fl. ross. 1. p. 140.
Hab, An der Warte, (Majak) bei Orenburg 1839; am lehmigen Ssakmara-Ufer bei Ssakmarskoi "Gorodok. 1. Mai 1839. Ueberall. in der, ‚nördlichen Steppe am Ilek Ende, Mai 1841. Tiumen- bai-tau. 30 April; sehr häufig auf. dem
Dioritplateau zwischen Eee Chuduk und. Bakali 5. April; zwischen dem Jau- und Kuwan-Daria 4. Mai, am Kuwan-Daria. 7. Mai, gegen den Sır-D: arja 9. Mai 1842 (florens et fructiferä). " Forma hujus speciei, primo aspectu diversissima, attamen nullo signo, carpico distin- evidenter biennis lecta: bei Ilezkaja Sastschita 7. Mai 18%. © "78. Alyssum eryptopetalum Bge. "A. annuum, pilis lepidoto=stellatis canescens, humile, rämosum; Pat spathulato- oblongis oblusis, racemis confertis demum parum elongalis, floribus minutissimis, sepalis
„
198 Alexandri Lehmann, reliquiae botanicae.
deciduis, petalis Lineari-spathulatis reftusis calyce;dimidio brevioribus..minutissümis, staminibus exsertis, filamentis majoribus, lateraliter dentatis ‚vel saepius, dilatatis, siliculis, sursum im- bricatis pilis lepidoto - stellatis adpressis ‚canis orbicularibus turgidis margine vie. complanatis retuso emarginatis stylo breeissimoe mucronulatis, ‚loculis subdispermis,..seminibus obovatis UEIRCER | | ‚Hab. ‚Anden Granitfelsen bei Bakali 28. April 1842 (specimina perpauca fructi- ficantia).
Petalis styloque brevissimis:ab omnibus faeile distinetum, excepto A. marginato Steud., cui proxime. affine; ab hoc tamen differt racemis demum elongatis, petalis. calyce dimidio brevioribus . nec -illum. aequantibus, ‘staminibus, paueissimis; dentatis, majoribus plerumque dilatatis, nec ‘omnibus dentatis, qualia in illo video; siliculis majoribus apice distincte emarginato-retusis, neutiquam acutatis, seminibus ala latiuseula aekis, Sg in A. mar- ginato angustissima, vix ulla. Insuper tota planta major. — |
Caules plerumque a basi ramosi demum " pollicares. Folia inferiora‘ Ge pollicem longa, */, lin. lata, plerumque tamen minora, basi attenuata, oblonga, apice rotundata. Racemi demum- sesquipollicares et ultra. Flores 0,7 lineae longi, pedicellis lineam longis suffülti. Petala 0,4 lineae longa, pellueido-albida. Staminum majorum filamentum unum alterumve dente acutiusculo auetum, caetera plerumqüe basin versus dilatata tantum, Övato- lanceolata, breviorum filamenta linearia. Antherae e calyce prominentes flavae, orbieulari- reniformes.: 'Siliculae, -nondum -omnino‘ maturae, pedicello erecto 1,7 lineae longo suffultae, 2 lineas longae, 1,6 lin. latae, turgidae, versus marginem angustissime complanatae, pube Meier u ramosa omnino canae. Stylus vix 0,2 lin. longus. Dissepimentum generis. ‚latiuscule marginata, iuscul ‚ rufa, in loculo saepius duo.
7% Alyssa s Bi Ge: aber Ann. se. nat. 1842. p. 131.
Hab. Auf den Iimen- -Hügeln zwischen Tscheliaba und Magnitnaja (Zan.), Berge ‘vor Orenburg 10. Mai, Grebni-Berge bei Orenburg 15. Mai, bei Spaskoje im Gouv. Orenburg %. Juni; Porphyrberge am Ostufer des Tolkasch-Sees 1%. Juni 1839. Bei Mertwaja Ssolj 7. Mai; auf dürren Hügeln der Wasserscheide zwi- schen dem Or- und dem llek-Flusse 5. Juni 1841. An den Granithügeln des Kaindi-Baches 28. Mai 1842 (florens et fructificans).
Planta mire varians quoad indumentum, foliorum et silicularum formam et magni- tudinem, nee, nisi invita natura, in plures species divellenda.
80. Draba repens AB. Led. fl. ross. 1. p. 147.
Hab. Auf Augitporphyrbergen des Ural am Ostufer des Tolkasch-Sees 14. Juni 1839, Irendyk-Berg (Zan.).
Haec. uralensis planta medium quasi tenet. inter eaucasicam. et an et utramque conjungere jubet; indumento foliorum cum sibirica ‚eo convenit, quod pili saepius tri-qua- dripartiti sunt, tigidiores, tamen;. silicularum forma stylusque plantae caucasicae.
Dr. Au BUNGE. | a) 199
81. 'Draba an lasiophylla Royle? Walp. rep. 1. p. 150.
Hab. Auf’ der Alpe Waschantra ‘des Karatau-Gebirges 12. Sept. 1841.
Specimina duo, nulli speciei, mihi ex autopsia 'notae, omnino congrua, fructifera, et tertium jam lapsis valvulis et seminibus. Folia integerrima, pube densa stellata incana. ' Scapi aphylli, cum racemo fructifero fere 6-pollicares, dense stellato-pnbescentes. . Flores ex rudimentis videntur majusculi, in. racemo 4 —'9. Petala alba. Pedicelli fructiferi 3 lineas longi. Siliculae 6 — 7 lineas longae, linea paulo latiores, 'basi attenuatae apice in stylum 0,3 lin. longum acuminatae,'varie contortae, dense stellato-pubescentes. Semina in loculis 5— 8, rufa, 0,6 lin. longa, 0,% lin. lata.
82. Draba lutea Gilib. Fl. altaica IH. p 83.
"Hab. Bei Orenburg, Slatoust, (Zan.), am Karawan-Osero 2%. Mai 18%1.
83. Draba nemorosa L. Fl. alt. II. p. 8%
Hab. Bei Slatoust (Lessing), bei Ilezkaja Sastschita 7. Mai 1841. -84. Draba verna L. Ledeb. fl. ross. 1. p. 155 Hab. Bei lezkaja Sastschita. 7. Mai 18%1.
3.. TuaLaspiDEaeE
85... Thlaspi arvense L. Ledeb. fl. ross. 1. p. 162.
Unicum specimen sine loci indicatione, florens.
86. Megacarpaea laeiniata DC. Ledeb. fl. ross. 1. Be 167.
Hab. In der Mugosarischen Steppe 11. Juni 1844. Auf der. Lehmsteppe zwischen dem ‚See. Aigirak und dem Syr-Darja 11. Mai. Auf der. flachen Lehmsteppe zwischen dem Kara-kum und dem Flusse Irgis 22. Mai 1842 (fructifera).
Chartoloma Bge. in Schecht. et Mohl. bot. Zeit. Jahrg. II. p. 249.
Sepala quatuor. basi aequalia: erecto-patula. FPetala quatuor spathulata, ungue lato indistineto, lamina erecta. (Glandulae hypogynae indistinctae. _Staminum, ma- Jjorum. filamenta' subulata basi crassiora, edentula, libera; minorum.filiformia. Ovarium oblongum uirinque altenuatum uniovulatum. Stigma_ sessile, sümplex latum. Silicula a lateribus compressissima,: late elliptica, alata, alis membra- naceis planis medio ‚nero valido arcuatopercursis, alteroque ‘marginatis; matura ‚indehiscens; uniloeularis, loculo nerco simplicipercurso; sub germinatione secus nervum medium in valveulas 2: .compressas late alato-carinatas secedens, monos- perma. ‚Semen in, funiculo brevi adnato pendulum, oblongum, ‚tueriusculum. Embryo exacte rg cotyledones Uncarisablenggs altnung ; radicula medio incrassata.
‚Habitus Zsatidis, sed ER pleurorhizeus. Thysanocarpo etiam affine 9 Benus, at in hoc, ‘ex (charactere carpico Alyssineis adnumerando, silicula, ut in Peltaria a dorso com- pressa, nec a latere, neque igitur unquam in valvulas, carinatas- secedens; stylus insuper elongatus, semen compressum orbieulare. Moriera, habitu diversissima, differt alis trans-
1 it
.
200 @9 Alexandri Lehmann; 'reliqwiae botanicae.
versim plicatulis, funiculis elongatis;: ovario’ distinetesbiovulato, »placentis ‚valdeı prominulis etc. Longius'a nostro. genere..distant Crenularia ‚et, Brossardia, ’ His), mediantibus Thla- spideis adnumerandum. Habitum tantum respiciens, nee seminum: structuram (ob: penuriam fructuum imaturorum), investigans Isatidibus adnumeraveram, nomine.1s. nn ‚Delect. sem. h. Dorp,18%3. p. 7. 1 87: ‚Chartoloma platyearpum Bge. |. c. «Hab. Beil: Agatime zwischen Tschakyr-Ata und: Nasarbai - Chnduk- vs a (flo ‚rens),; Djus Alisai: 17...April; in.der Lehmsandsteppe Batkak-kum | 4 vun 1842 (fructificans, fructu submaturescente).
Planta annua flavicanti- viridis, ‚subglaucescens, habitu.Isatidis. Caulis ereetus a parce ramosus,:.ad summum' 8 pollices alkus,. ‚elaborriang? Balia, infima mox' emarcida, basi latiuscula sessilia, superiora obtus aulia,-oblouga, sinuato-dentata, acuta, 2 — 2'/, pollices longa, 8 — 2 lineas kata,, summa' integerrima,.\apice ciliolata. Racemi in caule et ramis solitarii, simplices, laxi, practer sepala glabri, ebraeteati. . Flores flavi sesquilineam longi. Sepala patula lineam longa, pube patula simpliei ‚elongata villo- sula, mox decidua. Petala flava fere sesquilinearia, apice vix quam basi latiora, lineam dimidiam lata, apice rotundata, integra, erecta. Stamina majora sepalorum longitudine. Ovarium elberriniehh: oblongum, utrinque 'attenuatum, basi brevissime stipitatum, © medio tumidulum, apice truncatum, stigmate exacte sessili lato simpliei, jam in 'alabastro unio- vulatum. Silicula matura- 8 — 10 lineas longa,' 6'/,— 8 lineas lata, e’pedicello deflexo, subflexuoso, rigido, aequali, 4 lineas longo 'pendula, rachi fere adpressa, elliptico-ovata, utrinque ERBUiLlaU, vel re ne rarius f profiiäfts emarginata, compressissima, char- tacea, loeulo c entrali oblongo utrinque’acuminato, utrinque medio nervo tenui, simplici, recto percurso,fere 5"lineas longo) duas'lineäs Iato, 'ala utrinque tres lineas Tata, imedio nervö' valido arcuato costata,' alteroque : Ber EERREERN 'caeterum tenuissime reticulato- venosa. Semen -oblongum 3 lin. longum, 4°, lin. latum, "tunica membranacea tenui subrügulosa. Cotyledones dimidia linea wu nee radiculae aequilongae' stricte ac- engen RERFIR) | Ä
wi ERRESENE > » 88. Euclidium syriacum REBr. Ledeb. fl. ross. 1. p: 167.
u Hab. Bei Örenburg Mai 1839: bei Nowo-Alexandrowsk 1. Mai 1840; auf den Begräbnissplätzen "um Buchara '%. April, bei Tiumen- bai 18." April; bei Juss- Chuduk 2%. April; am Kuwan PB r Mai; bei Malibäsch' en Mai 1842 (florens et fructiferum). '
8. Euclidium tatarieum DC. Ledeb. I.c. Mb: 'In der Steppe‘ jenseits des Uralflusses am Flüsse Temir im Frühjahr 1840 (Dr. Mobitz), bei Nowo-Alexändrowsk 1. Mai 1840: auf den Aeckern um " Buchara 30.’ März’ (flörens); auf’ der‘ lchmig - salzigen' ‚Steppe ge um ' Kara -kum und’ dem Irgis 23. Mai 1852 (fructificans).
Dr. Aı. Bunöe. 3 201
5. GAKILINEAE,
30. Chorispora tenella DC. Ledeb. fl. ross. 1. p. 169.
Hab. Auf einer Grassteppe einige Werst vor Orenburg 10. Mai 1839; bei Nowo- Alexandrowsk 1. Mai 1840; an den Kanälen um Buchara 17. März, bei Tiumen- bai, Juss-Chuduk, und auf den Granitfelsen bei Bakali 19. — 28. April 1852.
91. Chorispora strieta DC. F. et Mey. Ind. I. h. petrop. p. 24.
Hab. Bei Nowo-Alexandrowsk 15. Mai 1840; auf dem Dioritplateau zwischen Juss-Chuduk und Bakali 24. April, an den Granitfelsen von Bakali 27. April, am Jan-Darja 2. Mai, am Irgis 26. Mai 1842 (florens et fructu maturo).
6. SısymBRIEAE . Malcolmia africana RBr. Ledeb. fl. röss. 1. p. 170.
DR Hab. Auf sonnigen Abhängen um Nowo-Alexandrowsk #4. und 17. Mai 1840; auf sterilen Lehmhügeln und auf den Begräbnissplätzen um Buchara 4. April, auf den Granithügeln bei Bakali 25. April 1842 (florens et fructificans).
93. Malcolmia stenopetala Bernh. Ledeb. fl. ross. 1. c.
Hab. Auf Kolpin-Kriash am Ufer des kaspischen Meeres 27. Mai 1840; Lehm- steppe am Syr -Darja 11. Mai 1842 (fructu submaturo).
94. Malecolmia intermedia C. A. M. Ledeb,. fl. ross. |. c.
Hab. Auf. dürren Lehmhügeln bei Agatme 13. April, zwischen Agatme und Karagata 44. April, in der Steppe Kisil-kum 29. April, in der Lehmsteppe am Syr-Darja 11. Mai, am Flusse Irgis 26. Mai 1842 (florens et fructu ma- turescente).
Variat siliquis glaberrimis, vel basi vel ex toto hispidis; ab affınibus facile distinguitur habitu divaricato, praesertim vero stigmate brevissimo basi incrassato. Eandem habeo ab amic. Ewersmann e deserto Calmuccorum sub nomine M. divaricatae Fisch. communicatam.
95. Malcolmia laxa DC. Ledeb. fl. ross. 1. p. 171.
Hab. Auf den Begräbnissplätzen von Buchara 4. April 1842. (florens et fructificans).
Specimina tria minuta ‚evidenter huc spectantia, glaberrima, a M. africana et steno- petala glabritie, ab intermedia stigmate distineta. Species hae, quamvis inter se valde
affınes, tamen facile distinguendae, habitu valde variant.
96. Hesperis elata Horn. GA..M. Enum. cauc. casp. p- 187.
Hab. Bei Iljinskaja (Zan.), bei Spaskoje 8. Juni 1839.
97. Hesperis aprica Poir. Ledeb. fl. ross. 1. p. 173.
Hab. Auf sonnigen Hügeln bei Spaskoje, Gouv. Orenburg 15. Juni 1839, auf den Guberlinschen Bergen; bei Petropawlowsk im Südost-Ural 31. Juli 1840.
98. Dontostemon grandiflorus Bge.
D. annuus, eglandulosus ; caule erecto stricto setis sinpliin paenisini hir, e> lineari-oblongis. sinuato-dentatis pube bipartita hispidis, racemis elongatis ü
202. (26) Alexandri Lehmann, reliquiae botanıcae.
floribus longiuscule pedicellatis, petalis .calyce triplo longioribus; lamina lineari- oblonga,
filamentis majoribus ad medium cohaerentibus demum solutis, apice, dilatatis, ‚siliquis (junio-
ribus). glabris rectis, , ; * ae
Hab, An. .den er von ı Agatme, zwischen, Agatme. und Karagata 1%. April, unweit. Tiumen- bai 21. April, bei Juss- Chuduk 24. April, zwischen. Juss-Chu-
duk und Bakalı 25. April, und, an den Granitfelsen bei Bakali 28. iA il. 1842 ER (florens).,
Planta tenera pulchella annua; caulis 3— & pollicaris racemo ‚ Dorenie a su- peratus, ramos duos vel rarius plures edens, ‚racemiferos, strietus, setis longis simplicibus patentissimis usque ad inferiorem ramorum partem vestitus, superne glabrescens. Folia subradicalia in petiolum attenuata; caetera Sessilia' fere duos pollices longa, quatuor lineas lata, oblonga, obtusa; sinuato-dentata, dentibus horizentälibus Acutiusculis‘ utrinque tribus ad‘ quinque, 'pube 'patula -bifurca, rarius 3 — #-radiata©hirta: ramealia'nlinora acutiuscula. Racemi basi- hispidi, superne glabri, elongati: 25-et plurillori, florentes semipedales, stricti, ebracteati. Flores distantes pedicelati. Pedicelli linea paulo longiores, 'apice kankiaper se Sepala basi subaequalia,. 1,8 Tineae -longa, superne 'violaeea, hyalino eincta, pube
— 3 fida hispidula, florum superiorum glabriora. Petala 'pollicem dimidium longa limbo Bus vix latiore, unguiculäta, ungue «ealycem linea excedente, apice erispatulo, lamina _ oblongo-elliptica apice rotundata, pallide purpuräscente, demum nervis intensius purpureis pieta. Staminum: 'majorum 'filamenta 'ealycem subaequantia, a basi ad medium usque co- haerentia, demum ad basin - ‚usque soluta. "Antherae‘ flavo -virescentes. Glandulae hypo- gynae minutissimae vix distinguendae. Ovarium lineare... Siliquae (juniores) sesquipollicem
ER tennissimage tereti ısculae, torulosae, ea lares, wie zuge basi hispii lae, ple- 2 h ae "na yigessihe A | £; ma, annpehn. = H th
D. annuus, > eglandulosud)) \cayle! erecto de ramosissimo ajlahre) folii, runeinato- partitis pube 'bifurca ciliolatis, raeemis elongatis ‚‘»floribus: breiter ‚pedicellatis, petalis linearibus spathulatis sepala triplo 'superantibus, 'staminibns | ae je per ie Malfferen; tibus, siliquis compressis ‚glabris circinatim' contortis, stigmate 'acuto.'
Hab. In der Sandwüste -Kisil-kum 30: el zwischen Fa Jan- od Kam. Darja 4 Mai‘ (florens), in der: er ayalike u zu und SyerDarja 9. Mai 1842 (fructificans).
Caules erecti, demum- pedales, a. basi ‚ramosissimi Beer Wise 'Folia inferiora petiolata, petiolo fere:pollicari, Jamina .1'/, pollicari, ad summum 8:— 9 lineas lata, run- einato-pinnatipartita, lobis- utrinque subquinis, angulato-dentatis, obtusis, infra et margine pube bifurca TR, adspersa, supra glabra, vel saepius omnino''glabra, caulina superiora et ramealia in‘p etiolum attenuata, saepius en ae Merian binis ternisve. distan- tibus, oppositis; longo-linearibus, obtusis, incurvis' horizontalibus, lobo terminali
Dr. A1 BUNdGE @7) 203
elongato -lineari ‚obtuso. Racemi terminales:dissitiflori elongati. Flores breyiter'pedicellati; pedicelli glabri, »dimidiamlineam longi. '' Flores illis 'praecedentis speciei 'simillimi, at dimidio fere minores. Sepala linea paulo longiora.' Petalä, linearia-apice parum; dilatata obtusa fere % lineas longa. Staminumstruetura eadem.' Siliquae lineares‘0,% linrae'latae, eircinatim contortae, compressae, stigmate brevi acuto terminatae, bildeuläres; ''bivälves, valvis extus nervoso -striatis. : Dissepimentum‘enervium, tenuissime transversim areolatum. Funieuli seminales setacei longiuseuli, liberi. .Semina pallide rufa, en er nee 0,5 lin. longa, 0,25 lin’ latai . Radicula: stricte dorsalis.
‚100. Dontostemon bkrevipes Bge. | | B6%
D. annuus, eglandulosus; eäule divaricato wel erecto ramoso a: er ine inde pilis bifureis adsperso, folüs oblongis grosse | sinuato-dentatis subpinnatifidisve parce 'his- pidulis glabrisve, floribus: subsessilibus,; petalis linearibus calyce*sesquilongioribus, stami- nibus majoribus per paria cohaerentibus, 'siliquis » compressiusculis -bifurcato retrorsum setosis: glabrescentibusve, inferioribus contortis, summis’ rectis stigmate acuto.
Hab. ‚Auf 'sterilen Lehmhügeln ‘um ‘Buchara # April (florens), zwischen Tschakyr- Ata. und Nasarbai - Chuduk im Sande häufig 12. April, . im = und, aufı zw Bam: hügeln um Agatme 13. April 18%2(florens 'et fructificans). ud sgoıy Sinn
Praecedenti' simillimus et proxime ‘aflinis, ‘at Noribus dimidio kniseribiis, "Son infes rioribus minus profunde ineisis, siliquis. fere. semper 'hispidis statim dignoscendus. Sisymbrü brevipedis Kar. et Kır. nn ab’ 'honest. 'soe. Nat. ‘Car. Mosqu. sub No. 1240 com- münicata prope -fontem -pastau “leeta anno 1841 sine dubio hue 'spectänt; contra vero planta sub No. 123% elta, adik Ajagus 1841 lecta, nil nisi Sisymbrium Thalianum Gay. esse videtur; denique, quam sub No. 96 prope Ajagus anno 1840 lectam accepi, planta mihi ex maneis speciminibus dubia, forsan ad sequentem speciem trahenda. Nostra valde variat quoad indumentum. 'Specimina prope Bucharam 'lecta, juniora, 'omnino fere glabrata, folia acute sinuato-dentata, flores duas lineas longi ‚ ‚siliquae jam juniores circi- nato-contortae hispidulae.. In speeiminibus prope Agatme in limosis aridis lectis folia grosse obtuse-dentato-subpinnatifida, ‚siliquae in -_ Sie ‚caulis oriundae, nonnullae rectae, pleraeque arcuato-recurvae, 'rarius'g gyrum 'eonficiente ; planta ibidem in sabulosis lecta magis hispida, flores minores, he oe Eee id medlabus speciminibus praecedentis nonnullis, in arenis' Kisilkum leetis, quorum kolia pinnatipartita quidem, sed flores paulo minores, hae dune Species‘ in unam es a 4101. ‚Dontostemon scorpioides bs anni
D.. annuus, - eglandulosus; - caule ramoso erecto pie: ars et ainpite eanescenti- huspido, folis oblongis integerrimis superioribusee purce subilentatis pube partita hispidulis, nagemis Aurcpugee abbreviatis,, floribus breeiter pedic: latis, eier spathulatis He
204 29 Alexandri Lehmann, reliquwae botanicae.
Karagata 1%. April, bei Tiumen-bai 18 April, bei Juss-Chuduk 2%. April, Steppen am Kuwan-Darja 7. Mai 1842 (florens et fructificans).
A praecedentibus facile distinguitur stigmate obtuso, foliis inferioribus integerrimis et indumento; a Sisymbrio contortuplicato, caeterum simillimo, staminibus et petalis an- gustioribus minoribus, foliisque.
Caulis 6— 8 pollices altus, saepe a basi fere floriferus et ramosus, ramis patulis, pilis bifureis et sinplieibus undique hispidus. Folia inferiora oblonga, saepe plus quam bipollicaria, 9 — 10 lineas lata, pleraque minora, in petiolum attenuata, obtusa integerrima, ramealia superiora saepe utrinque pube bifurca rarius tri-pluriradiata plus minus dense obsita. Racemi florentes breves, demum elongati. Pedicelli linea paulo breviores, demum | crassitie siliquae. Flores tres lineas et quod excurrit longi. Petala calyce hispido duplo longiora, longe unguiculata, lamina obovato-oblonga. Stamina praecedentium. Siliquae (subimmaturae) 1% — 15 lineas longae subtetragonae, patentim vel retrorsum canescenti- hispidae pilis simplicibus furcatisque, raro rectae, plerumque apice recurvae, et saepius annulum completum apice efformantes. Stigma crassiusculum, brevissimum, obtusum, sessile. Semina 0,5 lineae longa, 0,3 lin. lata, acute marginata, viridi-fuscescentia. — An planta prope Bucharam lecta huc pertineat, nec ne, ob statum valde juvenilen dijudi- cari nequit; attamen diversam esse vix credo; solo fertiliori enata glabrior.
102. Leptaleum filifolium DC. Ledeb. fl. ross. 1. p. 176.
Hab. Um Nowo- Alexandrowsk %. Mai 1840; auf dürren Lehmhügeln um Buchara 20. März und auf den Begräbnissplätzen daselbst '%. April, auf dem Diorit- ‚.plateau zwischen vo Re un Bakali 25. = und am Kuwan-Daria
= (Norte), Direhnäi“ WERane; yterrn eaulibus ramosis; ramis divaricatis escentibus, foliis obovato-oblongis irregulariter dentato-laceris, racemis Be laxis, floribus pedicellum subquadruplo superantibus, petalis me 12 erectis, siliquis subtetragonis elongatis, stigmate subsessili capitato.
Syn. ? Brassica subspinescens F. et M. ia Karelin Enum. PER. Tureom. in Bull. d. ki soc. d. nat. d. Mosc. 1839. II. p. 145.
Hab. Auf dem Vorgebirge Airakli an der Ostküste des kaspischen Meeres 11 Mai (florens) 28. Mai 1840 (cum fructu immaturo).
De synonymo vix ullum dubium; planta vero ad Sisymbrium nec ad Brassicam pertinet ob seminis structuram. Species habitu et floribus magnis in genere distinctissima, nec tamen genere sejungenda, S. brassieaeformi C. A. Mey. quodammodo affinis.
Tota g rima a glauca. Radix lignosa multiceps; caules plurimi crassitie pennae umbinae, fructiferi vix pede altiores erecti vel patentes, parce divaricato- rile interdum apice in spinam producti. Folia infima in petiolum atte-
'equaliter inciso-dentata, superiora ad basin ramorum majora, obovato-
Dr. dı. BUNGE. 29) 205
oblonga, runcinato vel sinuato-dentata, dentibus acutis, integris ve] lacero-dentatis, in aequalibus,' sursum deorsumque flexis, margine subundulata vel crispa, ramealia et summa decrescentia, lineari-oblonga, sinuato-utrinque tri-bi-unidentata, vel rarius integerrima, omnia carnosula. Racemi terminales’ strieti, dissitiflori, pauciflori. Flores 3— 15 pedi- cellati. Pedicelli in flore 1°/, lin. longi, demum elongati, patuli. Flos semipollicaris! Sepala erectiuscula oblongo-linearia, carnosula 3,% lineae longa, 0,8 lin. lata, apice rotundata. Petala dimidio pollice vix breviora, late unguieulata, ungue 3° , lin, longo, linea vix angustiore, limbo ab ungue parum distincto, sesquilineam lato, rotundato -sub- retuso; pallide flava. Glandula circularis ad basin staminum minorum parum conspicua, inter stamina majora vix ullae. Stamina majora "*/, lin., minora 4°/, lin. longa; filamenta subulata, antherae sesquilineares. Siliquae pedicello # — 5 lineas longo suffultae, patentes, subarcuatae, tripollicares, linea dimidia parum latiores, subhexagonae, sub stigmate cras- siusculo capitato parum contractae. Valvae_ trinerviae. Dissepimentum membranaceum hyalinum, enervium, reticulato-areolatum, areolis majusculis, longitudinaliter subseriatis. Semina uniserialia, lineari-oblonga, laevia, planiuscula. Cotyledones striete incumbentes. 10%. Sisymbrium strietissimum L. Ledeb. fl. ross. 1. p. 177. Hab. An den Bergabhängen bei Wosnessensk 2. Juli 1839 (florens).
105. Sisymbrium junceum M. aB. Ledeb. |. c.
Hab. Bei Orenburg 1839; in der Orenburgischen Steppe bei Ilezkaja Sastschita 23. Mai, auf den Stinkkalkbergen am Flusse Ssüren 13. Juni 1839. In der Steppe jenseits des Uralflusses am Flusse Temir (Dr. Mobitz) 1810. Ueberall
in der nördlichen Steppe am Hek Mai und 4. Juni 1841. In der Lehmsteppe gegen den Irgis hin 24. Mai 18142.
106. Sisymbrium deeipiens Bge. Delect. sem. h. dorp. 18".
S. (Norta?) bienne, glaberrimum, glaucum; caule erecto tereti laevi superne patulo- ramoso, foliis omnibus petiolatis; radicalibus caulinisque lyrato-pinnatipartitis; lobis acute angulato-grosse-dentatis, ramealibus lineari-oblongis integerrünis in petiolum attenuatıs, petalis calyce patulo plus duplo longioribus, siliquis patentibus rectis strietis, stylo brevis- suno, dissepimento late uninervio. |
Hab. In den Felsenklüften des Karatau am obern Sarafschan 10. Septbr. 1841.
Fragmentum tantum plantae, ut videbatur sat magnae, ramosissimae autumno redivivae et alienatae, colleetum erat, evidenter ad genus Sisymbrium spectantis, neque ulli e notis speciebus subjungendae. Habitum speciei e sectione Arabidopseos prae se ferebat, at foliis in petiolum attenuatis, glaberrimis et integerrimis ab omnibus facile distinetae. Ramus 'caulis, ut videtur, erecti, plus quam pedalis, laxus, teres, iterum pluries ramificans, in racemum abiens, rachi filiformi. Folia cum petiolo 1'/,— 2"/, polliceslonga, ad summum pollicem dimidium lata, oblonga, acutiuscula vel acuta, integerrima, subtus glaucescentia, tenera, membranacea, saepe nervis tenuissimis lateralibus percursa, subtrinervia. Race us laxus pauciflorus, incompletus. Pedicelli fructigeri lineas 2 longi. Florum vix vestigiu
206 60 Alexandrii Lehmann, reliquiae botanicae.
Siliqua' bipollicaris, linea dimidia parum latior, dissepimento contrarie , compressiuscula, valvalis trinerviis subhexagona, apicem versus paulo: attenuata. Stylus crassiusculus: brevis- simus, latitudine siliquae brevior, stigmate 'simplici quasi truncatus. _Dissepimentum. hya- lnum. Semina oblonga, 0.6 lin. longa, 0,3 lin. lata, laevia, flavida, chalaza rufa, striete notorhizea. ‘Ex his nonnulla germinaverunt, alteroque anno planta floruit et fructus pro- tulit; primo aspeetu .a spontanea diversissima, unde nomen. » Haee S. brassicaeformi €. 4. Mey. aflınis, foliis, qualia in diagnosi indicantur, et siliquis ad summum 2", pollica- ribus strietis, patentibus, dissepimento nervo lato hine inde bifitio, mex ‚confluente ‚per- curso et seminibus 'majoribus pallidieribus, hinc rufo pietis. Flores favi, tres lineas, et quod excurrit longi. Petala' lineari=spathulata. -Glandulae hypogynae inter stamina majora distinetae; hine et ob habitum et aflinitatem »Nortis adnumerandam esse censui. "107. Sisymbrium Loeselii L. Ledeb. fl. ross. 1. p. 178.
u Hab. ‘Bei Nowo- Alesandrowsk 23. Mai: zwischen Sterlitamak und ul auf: ‚Schutt
ei häufig 23. August 1840. An allen Kanälen zwischen Buchara und ‚Samarkand
August 1841 (llorens et fructificans).
Specimen inter Buchara et Samarkand lectum, unicum, paululum abet a ori vulgari, quod|vero ab eo tantum pendere videtur, quod: autumnale ‚et evidenter pluries depastum, habitum plantae perennis.induens, iterum e basi ramos emisit abbreviatos, foliis nonnullis SRBRE caeteris vulgari formae similibus. ii Sisymbrium pannonicum Jaeg. Ledeb. ]l. ce. p. 179. Hab. Zwischen Orskaja und Imperatorskaja in der östlichen Orenburgischen Steppe
im Juli 1840 (fructificans, folia inferiora omnino jam deperdita). Am Flusse | ek 5. Juni 1812 en.
x
BE Sisymbr debie ER — All Habe An‘ der ee eier im Frühjahr 1839; bei TRONERN 1. und 15. Mai 18%0. Um Buchara auf den Feldern 23. März 1842, bei Juss- ‚Chuduk 2%. April, Bakali 26. April, am Jan-Darja in grosser Menge #. Mai, in der ganzen Steppe zwischen dem Jan- und Kuwan-Darja sehr ra 5. Mai 18142 (florens et fructificans). 110. Sisymbrium pumilum Stephan. Ledeb. . ee a Hab. Bei Buchara 17.: März (planta biennis florens), Begräbnissplätze um Büchara 4%. und 7. April 1842 (florens et semine fere jam maturo), Granitfelsen bei Bakali 29. April, in den Saxaul- Wäldern am Jan-Darja 3. Mai 1812 (fructiferum). Species ab omnibus facile distineta, habitu 4rabidis fere alpinae L. et floribus flavis fere Sis. Sophiae. Specinitn prope Bucharam (17. März) lectum, evidenter bienne , vegetius, primos flores expandens jam semipedale, foliis inferiorib ibus, fere decem lineas age eaeterum cum aliis emnino bangen; primo intaitn Drabae Iuteae simillimum. ri 2 eontor: | DC. Ledeb. fl. ross. 1. p. 183.
in on habe Bei PER SITUROFRRER® 4. Mai 1840 (florens et fructificans).
Dr: AL. BUNGE. N (a1) 207
‚4112. ‚Sisymbrium toxo hyllum C. A.,Mey. Ledeb. fl. ross.. %p- 485.0. ‘Hab: ‘An de Warte bei hun 4’. Mai 1839. Am Ufer des rer Ya und anderen feuchten ‚Stellen der ‚nördlichen Steppe 2%. Mai, an feuchten’ Stellen
am: llek Ende Mai 18%4 5: in «der; lehmig--salzigen Steppe zwischen der -Sand-
' wüste Karakum und dem Flusse Irgis+22. Mai. 1842 ut et au
Streptoloma Bge.
Calyx basi aequalis ‚patulus. Petala breiter. unguiculata emarginato - retusa. . Ss taminum majorum: filamenta extus appendiculato- -dilatata, glandıla interstincta, minorun utrinque denticulo rotundato aucta glandulisque stipata. ‚Stigma subsessile capitatum subbilobum. Siliqua longitudinaliter torta, linearis, teretiuscula, inter semina con- strieta; valvae obsolete uninerviae. _Dissepimentum transverse areolatum, enervium. -Funiculi seminales setacei, elongati, liberi. Semina uniserialia pendula, granulata. Cotyledones lineares stricte. incumbentes.
Herba annua, pilis centro aflıxis canescenti-asperula; foliis linearispathulatis, radica- libus 'interdum ‚pinnatifido-dentatis, racemis ebracteatis laxis, floribus albis. Genus habitu ab omnibus distinetum, differt a Sisymbrio staminibus, ‚dissepimento, seminibus) granulatis. A Dontostemone staminibus basi extus dilatatis, nec connatis, nec apice dente auctis et indumento, signo in’ generibus erueiferis.. semper gravioris Moe cum Erysimo indu- Inpato vonvenit, caeterum longe abharret;..a. ass stigu pibunia a ee
ert; cum caeteris, erih al u yore neu hn
2 Fr; durrel ka Amgter “25 EEE 12. ri chen, 2 pc je Er
gata 16. April, bei Tiumen-bai 48. April, bei Juss-Chuduk und sehr häufig
‘; in der. Lehmsteppe zwischen Juss-Chuduk und Bakali 25. April und an den Granitfelsen bei Bakali 28. April 1842.
Habitu et indumento planta florens in Sterilissimis: un ao quodammado ‚Pachy-
neurum: grandiflorum m. Radix exilis annua, vel Fe sie Folia radicalia alia plerumque Es ablongs, vel ER hasıı in petiolum attenuata, ‚obtusiuscula, integerrima, rarissime jan Agatme lecta)
Er a. u .,* - “sr ac ti g*
ad: summum: 2.pollices longa,. superne 3 lineas lata, ‚plerumgue minora, in» speciminibus macris minutis 5 lineas longa,. linea angustiora;; uninervia, uti tota plania, als, ‚centro affıxis, bieuspidatis, adpressis, ‚plus minus dense tecta, viridia_ vel eanescentia,; Ca filiformes ‚; primarius scapiformis aphylius,vereetus, florens ad summum 4 — 5, pollicari saepe 1—2 pollices altus, rami laterales vel caules secundarii adseendentes,. folii Be instrueti. = Racemi Norentes e ital, demum: laxissimi, fori
PeT ee! 1 Reue OLE RR binis; vel ternis
208 (329 Alexandri Lehmann, reliquiae botanicae.
unguiculata, lamina latiuscula, fere obcordato-oblonga, 1,4% linea longa, superne 0,8 lineae lata, patula. Stamina majora basi extus rotundato-dilatata, superne subulata, minora basi utrinque subauriculata. Stylus vix ullus. Stigma capitatum subbilobum. Siliquae tenuissimae 6 — 9, lineas longae, omnino maturae non visae, inter semina toruloso- con- strictae, plerumque longitudinaliter bis, ter, vel pluries tortae. Valvae distinete uninerviae, pilis centro affixis adspersae. Dissepimentum basi erassius, superne hyalinum, transverse areolatum, fere ut in Braya. Semina minutissima, lineari-oblonga, seriatim granulata, perpauca vidi submatura, attamen distinctissime embryonem notorhizeum e SEHE trans- versali observavi.
114. Erysimum sisymbrioides C. A. M. Ledeb. fl. ross. 1. p. 186.
Hab. Am Kuwan-Darja 5. Mai 1842.
115. Erysimum versicolor Andrz. Ledeb. fl. ross. I. c.
Hab. Auf dem Orenburger Tauschhof 13. Mai, bei Orenburg 14. Mai 1839; bei Nowo-Alexandrowsk 1. Mai (florens), am Uralflusse bei Koschuralskaja Sept. 1840 (fructiferum). Ueberall in der Steppe am Ilek, Mai 1841, in der Steppe auf der Wasserscheide des Kaindi-Baches 28. Mai 1842 (fructiferum); auf den Guberlinschen Bergen (Zan).
116. Erysimum cheiranthoides L. Ledeb. 1. c. p. 189. Hab. Sehr häufig zwischen Ufa und Sterlitamak 22. Aug. 1840 (fructificans). 117. Erysimum strictum Gärtn. Koch synops. ed 2. p. 55. Hab. Zwischen Ufa und Sterlitamak 23. Aug. 1840, bei Spaskoje 15. Juni 1839. 115. Erysimum Marschallianum Andrz. Ledeb. fl. ross. 1. p. 190. Hab. Bei Troizk (Zan.) in der nördlichen Da ugiechn Steppe (Zan.). 449. Erysir Bess. Ledeb. fl. ross. 1. c. Hab. In der Steppe jenseits: des. Uralflusses am Flusse Temir im Frühjahr 1840 | (Dr. Mobitz). An der neuen Orenburgischen Linie (Zan.). BR Syrenia siliculosa Andrz. Ledeb. fl. ross. 1. p. 193.
Hab. Bei Ilezkaja Sastschita 23. Mai 1839. In der Steppe jenseits des Uralflusses am Flusse Temir 1840 (Dr. Mobitz); in der Steppe jenseits des Uralflusses an der obern Emba 1841 (Syssow.); in den mugosarischen Vorbergen 6. Juni, in dem Karakum 29. Juni 1841. In der Sandwüste zwischen dem Kuwan- und
'Syr-Darja 9. Mai, auf den Sandhügeln am Syr-Darja 10. Mai, überall im ganzen Karakum 20. Mai 1842 (florens et fructificans). 121. Tetracme quadricornis Bge. Ledeb. fl. ross. 1. p- 19. T. falie caulinis lineari-oblongis integerrimis, siliquae incanae hirsutaeve cornubus ctis, sligmate subsessili. 3 Hab. Auf steinigen Ich Hügeln zwischen Tiumen-bai und Juss-Chuduk | | - April, am Jan-Darja 4. Mai, am Kuwan-Darja 7. Mai, in der Steppe Perser dem Kuwan- und Syr-Darja 9. Mai, am Ufer des Aralsees 16. Mai,
Dr. -A1. BUNGE. 3) 209
In ‚der ‚lehmig\salzigen ‚Steppe zwischen der Wüste. Karakum; Bar dem, ı ürgie 23. Mai 1842 (fructificans). FEN ER 122. Tetracme recurvata Bge.| ..o lassrid th - Te folüs caulinis pinnatifidis sinuato- dentatisde, siliguae incanae ah DOOR? Bu ‚eornubus elongatis patentissimis vel recureis. Hab. Auf den dürren 'Lehmhügeln bei Agätme 13: Apr Morin) Ih. ap ' (jam Pe auf den Hügeln um Bakali 28. April, im Sande des „Bisil- "'kum 30. April, bedeckt’ die Sandlehmsteppen am Jan - -Darja 3. ‚Mai, am Syr- ee 13 Bu m 1842 TE si ..
#20 _ 4, 3185
magis "ha nunquam jam in" ima basi racemigeri. Fllia non solum radicalia sed etiam caulina omnia, vel saltem inferiora, (quae in T. quadricorni lineari- -oblonga inte- gerrima) pinnatifida, lobis utringue 3 — 5 abbreviatis horizontalibus obtusis, vel sinuato- dentäta, summa interdum integerrima. Racemi minus densi. Flores paulo majores. Pedi- celli demum longiores minus incrassati, ut in illo rachi adpressi. Siliquae longiores gra- eiliores interdum contortae, vel (ut etiam saepe in T. quadricorni) deorsum ‚arcuatae. Cornuum directio, jam in ovario distinguenda, omnino aliena. _ Cornua peinpe, graciliora, longiora; in T. quadricorni saepe brevissima, vel Jatitudinem siliquae vix, ‚aequantia, rarius paulo superantia, in hae latitudine siliquae triplo, imo quadruplo longiora, ‚paten-
f
tissima” vel saepius recurvato - deflexa, ‚stylo crassiusculo conico ‚Superata, _ Semina MR Mae "Cithareloma Bge. Del. sem. h. dorp. 1.230 un Dose Sepala quatuor, lateralia basi saccata, omnia erecto-conniventia scohaerentia. : Petala quatuor longe unquiculata, lamina ‚anguste . obovato-eblonga... Filamenta, . staminum breviorum brevissima subulata basi glandula annulari extus parum .produeta cincta, majorum vix antheram aequantia latiuscula basi subarcuata, glandula,. kypogyna interstincta, Antherae lineares. Ovarium teretiusculum. Stylus filiformis stigmatibus | conniventibus acuminatus.; Siliqua linearis vel silieula elliptica utrinque: rotundata, interdum: panduraeformis, vel ovata, compressa, inter semina sub ieta , biloeu- laris, bivaleis, valvae uninerviae, loculi 1 — -polyspermi. Dept com- ...:.pletum..enereium, areolis transversim undulato- arcuatis. Funiculi lineares elongati, ., ad, medium ‚septo adnati. Semina compressissüma , alata. Embryonis. cotyledones: in- vicem haud tegentes, divergentes, radieula remota dorsum cotyledonis ‚abteränh: spec- 10, dans; (quasi diceres embryonem notorrhizeum pressione laterali ‚comp n). «»An«Delecto: sem.;h. dorp. 183. l..e., ubi genus primum evulgavi, Camelineis: per- ee altera nempe generis species, quam prius, ' semine maturo. 'haud viso ‚pro‘ Matthiolae specie sumseram, nunc vero ex habitu et summa affinitate: huc: spectare nullus dubito,-vera’siliqgua gaudet, et genus appropinquat Malcolmiae, a ÜRBERBERER
\
210 Dr. Ar. BUNGE.
plana,. valvis‘uninerviis, seminibus, funieulis adnatis et habitu 'Farsetiae, quam inter No- torrhizeas repraesentat; a caeteris generibus longius distat. u
123. Cithareloma Lehmanni Bge. 1.8 siswesess sa: 1, m pänide, eaule ramosissimo prostrato demum ‚glabrescente, folüs petiolatis ovato-ob- longis obtusis integerrimis undulato-subsinuatisee, siliquis dbbreviatis. apice rotundatis lati- tudine sua ad summum triplo longioribus, loculis A — K4spermis, „.. °
. „Hab.. Im Flugsande der Wüste Kisil-kum 22, Juli 1841 (flor. ‚et .c.: fr. mat.). = R Radix .annua? Caules divaricato-ramosi flexuosi, demum glabrati, pilis ramosis raris adspersi. Folia breviter petiolata, ovato-oblonga, obtusa, ‚integerrima velundulato-subsinuata, cum petiolo vix pollicaria, 3'/,— lineas lata, pilis, stellatis scabra,. viridia. Racemi oppositifolii laxi ebräcteati paueillori. Flores 3 lineas longi, pedicello vix lineam longo suffulti. Calyx duas lineas Jongus, angustus, sepalis. eohaerentibus, demum solutis deci- duis. Petala suberecta, vel vix apice patula, spathulata, albida. _ Stamina calyce breviora. Stylus ovarium aequans, cum illo staminibus brevior. Siliculae formae. variae: complete evoluta plerumque octosperma, 7— 8 lineas longa, 2,3 lineae lata, lineari - el liptie: utrinque rotundata, inter semina saepe bis vel ter leviter contracta, fere ut in quibusdam Heliophilis, valde compressa, plana; interdum vero 3'/, lineas longa, utrinque attenuata, latitudine tamen haud varians, 2 — 3-sperma; saepe panduraeformis, et tunc tetrasperma, semper stylo lineam longo, recto, cuspidata; stigmatibus fructu maturescente evanidis. Valvulae planae membranaceae, tenues, uninerviae, tenuissime reticulato-venosae. Disse- pimentum completum omnino enerve areolis irregularibus. Semina orbieulato-subreniformia compressissima, ‚diametro duas lineas metientia, ala membranacea latiuscula cincta. Funiculi seminales lineam fere longi, maxima ex parte adnati.
424. 'Cithareloma vernum Bge. in Linnaca XVIH. p- 149.
n.@, eanescens, caule erecto cano-iomentoso ramoso, foliis ooato -oblongis acutis acute grosse dentatis superioribus sessilisug, siliquis elongatis lato-linearibus latitudine sua plus octuplo longioribus, loculis suboctospermis. Ä ; Hab. Lehmsteppe zwischen Tschakyr-ata und Nasarbai-Chuduk 12. April, im ‘Sande zwischen Agatme und Karagata 16. April, Lehmsandhügel bei Djus- Alisai 17. April, in grosser Menge am Jan-Darja 2. Mai 1842 (florens et cum fructu immaturo). | |
Pro forma vernali praecedentis haberem, nisi illa eulta, etiam junior, omnino alienum ostendisset habitum, at evidenter illi congener, ut eliam semina, quamvis immatura, docent, in quibus cotyledones eodem modo divergentes video,
Radix annua, perpendicularis, alte descendens. Caules humiles, jam florentes pollice breviores, angulati, pilis ramosis densis-incani, a basi in ramos, quam caulis longiores, sesquipollicares et ultra, divisi. Folia' inferiora in petiolum brevem' 'attenuata, ‚quam: in praecedente multo majora, eum petiolo saepe plus quam bipollicaria, pollice parum an- gustiora, sinuato-dentata, dentibus : nonnullis :grossis inaequalibus -acutis, superioribus
Alexandrı Lehmann, reliquiae botanicae. 8 2r1«
brevibus; supra viridia,: pilis: stellatis tenuibus, adpressis adspersa, subtus incana pilis den- sioribus validioribus.. Racemi, in caule ramisque terminales abbreviati, pauciflori. Flores majores :brevius pedicellati. Calyx 3 lineas longus, sepala. lineari-oblonga. linea dimidia haud. ‚latiora.: Petala spathulata ungue: latiusculo sensim et parum in laminam dilatato; %4'/, lineas longa, superne °/, lineae lata, purpurea, erectä. Staminum: majorum filamenta basi.‚glandulis minutis stipata, plana, hinc'extus parum dilatata, et; :quasi subarchata, 2 lin. longa. Antherae linea vix breviores violaceae. Filamenta breviora subulata 1'/, lin. longa. Ovarium teres hispidissimum, pilis valde-ramosis patulis. .-Stigmata. conniventia. ‘Siliqua junior densissime.pilis: ramosisi.patulis obtecta, demum rarescentibus, nondum: matura cum stylo fere bilineari sesquipollicaris, plana, 1'/,— 2 lin. lata, linearis, inter semina, subcon- strieta. Stylus erassior et longior quam: in, praecedente. Valvulae juniores: evidenter car- nosae, nervo. vix conspicuo, longitudinaliter striatae, intus vernicosae, demum. verosimilius membranaceae. Dissepimentum crassius (quia junius?) eodem modo areolatum:. funiculi breviores omnino fere adnati. Semina immatura praecedentis, sed: paulo .minora; ; Cotyle-: dones divergentes.
| 7. CANELINEAE.
125. Camelina sativa Crantz. Ledeb. fl. ross. 1. p. 196. Hab. Bei Orenburg 28. Juni 1839. 126. Camelina mierocarpa Andrz. Ledeb. |. c. Hab. In der Steppe bei Kisilskaja 17. Juni 1839. Unterhalb ern Juni‘ 1840. Steppe am Ilek-Flusse 4. Juni 1842. 127. Subularia aquatica E. Ledeb. fl. ross. 1. p. 227. Hab. Im Hüttenteich bei Slatoust Aug. 1840.
8, LeridınEar. 128. Capsella Bursa pastoris Mönch, Ledeb. fl. ross. 1. p: 199. Hab. Bei Ilezkaja Sastschita 7. Mai 1841; auf den Saatfeldern‘ um: Buchara 26. März 1842 (florens et fructificans). 129. Capsella procumbens Fries. Ledeb. 1. c. (sub C. eihpaica -: Hab. Unweit Nowo-Alexandrowsk am Kolpin-Kriash, an den Ufern von Salzseen 28; Mai 1840; auf Feldern um Buchara 3. März (florens), 16. März (fructi- | ficans)', bei Juss-Chuduk 2%. April. 1842. „30 Lepidium Draba L. Ledeb. fl. ross. 1. p. 202. at Hab. Bei Nowo-Alexandrowsk 5. Mai, ebendaselbst an der‘'Bai Aktschihuich 17, Mai 1840; überall im Ustjurt, in den‘ Lehmgründen der ı Steppe 10. Juni 1841. Unkraut auf den Feldern um Buchara %. und‘ 7. Ani in der Steppe am Kuwan n-Darjs 7. Mai 1842 (florens et fructificans). 131. Zepidi Fisch. Ledeb. fl. ross. 1. p. 2035 a Hab. Ininler -Steppe:awıischen ef Suchita und Orenurg 22 Ma 828
212: 86 vnoelZengiiz Bun,
1b +il\ufeuehten ‘Orten. und’ an den» Ufern »der' Bäche der: nördlichen: Steppe’ zwischen‘ 01! ‚Orenburg und Bischtamak, Mai, in’ den» Mugosarischen Bergen 10.'Juni 48413’ ;inider: salzigen‘ Lehmsteppe . zwischen der. Karakumwüste' und dem Irgis 23; Maiy in’ der ARENA von Urkatsch bis: zum llek''30:-Mai 1842. ren“ et '\ fructificans). TER foliis Baer Kaomeie et Sales integerrimis; hoc eguenti Wr songoricum Schr num) 1.P. 38): 132. .Lepidium lacerum .C; A, M. Ledeb. f. ross. 1." p. 208. esual sunlisr Var. © persieum m. humilius,,‘folüis tenuissime pubescentibus, siliuli: aigienibei "Hab; "An ıden Felsgehängen des obern Sarafschan. 10. Sept. 1841. E Plantae autumnalis, —n um florentes ‘gerentis 'specimina duo ‘omnino 'cön- Be iminibus Kotschyanae plantarum' Persiae australis sub No. 343 nomine:L.: persici‘ 'Boiss. divulgatis, a diagnosi''el. Boissier; vero' (Ann:des ser nat. "XVIl: | p: 196) pluribus‘notis distinclis, referenda enim sunt ad: Bradypiptum 'neque ad» trum; stylus conspieuus, quamvis brevis. A planta altaica differt solummodo‘ ühepsnn specimine tamen songorico, a cl. Karelin et Kirilow lecto, petiolos foliorum inferiorum eodem modo pubescentes ‚video. | N
Var. y. canum m. folis incano- molliter villosis, superior ibus debreentün, ee
hirsutulis. ._ >, Hab; Auf Dioritfelsen. des une bai- tau 19. April, zu gie Granitfelsen bei Bakali 126. April 18%2 (flores primos, expandens).
Mediante var. 3. nullus dubito et hanc ‚plantam, a.L. lacero disjungi .speeie. non posse. Omnibus enim, praeter pubem, densam, mollem,.folia; juniora radicalia tomento ob- ducentem, cum planta songorica congruit. Folia tamen radicalia paulo latiora, aaqualiter piiinatifida) laciniis utringue ad summum duatuor oblongis acutiusculis. Flos omnino Em gs palogum pube, .ovarium junius idem)' stylo- brevi POEEER
BJ: i ruderale L. Ledeb. fl. ross. 1. p.' 20%. Hab. Bei Nowo-Alexandrowsk am Ostufer des nn Neees Es Mai 100. 134. Lepidium perfoliatum L. Ledeb. fl. ross. 1: p- 2 torage‘) »es!'Hab: vo» Bei Ilezkaja Sastschita 23. Mai 1839; bei Nowo- ne 1. Mai 1840. gar Zwischen Orenburg ‘und Bischtamak' in der nördlichen Steppe häufig“Ende Mai 1844. Auf Salzmooren zwischen. dem Kisilkum und dem »Jan-Darja und im alten Flussbette des Jan-Darja 3. Mai 1842 (flörens et’ rg EI iD gem Lepidium latifolium L. Ledeb: 1. e. Hi usılaz Baby. ‚Bei, Nowo-.Alexandrowsk 28. Mai, bei Gurjew Juni an det neuen Ofen he ischen Linie ‚bei, Beh) 2% Juli, zwischen: RR »und Saratschik hen 180: Varietates duae insignes, quae'a I pe tnieeeiekeik e wider, alterius unicum 'specimen‘ vix florens, älterius duo»fructifera, wariis' lociscolleetäe:ı! ll
‚, ei
Alexzandri:Lekmann, reliquiae botanicae. er 94° "op lanceolatum m. "gläberrimum, et folis coriaceis lanceolatis Erika a
gs qm a1. 35 ar ilusdoi 1079’ Hırsol
‘Hab. Bei Inderskaja 19. Juni 1840 (vix florens). Ä bei stylatum m. glaberrimum, folis summis ovatis acutis integerrimis, silieulis stylö ma-' fe apiculatis. ”
/ Be An den Kanälen um Samarkand, EEE, und häufig am ı Särafschän
9. Septbr. 1841 (fructiferum). pe ‚Wöpkanin idium obtusum Basiner in Bull. cl. p. m. de racıd. de St. Pet II. p- 30. "Im Karakum am Aralsee 30. Juni, am See Achpaikul’2. Juli, am Flüsse ui Darja 16. Juli, in den Lehmgründen zwischen dem Kuwan- und’ Jan-' Darja 18. Juli, im alten Flussbette des Jan-Darja 19. Juli 181 (fructiferum). Species inflorescentiis densissimis fastigiato-corymbosis facile agree 137. Lepidium cordatum Willd. Ledeb. fl. ross. 1. p. 207. Hab. In feuchten Niederungen zwischen der Sandwüste Karakum. und dem Ib 22. Mai 1842. (florens). nr Specimina pauca florentia tantum adsunt, a planta altaica distineta na: u dieden. ie in. basi caulis retrorsa, brevi, superne et in foliis parciore. Folia_ margine guberenetg, hinc, inde dentata, basi eximie auriculata, Wu BR,
138. Lepidium crassifolium Kit, Ledeb. fl. ross. 1..p.' 208. u.
GR Hab. - Neue. Orenburgische Linie (Zan.). Im Karakum 29. Juni 184 race ). | Auf Salzmooren bei, Terekli im Karakum 20. Mai 1842 (florens)...' of;
.»'v Praeter hanc formam vulgarem: varietätis insignis speeimina pauca, erröniie eollecta: «auf-den salzigen: Gründen Kuli-Chani-Bad, zwischen Buchara und Wandrusi 11. April 1842». Plänta florens: 3:-pollices alta, gracilior;: folia radicalia petiolo‘ plus. quam:pollicari suffalta,) Jamina :oblönga,: utrinque acutay % — 5 lineas longa 1'/, — 2'/, "lin: Tata’ 'Folia caulinä' inferiora lönge petiolata ‚ lineari-oblonga, summa linearia 'sessilia, ' neutiquam 'am- plexicaulia; ‚Inflorescentia pube simili ac-in forma vulgari vestita. Flores multo' minores,
gi
tala 'calycem: parum:excedunt. Silieula junior En apice profundius BRBEEW" stylo- cmemibiakrien esoptn, En tantum. ee ER: er. i haee forma?- ..osıird kn uiriol
u ge En TIıBE ver > (Siicls ae RAR FAR indehiscens, monosperma, 1d { ä Cotyledones incummbentes). OS
j ai ii
& ta ae Ledeb. fl. ross. 1. p. 210. "Hab. Bei Nowo-Alexandrowsk 1. Mai (florens), 12. Mai (fructificans), ai "74840 (fractu submaturo). Auf lockerer Lehmsteppe zwischen y2 Kuwan-. und el Syr-Darja 9. Mäi 1842 (fructificans). FR haracı pedicelo aequali filiformi, (qualem etiam in I. emarginat Kar. ed 4 Oh MB que vidimus) et e stylo depromti ad discernendam han
w-
Iscer |
214 3, Dr. AL. BUNGE..
speciem, generice, a ‚veris, Jsatidibus, nimis leves, videntur. Majorem ‚jam_diversitatem. praebet loculi tetragoni structura, quae cum Tetrapterygio convenit. Carinae nempe angulorum. loculi, cum alis magnis alternantium, ‚interdum „ala _brevi subtriangulari auctae :sunt in silicula, maturescente, ita ut tetrapteram limitesque inter Tetrapierygium et Samerariam fere nullos diceres. In utraque cotyledones radicula multo latiores, transversim arcuati. Eodem modo aliae Isatidis species transitum faciunt: Isatis minima nostra et 1. campy- locarpa Boiss. ad Tauscheriam; 1. microcarpa Gay. mediante Pachytery:gio brevipedi nostro ad Pachypterygium, In omnibus /satidibus veris loculus fungosus, nec membranaceus ut in Tauscheria. et Pachypterygio, exceptis 1. siolacente et emarginata, etiam pedicellis ae- qualibus et radice annua distinctis. Sectionem, hae ‚species propriam constituunt, cui nomen sit; _ Eremoglaston m. 2 Hsatis violascens Bge | I. (Eremöglaston) annua, caule parce ramoso folsque cordato- ‚vel hastato - lan- Be, basi obtuse late auriculatis integerrimis dentatisve glabris, summis apice puberulis, racemis terminalibus simplicibus solitarüs elongatis lazis, calycibus pedicellisque. fliformibus glabris, silieulis dense villosulis panduraeformibus Latitudine subduplo longioribus basi integris emarginatisce apice late truncato - -emarginatis alatis; aba margine medio dilatato- suberosa, loculo membranaceo uninereio. Hab. Lehmsandsteppe unweit Karagata 17. April, im Batkak-kum 21. April, Jaman Kisil-kum 23. April, Kisil-kum 30. April, am’ Jan-Darja 4. Mai, in der Steppe am Kuwan-Darja 7. Mai, am Ufer des Aralsees 17. Mai 1842 (florens et fructificans, fructificans, fruetu submaturo). oe Aidevan ‚Ban FARR- specimina nempe: in locis: indicatis lecta ut plurimum: singula, eaulis, foliorum: magnitudinem, siliculas: tunc. angus-
U. tune: breviores. Iatiores, pedicellos siliculas superantes vel illis dimidio breviores, : ‚alarım, marginem plus minus incrassatum, suberosum;. sed Signis in diagnosi indieatis. omnia. inter se convenientia, nec dubium de speciei identitate relinquentia.' Habitu peeuliari, ab, omnibus /satidibus. nobis. notis praeter 1. emarginatam Kar. et Kir. distine- tissima ;.haec. vero differt jam siliculis glaberrimis minus distincte panduraeformibus , alarum margine, submembranaceo nec suberoso- dilatato.. 1. songorica Schrenk, ‚quam non vidimus,
Alexzandrı Lehmann,‘ religitiae botanıcae. ) 215
jam flörentes laxissimi, @bracteäti. Flores in &enere majusculi, linea Iöngtöhks, Navi. Pe- dicelli filiformes 'äpice demum vix incrassati, in flore 2 lin. longi; m Tractu interdum 'ad 6 lin. 'exerescentes, in aliis speciminibus vero longitudine immautati, glaberrimi, vel rarius ad 'Asillam pärce willosuli , ‘demum"deflext.“ Sifieulh”Sübmatüra 5 wL 5'/, In. lönga, ihffra medium 2 — 2‘), lin. lata, infra apicem sinuato-angustata, basi rutundat4, vel'rarius subangustata, apice truncata; vel emarginata, margine medio plüs minus suberoso-incras- sato, undique, sed in disco densius, pilis brevibus crassis mollibus paätentissimis' vestita. Loculus in media silicula convexus, 2 lin. longitudine vix excedens, lineam latus, BET parum prominulo longitudinali percursus, lateralibusque vix conspieuis eircu parietibus ‚tenuibus membranaceis. Semen angustum fere bilineare. Sengledgnen Pn ineumbentes! |
141. Asatis minima Bze. Delect. sem. h. dorp. 1843. p. VM.
I. annua, erecta, demum ramosissima; folüs sagütato-Lanceolatis PARIBREREE glabris, pedicellis apice incrassatis calycibusque villosulis, siliculis pedicello longioribus pubescentibus lineari-spathulatis incurvis basi subteretibus clavatis suberosis apice membra- naceo complanatis truncato-emarginatis, loculo teretiusculo hine convexo illine subeoncavo ulrinque costa crassa suleisque binis profundis percurso lateribus striato, , -
Hab. Sandlehmstrecke zwischen dem Kuwan- und Jan-Darja 17; Juli 1841 (planta _ serotina ramosissima, .habitu peculiari). Bei Djus- Alisai 17. April, in der ' Steppe Jaman - Kisilkum 2 ‚April, im Kisilkum 30. April, ‚sehr ‚häufig, am _Jan-Darja 3. Mai, in der e am Kuwan-Darja, 7. Mai „au Algiräk -See 16. Mai. 1842 eren" et N
‚Species distinctissima, nulli nisi J. ibericae et 1. are? affinis, ‚quae praeter alia differunt foliis hispidis, floribus majoribus, pedicellis magis incrassatis, siliculam ae- quantibus,. calycibus glabris etc. FA
Specimina vernalia magnitudine valde varia, nonnulla 4 — 6. pollicarja simplica, ala E- cum ‚racemis plus quam pedalia, ramosa;_ speeimina serotina duo, cum. ‚racemis k—5 pollices ; alta, divaricato-ramosissima. Radi ix_annua simplex.. Folia _ ‚inferiora, in petiolum attenuata oblonga, superiora sessilia, breviter obtuse vel acutjuscule ‚auriculata, ‚obtusa; in planta vegetiore grosse sinuato- dentata, in macriore integerrima, ‚glaberrima, summa subfloralia minuta, linearia, „Saterdum apice villoso-puberula. en dum florere, inei- piunt breves, violaceo- villosi, demum elongati, fructiferi 6 pollicares et ‚longiores. Rachis glabra. Pedicelli florigeri 1— 1"), lin. longi, patulo villosi;, demum 3— 4 lineas longi, deflexi, sensim clavato-incrässati, tamen basi fructus hand crassiores. Flore: longi. Sepala membranacea, marginibus alba, medio violaceo tincta, pube pa villosula. Petala calycem tertia eirciter parte excedentia. Siieulae, pilis. brevibns Fe subyelutinae, 5 — 6 lineas longae, pars inferior sc squ uiline
‚ depressa; loculus cireiter duas lineas Ic gus, line ang nacht VÜR ebnchri nervo valido bistriato percursus, Ki profundis
216 40 od A ENGE ;
a gibboso, convexus;.nervo crasso ee binis Minen nervo :producto. in carinam appendicis planiuseulae duas lineas longae, lineam ‚latae,,: lingulatae, apice truncatae: vel pmargigatae, rarius' rotundatae. _Stigma ‚brevissimum, immersum. Semen ‚generis, N le- donibus ‚stricte. incumbentibus. ’ - MER OR Asatis costata C. A. Mey. Ledeb. Äl; ross Ar ph esins wi
-T1esv Hab... Im Gouv. Orenburg 9. Juli 1839. Am Ufer des KaratrineÖseiei! 2%. Na, ogyn „häufig. an feuchten Orten; am Iek-Flusse Ende Mai 1841; bei Erg ri Juni 1842; an, der: neuen Suealeigigehen Linie ‚(Zan,).
4300 Pachypter ı Bge. Delect. sem.h.dorp. 1813. p- VM: P. silieulis ange elliptieis pie breviorübus basi a. ih "loeulo centrali. ui ech ei
un a ‘Am: a -Darja 3 und k. Mi 1842 Se et Grücttarnsi ‚Adest insuper 0 frustulum, verosimiliter ab infelieissimo. ‚St oddart BREUER | eu adseriptam:; anne inter Taschkent et Achmeschid. rn are "Differt a simillimo P. multicauli Kar. et Kır. (sub. Pachypteris nomine)' Enum. song. 1841. n. 127. fructu angustiore, basi haud emarginato in disco glaberrimo. ‚ Vraque species, simul in horto cultae, characteres specificos haud mutavere. > Planta annua gracilis vix semipedalis, a basi fere dichotome ramosa (vix jure igitur altera species, eodem modo ramificans, multicaulis nominatur), ramis patulis, glaberrima. Folia radicalia in‘ petiolum attenuata, spathulato-oblonga, pollice plerumque breviora, lineam;, vel rarius. 2 lineas lata, obtusa, subtus violacea; caulina lineari-hastata, auriculis s obtı um po ‚longa, plerumque semipollice breviora, acutiuseula. Rifcenhi in caule' ramisque Shihibab terminales solitarii ebracteolati, demum laxi elongati. Flores flavi Jsatidis vel Tauscheriae, linea dimidia_paulo longiores, _ pedicello setaceo, florendi tempore 'fere 2 lineas longo, patulo, demum 2 '/, vel vix 3 lineas attingente deflexo, ipso apice nonnihil incrassato. Petala sepalis flavicantibus fere duplo longiora. Silieula duabus lineis parum brevior, lineam lata vel paulo Jatior, basi rotundata nec a glaberrima. Caetera generis. Ihn. _Pachypterygium brevipes Bge. |. c. m. siliculis nt" ultra loculum basilarem angustatis produetis apice truncatis pedicello Tongior ibus glabris. Hab. Re da felsigen. ‚Abhängen am obern Sefafschandienien 10. Sepsbr. 1841. ug Unicum tantum adest specimen autumnale, habitu praecedenti simillimum fructu tamen cile di tinguendum; nec non, folia caulina latiora, breviora obtusissima, basi . semiam- exic exicaulia; vix. auriculata, oblongo-cordata. Flores, qui supersunt, wminutissimi. Pedicelli een PA lin, longi,_ vel breviores, plerumque erecti, nec deflexi.. Silicula 2'/, lineae ‚ basi rotundata, supra basin lineam lata, loculo membranaceo acuminato basilari;
Alexandrı Lehmann reliquiae botanicae. a) 217
ala fungosa loculo angustior supra loculum produeta in ’appendicem fungosam‘*/, lin. latam, truncatam, utrinque nervo impresso sulcatam, stigmate immerso.' "Caetera geberis. 4145. Tauscheria lasiocarpa Fisch, Ledeb. fl. ross, 1. p. 213. Hab. Am Vorgebirge Airakli am kaspischen Meer und um Nowo- Alexanddrowälb 11,, »+45.Mai und #. Juni 1840 (flor. et fraet.). Im Flussbette des Jan-Darja 3.'Mai,'Steppe zwischen dem Kuwan- und Syr-Darja 9. Mai, auf lockern Lehmflächen im Kara- kum 19. Mai, in der obern Irgis-Steppe 24. — 28. Mai 1842 bee et fr. Aueh 146. Tauscheria gymnocarpa Fisch, Ledeb. |. e. bi; Hab. Um Nowo-Alexandrowsk 12. Mai 1840 fruetifera); am Jan! Barja 2. nd ' %. Mai, im ausgetrockneten Flussbette des Jan-Darja häufig’ 3.'Mai’ (florens et fructificans), auf Lehmflächen im Karakum 19. Mai 1842 (fruct.). = 2 '147. Spirorhynchus sabulosus Kar. et Kir. Enum. song. 1841. n. 138. Hab. Häufig im Sande zwischen Tschakyr-ata und 'Nasarbai-Chuduk '12.. April, im Sande zwischen Nasarbai-Chuduk und Agatme 13. April (florens), im Ki- silkum 29. April,’ 1. Mai (llorens et cum fr. juniore)' 1842. Variat fructu glaberrimo et setulis brevibus obtusis sparsis hispidulo. Folia‘inferiora pinnatifida, lobis triangularibus distantibus dentieulatis. Pedicelli' saepe basi setulis: hispi- duli.. Genus ex fructu Schimperae 'proximum, flore et habitu abunde diversuin.
10. Ocursuopıeae m. (Silicula nucamentacea indehiscens bilocularis, dispermä, cotyledones incumbentes.
Lachnoloma Bge. Delect. sem. h. dorp. 1843. p- Vin. ;
Sepala quatuor, lateralia basi saccata, omnia erecio- conniventia. Petala quatuor un- guiculata, lamina angusite spathulata. Stamina, 6 tetradynama_ libera , edentula. Glandulae placentariae annulares. Ovarium. oblongum in stylum. subulatum pro- ductum. Stigma bifidum, lobis demum patulis, Silicula nucamentacea oyata sub- compresso tetragona , longe sericeo crispo-vülosa, acuminata, bilocularis, dissepimento subfungoso, loculis monospermis. Semina obovata, testa tenuissima, pendula in funi- culo brevissimo. Cotyledones ad basin transversim ‚plicatae radiculae breviori in- cumbentes, marginibus dissepimentum galvulasque spectantibus, placentae parallelis.
Herba annua, pilis ramosis molliter villosula, foliis sinuatis, racemis ebracteatis, sili-
culis villis sericeis velleriformibus tectis, Genus distinetissimum, ex fructu Ochthodio quo- dammodo affine, distinetum vero habitu, flore, calyce basi.bisaccato, stylo et seminis. structura, qua Stroganowiae, caeterum longe abhorrenti, ADBTOPIRHAIAEn Fon are Matthiolae parviflorae. Siliculae, demta lanugine, fere Fila: da ei 148. Lachnoloma Lehmamni Bge.l.c. Hab. In lockern ‚Lehmgründen des Kisil-kum bei Bakalı. 29, En, auf der . Lehmsteppe gegen den Jan-Darja 2. Mai, .zwischen,‚dem: Jan- und. Kuwan- Darja %. Mai 1842 (florens et cum fructu immaturo); ;adsunt ABeHBSEn AUS Mim. des sav. Etrang. T. Val.
218 (9 DrsA Lu BUNGE,
cum fruetu maturo, quibus' adseriptum: «in regione circa Kokand« verosimiliter ‚ab infelieissimo Stoddart leecta. I> 0223 Radix annua simplex, perpendicularis, _erassitie fili emporetici. Caulis cum: recemo fructifieante semipedalis, usque ad 8 pollices altus, ‚solitarius ereetus, parce'a basi'ramosus, ramis erectis; patulo villosus. Folia cotyledonaria,plerumque in planta fructificante adhue persistentia, obovato-oblonga, in.-petiolum attenuata, pollicem fere. longa,. superne 2 lin. et: quod: exc., lata, obtusa. Folia infima saepe, summa. fere semper'integerrima, caetera sinuato-pinnatifida, 1'/,—.2 .‚pollices longa, 'in-‚petiolum attennata,;-sinubus “utrinque 2— 4, lobis fere triangularibus acutis, apice acutiuscula, pilis inaequaliter ramosis patulis villosula. Racemi ebracteolati, 42 — 15 flori. Pedicelli. lineam cireiter longi, erecti, subad- ressi, demum haud: elongati.'; Sepala in calycem 3 lin. Jlongum ovato-oblongum, demum fere ventrieosum, basi bisaccatum-ad apicem usque-cohaerentia, denique fructus incremento soluta, tenuissime villosa, membranacea, ‚colore roseo. suffusa. Petala calycem sesquilinea, excedentia, erectiuscula, lamina minuta ‚vix lineam longa, oboyato-rotundata, linea dimidia parum latior. Filamenta ‚membrauaceo .dilatata, ‚longiora : calycem aequantia. Ovarium biloculare; biovulatum... Stylus ‚lana involutus, .‚Silicula immatura lana densissima longis- sima, splendide sericea. velleriformi ‚undalata tecta,: matura ‚semini Gossypii haud. absimilis, cum stylo persistente indurato 7. lineas longa, basi ‚truncata, sine lanugine 2 fere lineas lata, totidemque crassa; placentae latae valvulis supereminentibus acute marginatae. Val- vulae germinatione solutae ovato-oblongae convexae uninerviae durissimae. Semen flayum sesquilineam longum °/, lineae latum, obovato-oblongum, hine concavum. Cotyledones placentae parallelae, dissepimento. valvulaeque contrariae. ' O®Octoceras Bge., . Sepala quatuor basi aequalia, patula, obtusa. Peiala minutissima calyce breviora ._ spathulata. Stamina 6 subaequalia. Filamenta basi dilatata libera edentula. An- a therae cordatae. Ovarium subtelragonum, lateribus apice obtuse quadricornulum. = ‚Stylus pyraniidalis. Stigma capitatum. Silicula süubeubica, stylo pyramidato superata, “ad angulos apice spinis 'quatuor patenitibus subhamatis majoribus,; basi spinis 4 mi- _ noribus interdum deficientibus armälta ; lateribus scrobiculato-rugosa, longitudinaliter nervo percursa, indehiscens nucamentacea, bilocularis, Toculis monospermis. Semen pendulum, testa tenuissima membranaeea. Cotyledones radiculae löngiori stricie incum- "bentes, planae, placentae paralletae, marginibüs dissepünentum valvulasque spectantes. Herba annua -habitu fere Eueclidii syriaci, et quodamınodo Teträcmes, quasi formam hybridam inter utramque 'sistens, puberamosäsubeäneseens )' foltis "sinuato - pinnatifidis, racemis ebracteatis, floribus ninutissimis Albis), ructibusque subsessilibuß. Ochthodio (quod,
"spinosis "ab Euclidio 'seminibus
IF TE nenn some sah mh
Alexandri Lehmann vreliquiae botanicae. “) 219
149. ' Octoceras Lehmannianum Bge, Nzchie min .delt Hab. Auf dürren Lehmhügeln bei’ Agatme 13: ap, "auf den’Granitfelsen bei Bakali 29. April, auf der Lehmsteppe am Syr-Darja' ?wischeif kr und Ma- 75° bäsch 11. Mai 1842 (Norens et cum fructu submaturo). en © Plantula hümilis, florens omnino Tetracmen rekurcdtam simulans, Canescens, Ms na- mösis flexuösis’ prostratis,‘ demum' glabrior. ' Radix "anni simplex. Eaulis priniarius 'bre- vissimus ab ima’ basi "in racemum abiens; 'rami lateräles divaricati iterum’ ramosi. " Fohd in petiölum’ attenuata‘ 'inferiöfä! saepe bipollicäria, 'sublyrato-pinnatifida, lobis' ütringue” Au ovato-öblongis, Hcütiasealis,/termmalimajore interdum wtringte unidehtato. Racemi demtum tripollicares, et longiores, rachi valida fragili subflexuosa. Flores minutissimi Iinea dimidia breviores, vix latiores, subsessiles.. Sepala pube ramosa sparsa vestita, "obtusissima.' Sili- cula pedicello brevissimo incrässato insidens , rachi adpressa, lineam longa totidem fere crassa et lata, stylo ‘'/, Tineae longo sclpranii spinae superiores majores 'compressae, sub- deflexae, tifertores er minores, interdum $pina inferior &um superiore ala spinulosa eöniuncta; interdum spinae inferiores omnino deficiunt; ee interdum canescens, demum saepius omnino glabrata. Caetera generis. 11. ANCcHOoNIEAE. 150. Goldbachia laevigata DC. Ledeb. fl. ross. 1. p. 215. Hab.“ Bei Nowo-Alexandrowsk 1.,; 3., #4. Mai 1840, auf lockeren Lehinflächen im Karakum 19. Mai 1842 (florens et frücifidähß); 151. Goldbachia t 1a Led, |. c.. Hab. Auf den Askarn ti um _Buchara 27. Mär, % und 7. April 1842 (florens et fructificans). - An: varietas praecedentis solo ertiliori enata? 152. ‚&oldbachia torulosa DC. Ledeb. 1. c. Hab. Zwischen Agatme und Karagatä 1%. April, bei Agatme 17. Apni, bei Juss- Chuduk 24. April, auf dem Felsenschutte des Tiumen-bai Gebirges bei dem Brunnen gleichen Namens 18. April. "Zwischen Aug go dar m Kumik Darja %. Mai 1842 (florens et fructificans). 7 . Haec a prioribus, praeter fructum, differt: babitu Arfhrientög ‚Holiis fadicalibus bre- vibus obovatis, saepe integerrimis; eximie glaucescentibus, ealycibusque areas: 153. Sterigma tomentosum DC. Ledeb. I.c. age An der Warte.(Majak) 'bei-Orenburg‘ 19. Mai 1839; Nomo- Alexandromsk
ui 14%: 15: Mai 1840 ‚(florens et cum fructu immaturo). isiL..deH Planta orenburgensis gee foliis er ze u geist > flexuosa, foliis omnibus pinnatifidis. genaue sic! 12. Baassıcsan. ade is “ 154. Brassica Rapa E. Ledeb. fl. ross. 1. p. 216. 40 sEoER
(44) Dr. Aı. Bungee,
Hab. Im Südostural am Bache Kymliak bei Kymliakskaja 30. Juli 1840. Unicum specimen vix florens, nec tuto determinandum. ; 155. Brassica Napus L.?
Hab. In subalpiner Höhe des Berges Karatau bei Samarkand. 12. Sept. 1841. . „Specimina duo tantum deflorata cum fructu mature, foliis inferioribus deficientibus
vix rite. determinanda. Glaberrima. Radix annua. Caulis teres. . Folia, quae supersunt, omnia, integerrima cordato-amplexicaulia, obtusa, glauca. Pedicelli breviores quam in planta europaea; siliqgua. matura sine stylo pollicem tantum longa,. neque 'fere bipollicaris ut in planta vulgari. Stylus 6 lineas longus siliquam dimidiam aequans, nec quadrantem. . An igitur species distincta?.
156.: Sinapis orientalis L. Cod. 1861. „ Hab. Bei, Orenburg. — Oberhalb Saraitschik 16. Juni 1840. Spriminn duo, fructu nimis juvenili, sine dubio huc ‚spectare videntur. 157. :Eruca sativa Lam. Ledeb. fl. ross. 1. p. 221. Hab. Auf den Aeckern und trocknen Hügeln bei Panschnkeng oberhalb a 4. Sept. 1841 (fructifera).
13. BunıapDeaie, 158. Bunias orientalis L. Ledeb. fl. ross. 1..p. 226.
Hab. Bei llezkaja Sastschita 23. Mai, bei: Wosnessenskoi Sawod 2. Juli 1839 (florens et fructificans).
Ordo VII. Capparidaceae.
159. Capparis herbacea Willd. Ledeb. fl. ross. 1. p. 234. Hab. Im alten Flussbette des Jan-Darja 19. Juli 1841; auf allen Lehmhügeln zwischen Buchara und Samarkand bis an die Hochthäler des Karatau 10. Septb. 1841. «Usbekisch: Kabar, auch wohl: Kawar».
Ordo VII. Wiolaceae.,
160. Viola hirta L. Ledeb. fl. ross. 1. p- 248. Hab. Vor Orenburg Mai 1839. - 161... Viola elatior Fries. Ledeb. fl. ross. 1. P»i254.: Hab. Bei Orenburg 1839. 162. Viola pratensis Mert. et u Ledeb. 1. c. Hab. Bei Ilezkaja. Sastschita 23... Mai 1839 auf den mbkossrischen Bergen 29. za} >Maiı 186% essen 163. Ziole avennehn Ess, fl. ross. 4. p- 25%. Hab. Bei Slatoust. 164. Viola tricolor L.. Ledeb, l. ‚TOSS.; 1. p 256, er
Alexandri Lehmann reliquiae botanicae. a) 221
Hab. Im Südural auf Hügeln bei Woskressenskii Sawod 8. Juli 1833. Zwischen Simsk und Ufa 17. Aug. 1840.
Ordo IX. Droseraceae.
165. Parnassia palustris L. Ledeb: fl. ross. 1. p. 262. Hab. Im Thal des Thanyp 22. Juli 1839 (florens). Ordo X. Polygalaceae,
166. Poiygalli sibiriea L. Codex n. 5140.
Hab.. Bei Spaskoje im Gouvernement Orenburg 4. Juni 1839 (florens).
Jam alibi monui (Enum..alt. p. 63) P. tenuifoliam W., regiones orientaliores tantam inhabitantem, ab hac sine dubio specie differre, non tantum foliorum latitudine, quae va- riat, — sunt enim specimina P. sibiricae ‚macra, quorum folia angustiora, quam in non- nullis speciminibus vegetis P. tenuifoliae — sed etiam toto habitu, praesertim vero gla- britie pedicelli, floris et fructus, qui in P. sibirica semper ciliatus. _Perperam igitur utra- que species ab ill. Ledebour in Fl. ross. 1. p. 269 in unam conjungitur,
167. Polygala comosa Schkuhr., Ledeb. fl. ross. 1. p. 271.
Hab. Bei Orenburg auf den Bergen Grebeni 15. Mai, bei Orskaja 20. Juni 1839; auf den mugosarischen Bergen 29. Mai 1842 (florens).
Ordo XI. Frankeniaceae.
168. Frankenia hispida DC. Ledeb. fl. ross, 1. p. 267.
Hab. Auf der neuen Orenburgischen Linie; am inderschen See 20. Juni und im September 1840; an den Salzseen der Insel des kaspischen Meeres, Prorwa genannt, 8. Juni 1840; am Aralsee 27. Juni 1841; in den Salzsteppen jenseits des Uralflusses, wo es von den Kirghisen «Karimatau» genannt wird (florens et fructificans).
Ordo XU. Silenaceae.
169. Dianthus capitatus DC. Ledeb. fl. ross. 1. p. 276. Hab: Im Gouvernement Orenburg bei Spaskoje h. und 7. Juni 1839 (florens). 170. Dianthus polymorphus MB. Ledeb. 1. c Hab. Bei Kisilskaja‘Krepostj 15. Juni 1839; bei‘ Kalmykoma Juni 18405 je den 005. mügosarischen Bergen 8. Juni 1841 (florens). 171. Dianthus Seguieri Vill. var. y. b. Ledeb. fl. ross. 1. p. 21.
Hab. Im Baschkirenlande zwischen Kanikölskaja und Wosnessenskoi’Sawod 2. Juli, ‚am ‚üntern Aiflusse auf: Kalksteinbergen :beim Dorfe Borgasehi(?) 29. Juli 1839; -atn Wege. über' den Ural: zwischen Slatoust und ‚Miask' August 1840; im Süd- ostural zwischen Petropawlowsk und Achunowa.31. Juli 1840 (florens).
223 46 Natıı Drvid is BUNE Byhunns'h
72. Diantt imus, Pall ‚Ledeb,; fl. ross.. 1. p- 279.2 Ei Aaf den Stefpenkügeln zwischen ‚dem obern :Ural: und dem Sahmaräliuhse im Gouvernement Orenburg 26. Juni 1839 (florens). A planta altaica differre “videtur foliis patentissimis. an 173. Dianthus pallidiflorus Ser. Ledeh. en. Hs emems 001 Hab. Am untern Aillusse 25: Juli: 1839. (florens). 174. BDianthus rigidus MB. Ledeb. fl. ross., p. 280. Hab. In der Lehmstöppe am Irgis-Flusse 16. Juni 1841 (forens)- 175. BDianthus leptopetalus wind. Ledeb. 1. c. pP 38. or oo Hab.’ An dürren A Abhängen um den Inderschen See 20. Juni 18%0; in der ‚nörd- un) 2 "chen" Steppe‘ jenseits‘ des’ Ural bei der Festung Naslednika (Mäximowitsch) , ‚der Irgis-Steppe 1%. Juni 1841: (forens). Ss er "Dianthus erinitus Sm. Ledeb. fl. ross. “& = Hab. "Auf Lehmhügeln nördlich von Samarkand " hp 181 re 177. Dianthus squarrosus MB. Ledeb. fl. ross. 1. p. 284. Hab. In den mugosarischen Bergen 1840 (Shemtschushnikow), = kirghisisch: « Simijan». Facile dignoscitur ab affinibus arenario et aciculari foliis multo brevioribus“ recurvis squarrosis. 178. Dianthus acienlaris Fisch, Ledeb. 1. c. Hab. Auf dürren Steppenhügeln zwischen Orenburg. und.Orsk (Zan,), im südlichen Baschkirenlande (Zan.), auf ;BISRRDYFIRER am See Tolkasch, im Süd-Ural 1. ‚Juni ,1839 ‚gflorens).., Folia radicalia minime Fee sed quasi. falcata, attamen. Yasd squarrosa, sed con- niventih, ‚longiora quam in praecedente, ‚angustiora et longiora quam in D. arenario, cujus folia semper rectissima. Squamae calycinae plerumque mucronatae, ‚Petalorum lamina palmato-fimbriata, lacinulis nunc longioribus, nunc brevioribus. Var. 8. elatior, folüs rectiusculis, squamis ealycinis obtusissimis. Hab. Auf den dürren Ilmenhügeln zwischen Petropawiowsk--und.:Achunowa 12. Juli 1840; zwölf, Werst, von. Kisilskaja. Krepostj 15. Juni 1839; eh Forsan haec forma melius ad D. arenarium duceretur? 179. Dianthus superbus L.; Ledeb. fl. ross. 1. pi 285. Hab. Auf dem Jaman-tau im Süd-Ural 28. Aug. 1839; auf‘ - Iremel-au in einer: Höhe‘ von: 4000. — 4500 Euss 11. August 1840 eig 1.480. &ypsophila muralis L. Ledeb. fl. ross. 1. p. 288. ‚Hab. Jenseits des Uralflusses in der Steppe zwischen Orsk und ‚Troizk 22. Juli; “ wi „zwischen Tscheliaba und Miask 31. ee zwischen Busuluk Bu aggan.a 29. August 1840: (florens).
Alexandri Lehmann: reliqwiae botanicae. um 293
181. &ypsophila alsinoides Bge.
‘G. (Dichoglottis) annua;: caulibus solitariis parce ramosis foliisque an oblongis glanduloso-pilosis, floribus ‚deeandris dichotome laxe paniculatis longissime pedicellatis, pedicellis erectis, calyce campanulato profunde quinquepartito; laciniis membranaceo-mar- ginatis obtusis, petalis calycem vix. superantibus ultra medium bipartitis. |
Hab. Im Flussbette des Jan-Darja: 3.:Mai 1842;
Specimina tria tantum ‚plantae gracillimae inter alias‘ pläckas reperi, juvenilia, vix florere incipientia. Dichoglottidi linearifoliae F..et M: proxime- affınis,; 'attamen differt caule minus: ramoso, strieto, Beinen forma, inflorescentia, floribus 2 petalisque ultra medium bifidis. sh
Radix exilis. Caulis 'tenuis 3—5 polliobe altus, 'strietus, ramo' uno ellehare e me- diorum foliorum axillis auctus, superne dichotome-ramosus, pube glandulosa brevi tectus. Foliorum paria cum foliis cotyledonaribus usque.ad dichotomiam 5— 6, infima approximata, internodiis linea bervioribus, demum longioribus, internodio supremo pollieari vel lon- giore; folia semınalia linearia obtusa marcescentia. -Gaulina media caeterismajora, 5 — 6 lin. longa, sesquilineam lata, ima: basi subeonnata, ‘oblongo-lanceolata, acutiuscula, uninervia, utrinque, subtus tamen parcius, glanduloso-puberula; summum par, ad basin inflorescentiae dimidio minus. Folia ad basin ramifieationum eymae'minutissima.‘' Rami inflorescentiae tenuissimi glanduloso-pubescentes pollicares et ultra,‘ pluries diehotomi, interjectis pedi- cellis alaribus 10 lineas eirciter longis, filiformisetaceis, florendi tempore 'erectis, strictis, cum’ 'calyce "glaberrimis, vel hinc. inde glandulis paucissimis ‚adspersis. Calyx linea vix longior, campanulatus, fere ad basin usque quinquepartitus, lacinüis trinerviis, viridibus, margine hyalino, in exterioribus angustiore, in internis’aream viridem aequante einctis, obtusis. Petala quinque, lineam longitudine parum excedentia ®/, lineae lata, brevissime unguiculata, ultra medium bipartita, lobis oblongis obtusis; alba. Stamina 10, ovario parum longiora, filamentis basi'glanduloso-dilatatis, 5 alternis parum brevioribus. Ova- rium globosum pluriövulatum. Styli elavati intus stigmatosi, demum apice patulo subrecurvi. Fructus desideratur.
182. Gypsophila uralensis Libstung. Ledeb. A. ross. 1. p. 292.
Hab. Auf'dem Taganai' 7. August ‘1839; auf der felsigen Spitze ‘des Iremel-tau si © jpg einer Höhe’ von #500 — 4700° 11. August 1840 (llorens ei Eee EN Gypsophila &melini Bge. Ledeb. l; e. p. 293. ui = 0Hab.. Auf trocknen ‚Hügeln des ‘südlichen "Baschkirenlandes Sem 750° (RE Hl
184. -&ypsophila elegans MB: Ledeb. fl. ross! 1. p. 296. “2. BHFIOERT 'b:Hab.- Am Ufer des kaspischen'Meeres bei'Airakli 22: Mai 1840 (Üordagol einen 'perennis, " multo robustior, eaeterüm .omnibus" partibus' eum. planta caucasica " ölifeniens.An’ haec’G. eiffusa F. et'Mey) ®chjuß' nomen täntum’exstatbin- Karelin.' Enum. turcom."'pers. pP. 121° Inn Bei! soe.'Mati> Tr Fe. er. uindarvach Banlaginn> IE Is2 bar ‚slsnigiss-assloede „eisind ul2) Oz
294 (48 mod wDrsd Do BuUNG E,
185. Gypsophila trichotoma Wender. Ledeb. fl. ross. 1. p.: 297.
Hab. ‚ Auf lehmig ‚salzigem Boden in der Steppe Karakum 28. Juni 1841 (florens). Unicum :specimen lectum, glaberrimum, foliis eaulinis, numerosis latis, obtusissimis. 186. &ypsophila paniculata L. Ledeb. |. c.
Hab. Am untern Uralflusse bei Kulagina 18. Juni 1840; auf den. mugosarischen
Bergen 10. Juni, sehr häufig auf den Flugsandhügeln am See era 20. Juni, Flugsandhügel am Irgis 23. Juni 1841 (florens). 187. G@ypsophila altissima L. Ledeb. fl. ross. 1. p. 298. Hab. : Auf sonnigen Kalkhügeln im ‚südlichen Baschkirenlande 7. Juni, auf den Gypsbergen am Tümerlac-Flusse 9. Juli 1839; in der Steppe jenseits des ‚Ural f bei ‚der. Festung. Naslednika: (Maximowitsch)- 1840. (florens). shöP: ‚Saponaria officinalis L. Ledeb. fl. ross. 1. p. 300. ‚Hab. An den Ufern der Belaja und des -Flüsschens Rasch sehr ia 6. J ai 1839 -(florens).- ' Saponaria parvula Bge. sa10j 5 a caule pilis, articulatis eglandulosis hispidulo, humil er ‚foliis petiolatis: ovatis ‚oblongisve obtusis summis acutis, floribus alaribus solitariis, pedicellis calyce oblonge demum oyato subbrevioribus, laciniis calyeinis ovatis acutis, peislis lineari- spathulatis obsolete emarginatis .exappendiculatis, ‚capsulae dentibus........ ?
‚Hab... .In-Lehmschluchten der Wüste Kisil-kum 29. April 1842 (florens).
Specimina' adsunt perpauca, florere incipientia, S. orientali affınia, attamen abunde diversa: pube eglandulosa, foliis: obtusis, calycibus jam junioribus ovatis nec cylindricis, praesertim vero. petalis albidis, omnino fere integerrimis; ‚hac u'tima nota species nostra , etiam: a, caeteris hujus sectionis. speciebus facile discernitur, exceptis S. megositana ‚Boiss, et S. calabrica.Guss., petalis appendiculatis diserepantibus. F E plantulis, ‘quae praesto 'sunt, maxima vix sesqui-pollicaris. Radix ‚exilis a Folia cotyledonaria mox marcescentia, linearia. Caulis a basi 'ereetus, ad secundum fo- liorum par usque semipollicaris, vel paulo altior, abhinc. dichotome ramosus divaricatus, internodiis, ut videtur, demum ‘omnibus ‚aequalibus, eireiter -3 lineas.longis, pilis albis articulatis 'nusquam glanduligeris, in-basi rarioribus, superne .densioribus, patulis, crispis, fere villosiusculus. Folia paris primi in petiolum bilinearem attenuata, .lamina % circiter lineas longa, basi 2 lineas lata; paris secundi 9 — 10 lin.'cum petiolo longa, 3 —%* lineas lata, ovata, obtusa, ‚omnino fere glabra, vel subtus ad costam pubescentia, ‚carnosula; ramorum sensim minora, subtus magis pubescentia,'supra glabra. ‚Pedicelli, alares 2:4 2'/, == longi.. ‚Flores erecti ires lineas et 9. exe. longi. ; Calyx 'primum ableneo- -cylindricus, fere 2'/, linearis, linea parum. angustior, utrinque attenuatus, demum ovatus, ‚sesquilineam Iatus, vel latior, ‚dentibus tertia parte tubi brevioribus, ovato triangularibus; acutis,, „pilis.. articulatis densis patulis villosulus. Petala 3 lineas longa, longe unguiculata, lamina parum, ab ungue distineta, ‚spathulata, obsolete-emarginata, vel subintegerrima, tenuissiine trinervia,,
Alexandri, Lehmann, reliquiae botanıcae. 4) 225
nervo medio bifurco'cum lateralibus confluente, fauce omnino nuda. Stamina 10 . paulo. longiora. -Ovarium stipite brevi suffultum, 'ovatum. Styli duo. eit 490, | Vacearia vulgaris Host. Ledeb. fl. ross. 1. p. 302. af „Hab. ‚Im Obstschei :Syrt: bei TERN Retschka unterhalb Orenburg 25. Juni 1840 (florens). 191. Silene inflata Sm. Ledeh: 1. ross. 1: p- 304. Hab... Am. Ufer ;der Belaja zwischen Ufa und Birsk. Juli 1839 (florens).: 192. Silene procumbens Murr.. Ledeb. fl. ross. 4. .p..306, -
Hab: Am Ufer des Ural beim Dorfe Rasboinoi 22, Juni, am. linken: Ufer: der Belaja bei Ufa 15.:Juli 1839, in der: nördlichen Steppe jenseits des. Uralflusses bei der Festung Naslednika (Maximow.) 1840 ArTEn.
193. Silene repens Patr. Ledeb. fl. ross. 1. p. Hab. Im Thale des Nugusch 8. Juli 1839, auf Ka Hügeln bei Miaskoi Sawod 4. August 1840 (Sorens). 19%. Silene Otites Sm, Ledeb. fl. ross. 1. p. 309. «. Floribus dioieis spurie vertieillato-racemosis, petalis basi ciliatis, folis canescen- tibus radicalibus obovato-oblongis, radice bienni,
Hab. Bei Spaskoje im Gouvernement Orenburg 4. Juni 1839; bei Nowo. Alexan-
drowsk, am Vorgebirge Airakli am kaspischen Meere 4. Mai 1840 (florens). 8. Floribus polygamis, panicula contracta, petalis basi ciliatis glabrisce, caule fo- Lüisque villosis Ben Eiche radicalibus rn Fee one, radice renni. = Hab. Im Gonvernenfhh Orenburg: bei Späsköfe” ui ei 1839; in der dürren Steppe am Irgis 1%. Juni 18%1 (forma glabrata); an der Küste des Aralsees 17. Mai 1842 (flor.). y. Floribus polygamis, panieula effusa, petalis glabris, Folüs cauleque patenti-villo- siuseulis.
Hab. In der Steppe bei Kisilskaja im Süd-Ural 17. Juni 1839; auf den mugo-
sarischen Bergen 9. Juni 1841 (florens). Nonne potius hae varietates pro Epoche distinetis habendae? 'Formas ‚transitorias haud vidi. 198: FEN ERENE Ledeb. fl. ross. p. 310. Hab. Bei Ssergiewsk (Zan.). 196. ‚Silene multiflora Pers. Ledeb. 1. e. p. 311. | Hab. Auf trocknen Wiesen zwischen Troizk und ken m di 1840; am -- Flüsschen: Kalandshur 15. Juni (Ssyssow). 197. Silene odoratissima Bge. Ledeb. |. c. p. 312. «
Hab. Im Flugsände des Karakum am Aralsee 1. Juli, BER
‚schen'dem Kuwan- und Jan-Darja 17. Juli 18%1 (florens et as
236 50 Dr. Aı. Bun&eE.
Speeimina duo tantum adsunt, omnibus partibus plantae Songoricae simillima. Peta- lorum lamina ad basin usque quadripartita lobis 2— 3 fidis, neque integris, ut a me in- caute in Fl. alt. II. p. 1%8., descripti et in icone. ibidem-eitata .depieti sunt. His decepti el. Kar. et Kir. Enum. song. 18%1. No. 161: eandem' plantam pro nova specie habuerunt: S. radians eorum est synonymon meae $. odoratissimae.
198. Silene tatarica Pers. Ledeb. 1. c.
Hab. Auf Gypsfelsen am Ufer der Belaja bei Ufa 18. Juli 1839 (florens).
1399. Silene viscosa Pers. Ledeb. 1. c: p. 313.
Hab. Zwischen Orenburg und Ilezkaja Sastschita 29. Mai 1839, auf Kalkmergel- felsen bei Nowo-Alexandrowsk 15. Mai, am Busen Aktschi-Basch bei Nowo- Alexandrowsk 19. Mai 1810; hin und wieder ge der Lehmsteppe des Karakum
20. Mai 1842 (florens).
200. Silene nana Kar. et Kir. Ledeb. fl. ross. 1. p. 777.
Hab. Bei Agatme 1%. April, bei Juss-Chuduk, 2%. April, auf dem Dioritplateau zwischen Juss-Chuduk und Bakali 25. April, auf den Granitfelsen bei Bakali 28. April 1842 (florens).
201. Silene altaica Pers. Ledeb. l. c. p. 315.
Hab. Auf den Guberliaskischen Bergen (Zan.).
202. Silene nutans L.. Ledeb. 1. c. p. 318. Hab. Auf Wiesen im südlichen Baschkirenlande m Juni, auf den hohen Ufern der Kana bei Kanikolskoi Sawod 1. Juli 1839 (florens). ie ‚Silene chlorantha IEhrh> Ledeb. l.:c. p. 319. z a, Am obern Uralflusse, ei Kisilskaja ‚Krepostj. Juni 1839; auf _der.neuen Oren- burgischen Linie bei der ee lednika (Maximow.). 1840. Aügnens). „u, 20%. een MB. Ledeb... 322... Var. «, canescens, robustior, strüs calyeinis ERRRE petalorum appendicus acu- tiusculis,, en
Hab. Auf en steinigem Boden um. A Mersiceonsk 19. Mai 1840 (florens); „im Ustjurt ‚auf felsigem, Boden, am; Aralsee im ‚Herbst 1840 (Ssyssow) nei ificans), bei den Kirghisen «Tireskan» genannt.
Var. 8, eiridior, tenerior, folüs angustioribus,; strüs calyeinis niprteantisfusci, petalorum appendieibus obtusis.
Hab. Auf trocknen Hügeln am Irgis' 26. Mais: auf den ng ‚am: 'obern u. ;0:5: Bache Kaindi;28. Mai,4842 (lorens).... ..
En lrım lamina bifida, nec bipartita, lobis Uaeach- -oblngi rotundatis, ‚unguis ye Be biauriculatus, corona ‚minuta diphylla. pH sınlerdsaohr
205. Me | syävestre Röhl. Ledeb- Li 0.4. 327.-
„Habs. Am ‚Ufer, ‚des, Flusses; Belaja Juli. 1839, jauf Hügeln oberhalb-Uralsk Juni
Alexandri Lehmann , religwae\ botanicae. sn 297
1840; am obern Emba-Flusse, in der Steppe jenseits des Ural (Ssyssow) 1840 ‚in 'grasreichen Niederungen am obern Kaindi-Bache 28. Mai 1812 ea 206. Lyehnis ehaleedonica L. Ledeb. 1.’e. p. 330. | Habi "Zwischen den Flüssen 'Ural und Sakmara, bei Njinskaja’ 26. wer 11839; im südlichen Baschkirenlande am Flüsschen . 2. ee" "207. Lyehnis os eueuli L. Ledeb. Le. ‘Hab. Auf Wiesen des ‚Baschkitenländes 30. Sant 1839 (Morens). 208. Githago segetum Desf. Ledeb. LE: pP. 332. Hab. Im Baschkirenlande an den Ufern der Belaja 7. Juli 1839 ‚(florens)., . 209. Cucubalus bacciferus L- Ledeb. |. c. p- 333. Hab. Auf Gypsfelsen am Ufer der Belaja 18. Juli 1839 (florens et fructificans). 210. Acanthophyllum spinosum C, A, Mey. Ledeb. ]; e. Hab. Am Aralsee, in .der Steppe genannt: Malyje Barssuki, 22. Juni 1840 (Ssys- sow); in der Sandwüste Karakum 29. Juni, 1; Juli; in der. Arälsteppe 2. Juli 1844 (florens et deflorata).
Ordo XIII. Alsineae,
211. Sagina procumbens L. Ledeb., fl. ross. 1. p. 338,
Hab. An Felsen um Miask 3, Aug. 1840.
212. Alsine globulosa C. A. M. Ledeb. fl. ross. 1. p- 344. of
Hab. An Felsen des Karatau, am obern Sarafschan 10. September 1841.
Specimina ‚duo fructifera, seminibus omnino fere dispersis. 213. Alsine setacea Mert. et Koch, Ledeb. fl. ross. 1. p. 345.
Hab. Zwischen dem Ural- und dem Uiflusse, zwischen Tscheliaba und Procho- rowa, auf der Orenburgischen Steppe bei Togus-temir (Zan.), auf ‘dürrem, felsigem Grunde zwischen Petropawlowsk und Achunowa 31. Juli 1840.
214. Alsine Villarsii M. et Koch. Ledeb. |. ce. p. 350.
Hab. Auf Porphyrfelsen des Irendyk-Gebirges am See Tolkasch 14. Juni, auf Granitfelsen des IImen-Gebirges bei Muhametowa 1%. August, bei Ssatkinskaja Pristanj August 1839;—? auf Alpenhöhe im Karatau-Gebirge: 12. Sept. 1841.
Planta in-alpa Karatau lecta parum differt ab: Uralensi foliis brevioribus, floribusque
majoribus. 215. Lep diclis holosteoid Wenzl. Ledeb. 1... p. 359. Hab. Deka auf den Waizenfeldern. um Buchara %. ei 6. en. 12 ers incipiens).
216. Arenariae (Eremogones): spec. w.}
Frustulum unicum adest, ee 12. Sept. 1841;
cum fructu maturo seminibus orbato, specie forsan ab omnibus hueusque notis distinetum; *
Ks
228 5 nt) Buhl... BUNGE.
taımen 'vix- nis? ab: ipso ‚Monographo‘ determinandum. 4. Meyeri affıne, at diversum cau- diculis, elongatis, foliis caudiculorum minime: confertis,; turionibus in axillis cujusvis foliorum paris ad ramificationem caulis usque densifoliis. Caulis:glaber...Folia acerosa, pungentia, validiora, quam in<A, Meyeri; caulina patentissima; ‚turionum hamonala; ‚Aneiore ima a vix glanduloso-ciliolata; inflorescentiae pauciflorae ‚rami\ tenuissime,gla Flores (e rudimentis) multo majores. Sepala dura, condolora, eximie carinata, margine glanduloso-ciliolata, acutissima, arcte imbricata. Petala calycem duplo ‚saltem, ni magis, superantia. Capsula in valvas 6, | bilidas fere omnino soluta, calycem excedens. Senina jam omnia elapsa. 217. Arenaria longifolia MB. Ledeb. fl. ross. 1. p. 362. Hab. In der Orenburgischen ‚Steppe (Zan.), auf sonnigen Hügeln um. Miask 3. wo August 1840; in feuchten grasreichen ERS der Steppe oberhalb Bisch- tamak %#. Juni 18%1 (florens). - 218. Arenaria graminifolia Schrad. Ledeb. 1. c. p. 363: Hab. Im südlichen Baschkirenlande (Zan.), bei Orenburg auf dem Majak-Hügel 20. Mai, bei lezkaja Sastschita 2%. Mai 1839; in der Steppe jenseits des Ural am Flusse Temir April 18%0. (Mobitz); überall auf trocknen Höhen der Steppe jenseits des Ural, zwischen Bischtamak und Orenburg‘ Mai 1841; obere Irgis- 'steppe 27. Mai, Hochsteppe am obern-Kaindi-Bache 28. Mai 1842 (florens). Variae occurrunt EEE panicula glabra «t' pi eaudiculi abbreviati, et elon- gati (— A. Koriniana Fisch.) ete. 219. Arenaria serpyllifolia L. Ledeb. 1. €. p. 368. Hab. Zwischen den Flüssen Ural und Li aa in den Felsenklüften des Karatau 10. September 1840. Ä
i n6hHagih Interifiore Fenal. Läddd: ep. ne | lb. ‚Bei Se a), am hohen Ufer der Kana bei Kan- nikolskoi Sawod 4. Juli 1839. 221. Holosteum. umbellatum L. . Var. ? pleiandrum Fenzl. in Ledeb. fl. ross. 1. p. 373. ' Hab. Auf den Mergelkalkfelsen 'um Nowo-Alexandrowsk 17. Mai 1840; auf den ' "Dioritfelsen des Tiumen-bai-tau 19. April, auf dem Dioritplateau zwischen Juss- Chuduk und Bakali 25. April, an den Granitfelsen bei Bakali 27. 2 1842 ee et fructu maturo). 222. Stellaria media Vill.' zemen ross. pP: > IT. © Hab. Bei Miask 3. Aug. 1840. 223. Stellaria graminea L. Biss, E ross. p. 391. ae Im südlichen Baschkirenlande Mai 1839; in der Steppe jenseits des Ural- 'ı flusses am‘ Flüsse Temir 18%0(Mobitz);‘bei Slatoust 6. Aug. 1810, in ar - Niederungen 'am! obern Kaindi-Bache 28. Mai 1842 (florens),.
Alexandri: Lehmann, religuiae bolanıcae. 53) 229
224. Cerastium daurieum Fisch, Ledeb. fl. ross. 1. p. 401. Hab. An den Ufern der Ssakmara 28. Juni, ‘am en bei RIO: 3, Juli 1839. ıH “ 181995, EEE 71 Hab. Am Wege auf der‘ Höhe, ao BE: zwischen Miask und Para %. beiden ı Aug 1880. > | i 226. eranttun (sg 1 Baal, Mrass. dp. 008. i &, brachypetalum Fenzl. in- Ledeb. 1. c. "Hab. Auf Felsen um Miask 3. August 1840. $, grandiflorum Fenzl. |. c. p. 410. Hab. Auf dem Iremel-tau in 500 — #700’ Höhe 41. August 1840. 227. Cerastium arvense L. Ledeb. ]. c. p. 412, a, latifolium Fenzl. |. c. Hab. In den Thälern des Tanyp 23.”Juli, auf Kalksteinbergen an der Ufa 26. Juli 1939. 2, angustifolium Fenzl. |. c. Hab. Auf den Stinkkalkbergen am Flusse er 10. Juni 4899, an Felsen bei Miask %. August 1840. 2238. Malachium aquaticum Fries, Ledeb: f. ross. 1: p. 416. Hab. Auf den Stinksteinfelsen am Ai bei Ssatkinskaja. Pristanj August 1839.
a.
229, Linum flavum EL. Ledeb. fl. ross. 1. p. #23. Hab. Bei Ssergiewsk 5. Juli 1839. (florens). 230. Linum usitatissimum L. Ledeb. 1. c. p. 425. Hab. An der Heerstrasse zwischen Slatoust und Ssatkinsk 9. August, am Bache Jeruslan zwischen den Dörfern Kutukowa und a unweit des Iremel-tau
Hab. Im Thale. der Belaja 5. Juli 1839. _Ordo ey be "Malvaceae.
232. Lavatera thuringiaca L. Ledeb. fl. ross. 1. p. 430. Hab. An feuchten Wiesenrändern bei "Orskaja N 20. er u 1800; am Ufer des Uralflusses bei Inderskaja 20. Juni 1840. 233. Althaea officinalis L. Ledeb. 1. ce. p. 431. Hab. Unweit Orenburg Juli, bei BR: 25. Du 1000; an einem ae der Sandwüste Karakum 20. Juni 18%1.- ul
230 6% Dr. A 1. BUNGE.
234. Althaca taurinensis DC. Ledeb..l. e.. Hab. Wild’ um: Buchara-im August A844. FR an 235. Althaea pallida W., et Kit. Ledeb. |. c. p. 132. Hab. Häufig an’ Felsgehängen des Sarafschan: bis, an. den Karies 10. Sept. 1841. :236.' Malva mauritiana L. Ledeb. 1. .cı p.' #34. Hab. Um Samarkand auf bebauten Stellen wild; Persisch: an: arabisch: «Chabbasi», im Oetober 4841} (florens et fructificans). 237. Malva rotundifolia L. Ledeb. ]..c. p. 435. Hab. Im Flugsande um die Aa von .— 31. Juli 18%4; bei Bakali 29. April 1842. 238. Hibiscus ternatus Cav. Bödeb, Kö ce. p. 138. Hab. Häufig als Unkraut auf den Aeckern um en und Penschakent 28. September 1841. Usbekisch: «Buritaraki.» 239. Gossypium Kebühärnm 2.? Hab. Cultivirt zwischen Buchara und Samarkand. Persisch: ePanyahs Pumbuh», August 1841. Speceimina fructifera duo. Foliorum lobi acuminati. Seminum lana speeiminis alte- rius alba, rigidior; alterius rufescens, mollior. 2,0. Abutilon Avicennae Gärtn. Ledeb. I. c. p. 439. Hab. Auf Aeckern bei Buchara Aug. 1841.
Ordo-XVI:. Tiliaceae.
241. Tilia parvifolia Ehrh. Ledeb.. fl. ross..1. p: 444.. Hab. Im Thale der is 5» oh Ra im, den Wäldern um: den Iremel -tau August 1840.
_Ordo XV. Hyperieineae,
242. Hypericum perforatum EL. Ledeb. fl. ross. 1. p. k47. Hab. Im Gouvernement Orenburg' 28. -Juni; zwischen Ufa und Birsk 19. Juli, bei Ssatkinskaja Pristanj Aug. 1839; — ? häufig an den: Kanälen zwischen Buchara und Samarkand und um Samarkand selbst, bei Katte-Kurgan etc. Aug. 1841 (plantae autumnalis frustulum haud | rite EN attamen vix a . europaea distinetum).; | ö 243. Hypericum um quadrangulum L. Ledeb, .:57P. 148, Hab. Im Baschkirenlande 2, Juli 1839, bei Blatampt;h 8 h Ana; auf 2 Iremel- tau 14. August 1840. 44. Hypericum hirsutum L. hudeb. ke. m 149, Hab. Bei Orenburg, Berda (Zan.). ;
Alexandri‘ Lehmann, religuiae botanicae. ) 231
245. Hypericum scabrum L. Ledeb. ]. ec. p. 450.
Hab. An Felsen am obern Sarafschan 8. Sept. 181. Specimen omnino defloratum, foliis orbatum, sed sine dubio hue spectans. 246. Hypericum elegans Steph., Ledeb. ]. c.
Hab. Im Südural in der Steppe .bei Kisilskaja 17. Juni 1839.
Ordo xVI It. Acerineae.
247. Pr er fl. ross. 1. p. 456.
Hab. An dem reissenden Bergstrom des Waschantra, südöstlich von Penschakent . 14. Sept. 1841.
Rami pauci, folüis plerisque adhuc persistentibus, fructu unico, forma bene cum planta caucasica congruunt; at folia subtus pubescentia, nec glabra, lanugine in axillis nervorum tamen parciore. Squamulae gemmarum margine ciliolatae, quae in planta, caucasica gla- brae. An potius A. sterculiaceum Wall. ?
248. Acer iberico affine,
Hab. Häufig in den Felsgehängen des Karatau. 8. Sept. 1841.
Rami tantum aliquot adsunt foliiferi sine flore et fructu, pedunculis tamen supersti- tibus nonnullis nutantibus. Ab, A, iberieo parum recedit:; cortice ramorum pallidiore minus laevi, petiolis brevioribus, folioramque pagina inferiore villosulo - - pubescentibus; foliis paulo minoribus, nervorum pari infimo validiore, lobis repando - dentieulatis. er tamen nimis manca, ita ut nihil car! de specie, Kor Br eraendam.
any Hoss
2419, Cissus aegirophylia Bge.
C. ecirrosa, glaberrima; caule tereti, foliüs trinerpüs late ovatis basi truncatis bre- eiter acuminatis grosse inaequaliter‘ acuminato - dentatis petiolo v3 plo quadruplove longio- ribus, cymis dichotomis oppositifolüs, floribus penta -hexameris petalis ode - eueul- latis, baccis obovatis stylo persistente cuspidalis 2 — 3'spermis 'subeösuceis. |
Hab. Rankt als Schlingpflanze an den’ 'Felsen des'obern Sarafschan im Karatau- Gebirge 10. Sept. 1841. deeg | gar —. ea in unico specimine). Ä to! Hieoii krof. a ige Min
Species distinetissima defeetu' eirrorum; am ii nisi ©. Bing L., jam caule, baccisque ges aning BE: ver e populneae Guil. et Per. g ‚ cujus folia
I y aısı
vero cordata.
Caulis partes lignosae teretes, cortice ra longitudinaliter rugoso ee tectae, crassitie . calami seriptori. Rami annotini simplices flexuosi, teretes, subnodosi, fere. omnino laeves. vel' vix striati. Folia petiölara, petiolo 5 — 8 lineas longo, ad basin ramorum ‚annotinorum majora, sursum decrescentia, infima usque 'ad 3%, pollices Jata, 3 pollices longa, obscure subtriloba, basi omnino fere rectilinea, ‘suprema interdum' sesqui-
232 (56) | Dr. AL. BUNGE.
pollicem tantum lata et longa, utrinque glaberrima, coriacea, »trinervia,, nervis lateralibus supra basin nervos secundarios emittentibus, interdum fere 5-nervia, epidermidis duplica- tura axillas nervorum explente; basi integerrima, caeterum dentata, dentibus grossis, pa- tentibus, latis, abrupte breviter longiusve acuminatis inaequalibus, junioribus apice incurvis, Cymae oppositifoliae solotariae, ‚(semel geminatos video) in nullo specimine in cirros con- versae, pedunculo communi sesquipollicari, pluries dichotoma, dichotomiae ramis primariis 5 — 6 lineas longis, caeteris sensim brevioribus, extimis brevissimis. Bracteae bracteo- laeque minutae scariosae, fuscescentes obtüsae, - Flores‘ minuti, */, lineae longi. " Calyx ‘membranaceus patulus, limbo obsolete lobato vel integerrimo. Petala 5 vel 6 (inter pau- cissimos flores, qui adsunt, alterum examinavi hexa - alterum pentamerum) lata basi inserta, apice cueullata, uninervia, seorsim secedentia. Stamina 5—6. Antherae facile desiduae petalorum eueullo exceptae. Ureeolus intra stamina calycem fere duplo' excedens, patulus, suberenatus; stylus linea dimidia longior, 'stigma simplex. Fruetus pedicellati, pedicello 2'/, lineas longo, clarato, basi calyce et urceolo persistentibus fulti; -videntur; subexsucei, 2'/, lin. lati, 2 lin. longi, stylo linea parum breviore cuspidati. Semina generis 2 vel 3 seminibus Vitis Viniferae pärum prüpiors et latiora *). WE „de
Ordo xx Geraniaceae.
250. Geranium sibiricum L. Ledeb. fl. ross. 1. p. 459. Hab. Am Ufer des: Flusses Kuganak im (ouv. wen ih. Juli 1839 (forens). 251. Geranium sanguincum L. Ledeb. 1. c. p. 460. Hab. Im Thale der Belaja 5. Juli 1839, bei Ufa Be). 252. Geranium tuberosum L. Ledeb. l. c. Hab. In der Steppe jenseits des Ural am Flusse Temir im Frühjahr 1840, ‚(Mo- bitz); bei Nowo-Alexandrowsk 3. Mai, am Busen Aktschi- Basch am Ostufer des kaspischen. Meeres 17. Mai 1840 (florens). 253. Geranium sylvaticum L. Ledeb. 1. c. p. 464. Hab. Im Gouv. Orenburg. 28. Juni 1839 (floren s). 25%. Geranium pratense L. Ledeb. 1. c. p: 466. Unieuie specimen sine loci indicatione (florens). 259. . ‚Geranium palustre L. Ledeb. l. €... 467, Unicum ‚specimen sine loei indicatione (florens). 256. Geranium eollinum Steph. Ledeb. 1. c. Hab. Im Karatau 10.,; Sept. 1841 (florens).
VE ne a rn a Fe ar m 5 i simillimam, et cum illa cirrorum defectu defectu congruentem allamen ut videtur diversam, foliis di-
Alexandrı Lehmann. reliquiae botanıcae. un 233
257. Geranium psendo-sibirieum J. Meyer. Ledeb. |. c. p. 469. Hab. Im südlichen Baschkirenlande 7. Juni ‚1839 (florens).
258. Geranium Robertianum L. Ledeb. ]. c. 473. Hab. In Wäldern bei Birsk 21. Juli 1839 (florens).
'259. Erodium eieutarium L’Herit. Ledeb. 1. e. p. #76.
Hab. Bei Spaskoje 8. Juni 1839; an den are der Bäche zwischen Simsk und Ufa 17. Aug. 1840 (florens).
260. Erodium exyrrhynchum MD. Ledeb. 1. c. p. #77.
Hab. Auf den Flugsandhügeln zwischen dem Kuwan- und dem Jan-Darja 10. Juli 1841 (cum fructu maturo), bei Djus-Alisai 17. April; auf dürren steinigen Hügeln bei Tiumen-bai 20. April, im Jaman-Kisil-kum 22. April,' auf den Granitfelsen bei Bakali 29. April; häufig im Kisil-kum vom 30. April'bis 6. Mai 1842 (florens).
Evidenter annuum vel bienne. “Plantae annuae junioris . flores primos ferentis folia
pleraque integra, folia serius enata et in planta bienni semper trisecta.
261.
263.
Ordo XXI. Balsamineae.
Impatiens noli tangere L. Ledeb. fl. ross. 1. p- 481. Hab. In Wäldern bei Birsk 21. Juli‘ ap in Wäldern um Slatoust 6 IkAugast 1840 (forens). | 262. Impatiens DC. Ledebii Lies: = Hab. An den EEE EFT WEN -Gebirge 8. und 10. September 1841 (fructif. floribus paucissimis).
Oxalis Acetosella L. Ledeb. fl. ross. 1. p- 182. Hab. Gouvernement Orenburg..
Ordo XXI. Kiöheritöhitacehe,,
265. Tribulus terrestris L. Led. fl. ross. 1. p. #86.
Hab. Im Flugsande um die Quellen von Karagata 31. Juli, häufig einen Bu- chara und Samarkand August 1841. Usbekisch; «Temur-tikan», d. h.eisen- packend; persisch: «Chari-Chassak»; wird in Pulverform dem 2 und bei Ausschlägen im Munde geraucht (flor. et fruct.). Be
265. Biebersteinia multifida DE. ‘Ledeb. 1. c. p. 487. Hab. An sonnigen Abhängen am kaspischen Meere bei es Ahniditendes und
am Vorgebirge Airakli 3., %., 11. Mai 1850. 8
234 6 Dr: AL: BUNGE.
ee Zygophyllaceae. | Miltianthus un
Zygophylli sp. Chamiss.“ in Lion. v. p- 50. = n—
Sepala 5 oblique oborata, rotundata ; aestivatione_ ng omnia. colorata, duobus inlerioribus omnino petaloideis, deeidua. Petala, nulla!. Stamina 10. biseriata ..exserta, alterna longiora. Squamae fimbriatae intus basi filamentorum adnatae. _Antherae versa- tiles biloculares birimosae. Ovarium, sessile, peniagonum, quinqueloculare, multiovulatum; ogula ‚ angulo. centrali, superposite appensa subhemianatropa., Stylus simplex persistens., Stigma minutum OBER FR, Kar). acute PRHEACOR, BERN quinquelocularis, loculicide
u. pebknnitı, re Yamasiskipn.; carnosa, "romhrili in folüs.oppositis, bi- er) jugis, stipulatis, stipulis diserelis membranaceis, floribus. alaribus geminatis, auran- tiacd -miniatis -(ande nomen), fruetibus pendulis, carnosis, plus quam, pollicaribus.:
Genus ob defeetum: 'petalorum, quorum:ne westigimen quidem adest, et‘ ee peta- loidea a Zygophyllo sejunctum.
266. Miltianthus portuläcoides Bge.
er Zygophyllum portulacoides Cham. 1. ec. ; _
‘ Hab.) In der -dürren Steppe: zwischen Buchara‘. ud re 26, März Mflorens), auf lehmig sandigem Grunde zwischen Nasarbai-Chuduk und Agatme 13. April, und auf dürren Lehmhügeln bei -Agatmıe 14. April 1842 (cum fructü immaturo).
De synonymo nüllum dubiumy''quamvis ‘deseriptio (l. c.) haud‘omnibus punetis cum nosira planta congruit. Folia in ‚nostra semper-bijuga, im unico specimine trijuga, nun- quam unijuga, qualia in altero specemine observavit cl. Chamisso, forsan specie distincto etiam ob foliola multo majora;"foliola enim in nöstra planta florente ad summum 4 — 5 lineas longa, 3 lineas lata, in fructificante ad summum 9 — 10 lineas longa, 7—8 lin. lata, nunquam vero ut in illo sesquipollicaria. Petiolus plerumque omnino mubeus, inter- dum membranaceo -appendiculatus. Stipulae, quae ibi semicirculares dicuntur, discretae, late ovatae, inferiores obtusae, zußeriores acutiusculae, membranaceae. Pedicelli calyce multo longiores. Sepala duo exteriora latiora, extus virescentia intus colorata, duo intima aurantiaca. Stamina omnia;exserta,; longiora plus quam»semipollicaria.; Squamae: imae basi staminum . InueR adnatae, ‚longitudine. variae; ad, summum .duas Jlineas longae, saepius breviores, tenuissimae ‚fimbriato-lacerae.: Fructus ‚nondum maturi, in: paucis speciminibus, maximi pollicem et. 8: ‚lineag-longi; ad summum semipollicem lati, ‚apice ‚obtusi,, acutissime pentagoni, prismatici, evidenter loeulieido-debiscentes. Loculi plurievulati. ‚Semina im- matura duabus lineis parum breviora, raphe a,funde ‚seminis ee Breite, ad- haerens,- kn apici; nd r BRRDÖPE. ER ale. ngiee
di u. ze D' re Eis
Alexandr:i‘ Lehmann \reliquide botanicae. 59) 235
267. Zyg phyllum *) atriplicoides Fisch; Ledeb: fl. 'ross.:2..p.)486. "Hab. Häufig an 'den (düdremi Folden: au obern: Sarafschan: 13.1September! 1841. " Rämali! perpauci, foliis 'vetustioribus plerisque' delapsis,' ‚et fructus; fragmenta, bene cum diagnosi et descriptione congruunt. ‚(ensollissıt) mi REN: 'Zygophylium Fabago I, Ledeb. l. ep A853. 1..1: 4 lass mon! zrerbie} Habs ‚Bei eh Mai,. bei. farien: 45: Juni (ren), bei Sit = Mfeberali ui nee - Oetbr. 1844. (keuetif,);, ‚Usbekisch: Tücipanı, dh, . »Kameelfutter. _ OurK Plantae prope Borken et Eenerkand lectae singula Krustale u m adsunt, Trneti- fera, a vulgari forma fructibus brevioribus et crassioribus. parum recedentia,
7 Zygophylia Asiae mediae deserta re, quae nobis Amann enger tali mod diächrnenda: 4, folis simplicibus . . 1 er 4 Z. atriplicoides Fisch. foliis compositis 2. 2, foliis unijugis 3. foliis plurijugis 11. 3, foliolis latioribus obovatis oblongisve 4. foliolis angustioribus ‚linearibus 7, 4, stipulis herbaceis 5. stipulis scariosis 6. _ 5, petalis calycem aequantibus, fructu angulato, foliolis oborato-oblongis . en NMOHINER petalis ealyce longioribus, fructu subalato, foliolis oblongis . . . ..' 3. 2. dratpterum Bar. a Bi.
Gin: eumlieik: zaseiisn.chessianaete oe filamentorum integerrima, floribus u ui TE en
, 7, foliolis petiolo longioribus 8; foliolis -petiolo brevioribus, teretiusculo -carnosis 10; 8, foliolis cum petiolo articulatis 9; foliolis cum petiolo continuis, capsula alata.. . ii un .n te # 8. Zu stenopterum Schrenk.
9, fructu ovoideo longiori quam lato, immaturo deflexo ee . 6. Z. ovigerum F. et M. fructu subgloboso acuto subalato- angulato, aequilato ac longo, wäh . 7. Z. Eichwaldi C. A. M. 40, caulibus glabris herbaceis e rhizomate carnoso multicaui - » .» » ». 9 Z. tureomanieum Fisch.
caule scabro basi lignoso Burniiii Ei Beh Fe - ae Fr GEN 10. Z. furcatum C» A. M.
42, scabro -puberulum (stamina EEE fructus oroldem) :- . u. 2 Mi OR 2 - 43, foliis inferioribus bi-summis unijugis (stamina exserta; pedicelli sepalis breviores). . 2 ns 12. 2. mieten en foliis omnibus tri- -Tundrijagis (stamina inlus, pediceli sepali longiores 13. Z. ‚subtröjugum C. 4 M. u ı > . calycem excedentia 15; in
236 160) ET Dr AL BUNGE.
ae zZ Hlum brachypterum Kar. et Kir. Ledeb. ]. e. S | «in; der ; a genannt Brenhkiien ‚Herbst, 1840 een ‚Kirghi- ad ‚sin -_ «Kujan-Dschungatschkan.:' An se Nordküste. des Aralsees 1. Juli'18%1 (fructificans).
Parum recedit a planta songärica statura en foiclis nie saltem Foliorön in- feriorumlatioribus. ZU Fabagini proxime affınis species, "attamen primo intuitw'a formis illias' distinguitur; "florens praesertim petalis .. multo I ‚Antensius cola- ratis, -fere ut in binis 'sequentibus speciebus.
270. Zygophyllum Beta Me F\ et M. in Kar. Enum. turcom. Bull. nase
1839. p. 149. se
Z. glabrum, caule e basi lignosa herbaceo erecto dichotome ramoso, folüis petiolatis unijugis; foliolis oblongo-Llinearibus obtusis petiolo longioribus, stipulis foliaceis inferioribus connatis, floribus .alaribus solitarüs, pedicello calycem glabrum subaequante demum deflexo, petalis calycem subsuperantibus, staminibus longe exsertis, filamentorum es Be is intus villosis, fructu ovoideo latitudine duplo longiore.
Hab. Am Ufer des kaspischen Meeres beim Vorgebirge Airakli und bei Nowo- Alexandrowsk 11., 12., 22., 23. Mai 1840 (florens et cum fruetu immaturo). Fructum maturum non vidi, qui forsan optimum praeberet characterem ad distin- guendam hanc speciem a subsequente Z. Eichwaldi, caeterum simillimo. Jam fructu_im- maturo tamen praedita differt. pedicellis deflexis, qui in illo strieti, erecti; foliolis latioribus obtusioribus, habitu robustiore, caule vix ima basi lignescente, neque distinete fructicoso. Inter fructus immaturos quos vidi maximi 8 lineas longi. 271. Zygophylium Eichwaldi C. A. M. Ledeb. fl. ross. 1. p. 485. & ar. «a, divaricato ramosissima, fructibus minoribus 3 — 3, lin. longis, 3 lin. latis. Hab. Im Kisilkum t#. August, ‘im Flugsande der Wüste Kisilkum bis zwischen ‚ Agatme. und Karägätä, auch noch weiter gegen Buchara hin 2. Aug. 1841 (fragmenta eum fructibus nonnullis. delapsis); Lehmsteppe zwischen Tschakyr-ata "und -Nasarbai-Chuduk 12. April, im. Jamam-Kisilkum 22. April 1842 (florens), Var. B, strictior, ramis fastigiatis, fructibus majoribus 5 lineas longis' totidemque fere latis. _ Hab. Auf Euchiteie bei Gurjew 15. Juni (omnino. fere defloratum), 13. N ' 1840 (cum fructu-maturo). Varietas « melius“ quadrat in plantam depietam in Eichw. casp. cauc. tab, 14. ‚In 2. oeigeri. Squamae Klunbeiage Ede modo wei villoso «Gimbriataes var. @ flores minores, filamentorum squamae- margine minus fimbriatae, facie interiore parcius villosulae. Haec species cum Bee praeter alias notas facile a Z. Fubagine floribus semper solitariis distinguitur.... = BEE |
Ä en 3
Alexandri Lehmann. reliquiae botanıcae. “u 237
272, Zygophylkım miniat Chamiss. in Linnaea V.p. 49...
2. glabrum;caulibus herbaceis dichotome-ramosis prostratis, folüs' siticiähet bi-. (wi) Jugis summis unijugis; [oliolis late obovatis, stipulis membranaceis. 'superioribus elongatis, pedicellis »ealyce 'brevioribus in dichotomüs geminis,, petalis calycem multo superantibus; staminibus quinque longioribus ewsertis squamis zen Pares een intus‘ ein fruetu (‚jüniore) :prismatico elongato deflexo.
“Hab. Im Sande bei’ Tschakyr-Ata M. Aprilzin ie: keleieee zwischen Tscha- kyr-Ata und‘ Nasarbai-Chuduk ‘12. April, an: dem erg: se er bei Agatme 13. April, im Kisilkum 29. April 1842 (florens). . I
Zygeskrlle Rosowü m. habitu simillimum, at foliis inferioribus semper pinnatis facile distinctum; a Z. subtrijugo longius distat foliolorum forma, foliis superioribus semper uni- jugis, floribus breviter pedicellatis multo majoribus, et fructu, quantum e statu Juniore concludere licet, multo longiore. Hic nempe flore modo delapso interdum jam pollice longior, linea vix latior, pentagonus, ut videtur floris nectare illinitus, vel viscidulus, arenae granulis tectus. Caeterum descriptioni cl. Chamisso, optimae nihil scirem, quod addam.
273. Zygophyllum Lehmannianum Bge.
Z. humile, annuum, glabrum, caulibus angulatis diffusis dichotome-ramosis, folüs petiolalis bi- (uni-) jugis; foliolis obliquis oblongo-elliptieis apice rotundatis; rachi alato- marginata, floribus alaribus solitarüs (geminisve) brerissime pedicellatis, calyce colorato petala concolora superante, staminibus inclusis, filamentorum squamula per fructibus (immaturis) nutantibus elliptieis quinquealatis, ala seminibus latiore. es
Hab. Im todten Salzthon der Küstensteppe um Nowo - Alexandrowsk Mai 1840.
Speciei distinctissimae, ut videtur rarissimae, tria tantum adsunt specimina, florentia cum fructibus submaturescentibus. Z. piero carpo magis quam alis affıne, at facile dis- linctum caule humiliore et radice evidenter annua; foliis brevioribus latioribus. obtusis, floribus minutis brevissime pedicellatis plerumque solitariis, nec geminatis, fructibus latio- ribus brevioribus latius alatis. An forsan Z. Karelini a et M.?, cujus nomen tantum innotuit ex Karel. Enum. turcom. I. e. Nr. 185.
Radix annua‘ simplex 'perpendicularis lutescens, 'superne: fere erassitie pennae corvinae. Caules plures ab ima basi ramosi, videntur decumbentes, carnosi, angulati, ad summum tripollicares, pluries dichotomi. Stipulae minutae. ovatae acutiusculae, hyalino-marginatae, vel omnino membranaceae. Folia summa et primaria plerumque unijuga, media bijuga, petiolo communi latiusculo subalato, ad foliolorum insertiones constrieto, apice in muero- nulum "hebetem brevissimum: produeto. Foliola 3— 5 lineas longa, ad summum duas lin. lata, subobliqua, obovato-oblonga, apice rotundata, terminalia interdum basi con- fluentia, vel immo in unum solitarium_connata.. Flores lutei, alares et axillares plerumque solitarii, vel ubi 'gemini alter plerumque abortivus, brevissime pedicellati, pedicello
338 (9) DrsA 2. BUNGE.
crasso linea dimidia vix longiore. Sepala lutea obovata, obtusissima, ‘2 lineas longa, linea parum - latiora, 'subtrinervia. ''Petala sepalis’ 'parum breviora, \spathulato-ebovata, \longe attenuata, apice subretusa, flavo-aurantiaca: concolora. ‘'Stamina petalis ‘parum «breviora, Squamula filamento ex toto fere adnata, 'angusta, margine minutissime dentieulata, ter- tiam vel' dimidiam partem' filamenti adaequans, illo paulo: latior: 'Ovarium ‘in. flore linea paulo longius, stylo vix semilineari superatum. Capsulae‘pendulae;' ‚maturitati proxima 10 lineas,longa, quinque lineas et q. exe. lata, utrinque rotundato-obtusa, late elliptica, quinquelocularis'quinquealata;, alae loculo latiores reticulato ‚venosae,, binae videntur angus- tiores, rigidiusculae, subeoriaceae; ' loculi pluriovulati, pleiospermi. , Semina, (immatura) imbricato-adscendentia, compressa, subangulata, 1,3 lineae longa.
‚Me Zygophyllum macropterum C. Am . Ledeb. fl. ross. 1..p. 48h.
‚Am Vorgebirge Airakli bei De sen 1. Mai Bee) nsi: Mai _ difloratum), ‚22. Mai 1840 (fructu maturescente). 275. Peganum Harmala L. Ledeb. 1. ce. p. 489.
Hab. Bei Nowo-Alexandrowsk am Ufer des kaspischen Meeres, Ma bei Gurjew 12. September 1840; am Ural in der Steppe genannt Barssuki; kirghisisch: «Adrasban» (Ssyssow); in der. Irgis-Steppe 16. Juni; ia der Sandwüste Kara- kum 29. Juni 1844; bei Buchara ? Schedulae inscriptum: «Persisch und Bu- ‚charisch: Hasar-ipsan; Arabisch: Churmal. — Mit Zucker gemischt und. ein- genommen zur Beförderung der Ausscheidung des Sperma; -man isst 12 Tage lang davon zu einem Solotnik gegen Schmerzen in den Muskeln des Gesässes und der Beine» (florens. et fructiferum).
Genus hoc a Rutaceis removendum et cum Malacocarpo et Teiradicli Zygophylleis adaumerandum esse censeo, ob flores solitarios, seminum en testae et albuminis consistentiam, embryonem rectum, etc.
. Malacocarpus erithmifolius F. et M. Index nonus sem. h. petr. No.1957.
Hab. Am Vorgebirge Airakli am Ufer des kaspischen Meeres bei Nowo- Alexan- drowsk 22. Mai 1840 (florens).
Ordo XXV. Rutaceae,
: 277. Haplophylium obtusifolium. Ledeb. fl. ross. 1. p. 490. Var. «. Capsulis ewimie: tuberculatis ealycibusque glabris , Aoritus intense eitinl majoribus, caulibus rigidis parce ramosis. Hab. Bei Nowo-Alexandrowsk auf sterilem steinigen Boden vom: 5. bis 23. Mai 1840 (florens et cum fructu immaturo). Var. 8. Capsulis ealycibüsgue BReRNDRG, caulibus divaricato-ramosissimis, folis Tinearibus.
Hab. Im Flugsande zwisdhen mn Kuwan- und Jan-Darja 17. Juli, Wüste Ki- silkum 23. Juli 18%1 (fructificans, floribus nonnullis superstitibus).
Alexandri‘ Lehmann. religwae botanicae. (63), 239
Var. y.'Capsulis parce tuberculatis calycibusque pubescentibus, floribus ochroleueis minoribus, caulibus elongatis basi Hbeggencd inferne glahrie laxe ramosis, Bi: linari- ee parce tuberculatis.
ii Habi>: Auf den Flugsandhügeln. zwischen deih Kane: und Jan -Darja 1. und
18. Juli 18%1 (florens et fructificans).
"Ob Hloris, filamentorum et capsulae structuram congruam conjunxi "hie Bedassı ha- bitu discrepantes, forsan specie distinguendas, tamen 'signis nimis levibus distinctas et varietate £. intermedia conjunctas. In a eyma laxa 6 — 20 .flora, flores breviter longiusve 5 Ph 'obtusa vel obtusiuseula. Petala breviter' late unguieulata in var. @. tres, in var. y. duas lineas longa. Filamenta basi- parum . dilatata, sensim, neque abrüpte, attenuata, intus infra medium hispida’ vel villosa, eglandulosa, ovarli an- guli praesertim in var. 8. et y. conis acutissimis 'apieulati. ' Capsulae in var. &, verrücis grossis eönfertissimis obtectae, glaberrimae, in var. y. Pi tuberculatae cano-hispidulae; loculos semper video dispermos.
278. Haplophylium lasianthum Bge.
H. bresiter hispidulum, caulibus herbaceis simplicibus, fotig ovatis breviter petiolatis, cyma lasca pluriflora, floribus sessilibus, sepalis ovatis aculiuseulis petalisque late et bre- vissime unguiculatis navicularibus ovato -oblongis extus canescenti- puhescentibus, filamentis basi valde dilatatis monadelphis abrupte attenuatis intus zen basin ‚pitöhis, war f grosse tuberculati angulis exappendiculatis rotundatis.
Hab. Im alten Flussbette des Jan-Darja 3. Mai 1842 (Meng;
Specimina duo vix florentia. Species ab omnibus mihi notis (18.), cum hrboqnente et M. dichotomo DC. *) facile distineta staminibus basi monadelphis; ab H. versicolore vero caulibus simplicibus, pubescentia, statura minore, floribus majoribus sessilibus et s. p. ab H. dichotomo foliis, aliisque notis abunde Bird:
‚Gaulis semipedalis tenuis, basi adscendens, erectus, ‚simplex, vel ex axillis foliorum summorum ramulum vel binos protrudens, ‚teres, tenue puberulus „ foliatus. Folia omnia breviter petiolata, infima fere obovata, media Oyata ‚obtusa ‚summa grato-oblonga, ‚semi-
# ri
x
lineas, lata, subtus sparse. puberula, utringue ae glanduloso- -punetata. a termi- nalis, lasiuscula cum ramis lateralibus, pluries dichotoma, foliata, foliis summis minutis medio, ramulorum insidentibus.. Flores oblique alares omnino fere sessiles. Calyx profunde quinquepartitus, lobis oyato- -oblongis obtusiusculis % lineae longis, erectis, dense | ub centi-villosis. Kehl nayicularia carinata, margine BARETPaE ER, P
340 (6% Dr: AL BUNGE
longa,' 1‘, lin. lata, . breviter late unguieulata, fere acutiuscula, extus 'medio. ‚viridula, villoso-pubescentia. ' Filamenta a basi tertia eirciter parte valde dilatata, monadelpha, quodvis in apice partis dilatatae extus biglandulosum, intus villosulum, abhine subulatum, petalis brevius. Antherae magnae, lineam longae, 'apice glandula minuta auctae (in aliis speciebus glandula antherarum terminalis magna, v. gr. in H. Siversü). Urceolus hypo- gyuus. calyce brevior,; cingens ovarium breviter stipitatum, tuberculatum, exappendiculatum, quinqueloeulare. Styli basi. subinde distincti_ infracti, superne in unum_ connati ‚ovario
plus duplo longiorem. Stigma minutum. 279. Haplophyllium versicolor F. et Mey. in Bull. phys. math, Acad. St. Pe-
tersb. :T.-I.;. Nr. 20°. ;; H. glaberrimum, tuberculatum, caylibus FR, demum ramosis, folüs obovatis ovatis ovatooblongisve petiolatis, eyma multiflora congesta vel eflusa, sepalis ovatis acutiusculis peta- lisque breviter abrupte unguiculatis oblongis glaberrimis nigro punctatis, filamentis basi valde dilatatis monadelphis infra medium abrupte attenuatis bidentatis intus villosis extus biglandulosis, ovarü quinquelocularis glabri tuberculati angulis obtuse appendiculatis..
Var. «. cyma congesta fastigiata, floribus sessilibus, folüis angustioribus. Hab. Auf den Flugsandhügeln zwischen dem Kuwan- und Jan-Darja 16,, 7. Juli. 1841. Var. 8. cyma effusa, floribus pedicellatis, folüis Latioribus. Hab. Auf den Sandhügeln am Syr-Darja bei Malibasch #., 5. Juli 1841. (Utriusque varietatis specimina cum fructu .maturo, ramulisque nonnullis floribus serotinis instructis). | Dubitanter. nostram plantam, ad’speciem Fischerianam refero, ambigit enim diagnosis citata inter hane et. ntem, a qua haec differt j jam glabritie omnium partium praeter staminum faciem Inlernaant ab H. dichotomo folis, a caeteris ‚omnibus staminibus _mona- delphis distinguitur,
Caules e radice plures basi vix ac ne vix x quidem lignescentes, vix crassitie pennae corvinae, in planta fructificante 1'/,— 2 pedales, erecti, teretes, substramineo virescentes, nigro-punctati, basi ramosi, ramis ut videtur sterilibus, foliati. Folia omnia in petiolum brevem attenuata, obtusa, crassiuscula, supra flavo-virentia; subtus pallidiora, utrinque nigro-punctata, forma varia, (pleraque in speciminibus nostris jam evanida.) interdum obovata, obovato-oblonga, tum ovala, vel ovato-oblonga, summa oblonga, 8 — 10 lineas cum petiolo longa, rarissime longiora ad summum pollicem dimidium lata, media plerumque 4 lineis, summa sesquilinea haud latiora, margine subdenticulata. Cyma vel coarctata fructifera 2'/, — 3 pollices lata, vel effusa, pollices 4 in diametro metiens, 2— 3 cho- toma, multi- (50 — 70) flora bracteolata, bracteolis demum deciduis. Pedicelli florum alarium i in var. «a. brevissimi, laterales. longiores; in var. ß. fructiferi usque ad 3 lin. longi. Calyx minutus, laciniis lineam dimidiam. vix aequantibus ovatis,. tuberculatis glaberrimis, obtusiusculis urceolo hypogyno brevioribus. Petala pallide flavo- virentia margine .albida,
_
Alexzandri' Lehmann reliquiae botanicae. (65) 241
nigro-punctata, oblonga, subhastata, abrupte in unguem brevem attenuata, duas lineas longitudine vix excedentia, vix lineam lata. Staminum filamenta diutius in fructu persis- tentia, basibus dilatatis in annulum connata, parte libera rufescentia, infra medium bi- dentata, abhinc abrupte attenuata, subulata; quovis dente extus glandula solitaria vel binis superpositis nigricantibus vel brunneis instructo, intus medio, i. e. ad dentes, pilis longis sat densis barbata. Antherae dimidio minores quam in H. lasiantho, prater glandulam terminalem majusculam, brunneam, interdum duplicem, etiam ad basin connectivi glandula minore simili stipatae. Orarium quinqueloculare, angulis obsolete appendieulatis; stylus filiformis teres elongatus. Stigma minutum. Capsula glaberrima, grosse dense tuberculata, profunde umbilicata; loeuli dispermi. Semina reniformia, transverse costato-rugosa, grisea.
280. Haplophylium robustum Bge.
H. pilis brevibus patentibus dense pubescenti-villosum, tuberculatum; caulibus robustis simplicibus herbaceis strictis, folüs crassis petiolatis infimis late orbiculatis obovatis ovalisve, summis ovato-oblongis, cyma dichotome ramosissima laziuscula multiflora, floribus pedi- cellatis, sepalis ovalis acutiusculis, petalis ovato-oblongis carinatis, filamentis liberis ; ex- terioribus supra medium bidentatis extus biglandulosis, interioribus sensim attenuatis, om- nibus intus a basi ad medium villosis, capsulae 5-loeularis hispidulae tuberculatae angulis obtuse appendiculatis. |
Hab. Häufig in der Lehmsteppe zwischen Kara-agatsch und Agatme 31. Juli und im Jamam-Kisilkum 30. Juli 1844. (Spec. pauca cum fructu maturo maxima parte jam delapso, et ramis nonnullis, flores serotinos gerentibus.)
Species ab omnibus notis distinctissima caule robuste, foliisque magnis inferioribus saepe sine petiolo 2 — 3 pollicaribus, 1'/,—2 pollices latis, crassis. Ab H. latifolio differt jam pubescentia, foliorum forma etc.
Caulis herbaceus plantae fructiferae 1'/,-bipedalis, saepius verosimiliter altior, supra basin saepe lineas 3-4 in diametro metiens, robustus, erectus, teretiusculus, pube patula brevi densa canescens, tuberculis flavicantibus obsitus, simplex vel demum ramosus. Folia infima (pleraque deperdita) orbicularia, in diametro fere sesquipollicaria, in petiolum pollice dimidio longiorem subito attenuata; sequentia sensim ex obovatis in late ovata transeuntia, interdum usque ad 3 pollicaria, duos pollices lata, apice parum attenuata, semper obtusa, a medio caule decrescentia, angustiora magis distantia, summa ovato-oblonga vel oblongo- - lanceolata; ramealia similia, at multo minora, omnia petiolata; petiolo in superioribus seusim breviore, supra plano, subtus convexo dense patulo-pubescenti-villoso, anguste marginato; supra flavescenti-viridia, subtus glauco-cinerascentia, utrinque, subtus tamen densius pubescentia, tuberculata, subtrinervia, nervoso -venosa, nervis validis subtus valde prominentibus, crassa, exsiecatione rigida fragilia. Cyma terminalis peduneulata, dichotomo- ramosissima, fructifera interdum in diametro quadripollicaris, ‘caneseens, bracteolata, bracteolis minutis ovatis oblongisve, linea brevioribus, demum deeiduis. Flores numerosi pedicellati ochroleuei. Pedicelli in flore calycem aequantes, fructigeri parum elongati,
9
242 (66) samntod Du. DH ad E
lineam : longi : vel:breviores. ı-'CGalyx »5: partitus,. lobis. 'ovato-triangularibus,. 'acutis, extüs pubescentibus, :urceolum hypogynum:;aequantibus. Petala: ovato -oblonga, carinato-navicu- laria,: vix unguiculata,. 2'/, lin. longa, linea parum Jatiora, acutiuscula, dorso ad nervum parce pilosa,'''glandulisque. paucis':parum conspicuis' immersis ‚'stipata; 'Filamenta libera, exteriora sepalis:-änteposita basi latiora, supra medium bidentata .‚extus. biglandulosa; ab- rupte ‚subulato-attenuata, interiora petalis anteposita parum breviora,, laneeolath ‚eedentula; eglandulosa, ‘omnia intus a basi ultra medium breviter dense villosa.':: Gläandula»in.: antherarum | medioeris. ‚Ovarium quinqueloeulare;, :pubescens..' : Stylus -basi a elon= gatus, filiformis. ; Stigma ‚minutum. Capsulae quinquelocularis hispidulae ; anguli -»obsolete appendiculati, :subacutati, certe non rotundati, ee ei ei Bininil Sentuin; es sgH ser
ul ı “ Ordo X. Celastrineae.
8. Euonymma. verrucosus Scop. Ledeb. fl. ross, t. Pr 498. ü ...Hab. „In Linden- und Eichenwäldern am. Reh 5. Juli, im Thale der dh 6. Juli 1839. - .-. . ne ._
Ordo XXVH. "rende
. 282. Zizyphus vulgaris Lam. r; Ramuli, ‚aliquot sine flore et fructu: «an den, Lehmbügeln von Samarkand 23. Sep- Feräber 1841.» | 283. , Zizyphus spee. indct.. | ‘Hab. ; Ein ‚Dorabaum in den Gärten _von, Buchara eultivirt. © | Kami duo foliis orbati, sine flore et fructu,, adjectis baceis nonnullis. ‚Rami validi, diyaricatissimi, ‚cortice fuscogriseo, laevi, glaberrimo., Spinae geminatae validissimae,, ‚altera longior patula recta, ; altera brevis, reversa, subrecurva....Baccae I — 10 lineas,, longae, oblongo-subglobosae , lucidae, ‚rufo-badiae, dulces. - Pyrena semipollicaris,, ‚basi attenuata, apice abrupte in.conum brevem acuminata, RER" ERBRPOR bilocularis;. asperma in om- nibus baccis a me examinatis. 28%. Rhamnus cathartica L. heile. fl. ross: '1. p: 501. s 90 Hab. Grauwackenberge zwischen Wassiljewsk und Woskressensk 8, Juli, 100: auf feuchten: Niederungen am Irgis 1%.: Juni. 18%1. 285. Rhamnus Frangula L. Ledeb. fl. ross. 1. P 503. © Hab. Im Thale des Tanyp 23. Juli’ 1839.
Ordo XXVI. Nitrariaceae.
Be "Nitraria Schoberi K- Ledeb. fl. ross. 1. p. 505.5 h Hab. Am Ufer des kaspischen Meeres bei Airakli 22. Mai, bei Gurjew Juni (llor.), ei 12. September (fruct.), in ..der,Aralsteppe Barssuki; kirghisisch:' Kis-kunmas,
Alexandri Lehmann reliquiae botanicae. en 243
' (Ssyssow) im‘ Herbst 1840 (fruct.); im Lehmsalzbodon der Steppe an den mu- » gosarischen Bergen 9. Juni, im Salzthon am Irgis 16. Juni, im Salzmoor an der Nordküste des Aralsees 30. Juni 1841 (flor. et ee
‚‚Ordo XXIX. PUclandene.,
287. ; Zuighedei megiihuiin Ledeb: 1. c,’p. 507. ia hr Hab. Bei Bachata au 1842 (ramus =. foliis novel).
Er XXX. Anacardiaceae,
288... Pistaela vera L; DC. Prodr. II. p. 6%. 102 Hab. Kleine lichte Waldungen bildend auf den felsigen Abteeiine am obern Sa- ' 'rafschan, 20 Werst westlich von der Festung Uramitau 7. September, auf trocknen Hügeln des Karatau Gebirges 7. und 1%. September, am nördlichen Fusse des Waschantra Gebirges nach dem Sarafschanthale hin, auf Lehmsand: hügeln 1%. u. 15. Sept. 18%1 (fructif.).
Ordo XXXI. Papilionaceae. 1. SormorriE 289. Sophora pachycarpa Schrenk. Ind. sem. h, Petrop. IX. n. 3005. Hab. Häufig auf der Lehmjteppe, so wie im Flugsande zwischen Agatme und _ Buchara 2. August 1841. Specimina pauca fructifera, fructibus a $. Da facile di stinguenda. Stamina, e rudimentis, ad basin usque libera, imä basi puberula. Calyx multo minor quam in S. alopecuroide. 5 290. Sophora alopocuroides L. Ledeb. fl. ross. 1. p. 716. Hab. In der Steppe am untern Ural oberhalb Ssaraitschik 16. Juni, bei Kulagina 13. Juni 1840; am Bache Taldyk, einem Zuflusse des Irgis, 12. Juni (flor.), ‚häufig in der Lehmsteppe und im Flugsande in der Nähe von Buchara #. Aug. 1841 (fructif.). Schedulae adscriptum: kirghisisch: Mija; persisch: Buja talch; die Körner sehr berauschend. Altero ‚specimini adjecta, schedula: Schek mija, jakschi karagandy. — 2 en Bge. er Laye Semprunlaie subbilabiatus, dentibus duobus superioribus obbregigkig..fg ribus. in- ‚ferioribus produectis ‚triangularibus acutis, Corollae papilionaceae yezillum remotum ‚ unguiculatum, lamina rolundata plicata; alae utrinque, auriculatae; carinae petala libera .dorso. inpicem se involventia.. Stamina 10 diadelpha. (9. et. 1.) basi villosula. __ . Ovarium stipitatum: lineare pluriovulatum, Stylus incureus glaber. Stigma_ capitatum äs . mipute, penicillatum.; Legumen_moniliforme aplaramn Sonde hun. Iipalag OÄRPSeTEmen:
234 (689 Dr. AL. BUNGE,
Semina ovoidea ‚estrophiolata. Radicula brevissima ineurva, Suffrutex habitu So- phorae, a qua differt staminibus diadelphis et legumine complete in valvas duas dehiscente.
291. Ammothamnus Lehmanni i Bxe. Hab. Sehr häufig in der Sandwüste Kisil-kum 21. Juli 1841; (specimina pauca, foliolis plerisque orbata, adjectis leguminibus nonnullis. - Schedulae inscriptum, «Persisch: Talch Buja wie Sophora alopecuroides»). Grosse Büsche im Sande zwischen Nasarbai-Chuduk und Agatme 13. April. In der Sandwüste zwischen Agatme und Karagata 16. April. Im Jaman-Kisilkum 22 April 1842 (flor.). Suffrutex basi lignosa, ramosissima, ligno eitrino. Rami :hornotini simplices, ‚graciles, cum inflorescentia pedales vel parum longiores, dense sericeo-incani, teretes. Folia pinnata in. quovis ramo plerumque octo, inferiora paucifoliolata, superiora semipedalia vel longiora. Stipulae lineares, falcatae, herbaceae, 2 lin. longae, imae petioli basi adnatae, et cum illo. diutius persistentes. Petiolus teretiusculus patulo sericeo-canescens. Foliola 15 — 27, forma varia, basi semper cuneata, obcordata; vel obovata apice rotundata, rarissime obo- vato-oblonga, obtusa vel acuta, nonnunquam unum alterumve utringue subunidentatum vel subtrilobum, ad summum novem lineas longa, et tunc 3 lin. lata, interdum 6 lin. longa, 5 lin. lata, plerumque minora, supra pilis sparsis brevibus, adpressis, demum evanescentibus pubescentia, subtus densioribus sericea, petiolulata, opposita, vel saepius sparsa, superiora minora. Racemus terminalis simplex, laxiflorus, 8—10 pollices longus. Peduneulus, 1 —2 pollices a basi nudus, et rachis pube brevi, patula, sat densa villosuli. Bracteae lineari-subulatae herbaceae, 2 lin. parum excedentes, pedicello longiores. Pedi- celli villosi. Flores 20— 40 albi. Calyx 3 lin. longus, 2 lin. et q. exc. latus, superne gibbus, sericeo-villosiusculus; dentes duo superiores abbreviati, obtusi, laterales triangu- lares acutiusculi, infimus parum longior subdeflexus. Vexillum a caeteris petalis distans, quingne lio. longum, sursum arcuatum, ungue calycem excedens, plicatum, lamina oblonga, basi subcordata, apice rotundata, vix emarginata, glaberrima. Alae unguiculatae vexillo vix longiores, oblongae, obtusae, utrinque obtuse auriculatae, auricula externa minuta, extus pubescentes; latere interiore rugulosae. . Carina alis paulo brevior et latior, petalis dorso cohaerentibus, nec tamen connatis, obtusis,. basi acute auriculatis extus pubescen- tibus. Stamina diadelpha; superius a caeteris remotum, filamento basi incrassato, villoso, huic proxima etiam basi villosa, et ima basi tantum, caetera sensim altius et fere ad me- dium usque connata, glabra, supra inflexa, PEERT, ÖOvarium lineare, breviter at dis- tincte stipitatum, stipite glabro, sericeo-villosum, 10 ovulatum. Stylus et stigma generis. | n (an semper ?) annulato-contortum moniliforme, monilibus 1 —%, oblongis, tur- gidis; Kthinis plerumque elongatis, lato-linearibus, linea parum latioribus, compressis; = > productu aspermo, arcuato, acutiusculo; bivalve, valvis submembranaceis, extus sericeo-villosis; 1— 4 spermum. Semina ovoideo -subglobosa sesquilinea parum longiora, 1'/, lin. lata, pallide lutescentia, raphe fusca. An huc forsan spectat Sophora
Alexandri Lehmann reliquiae botanicae. (N 245
songorica Schrenk? Bull. Acad. Petrop. 3 n. 20° Specie quidem differe videtur ex diagnosi indumento parciore, foliolisque numerosioribus oblongo- lanceolatis mueronatis. De fructu diagnosis silet. 292. Styphnolobium japonicum Schott. DC. Prodr. 2. p. 95. (sub Sophora). Hab. Alte Bäume um die Ruinen von Timurs Palast‘ bei Samarkand 7. Oct. 1841. (Ramuli nonulli fructigeri). 293. Ammodendron Sieversü Fisch. Ledeb. fl. ross. 1. p. 717. Var. Lehmannianum, fructu breviore latiore sericeo -pubescente Hab. In der Sandwüste Kara-kum auf Flugsandhügeln 28. Juni 1841. (fructib. submat.); Sandberge gegen den Aralsee 16. Mai 1842 (florere incipiens).
Nolui specie distinguere formam, caeterum insignem. In planta saisanensi ovarium semper glaberrimum, ovulorum numerus variat a 3— 7, fructus glabri, plerumque lon- giores, saepe 1% lin. longi, 2 lin. latitudine vix exdedeitek; vidi vero etiam fructus 8 lin. tantum longos duabus lineis parum Jatiores. In planta aralensi ovarium sericeo-puberulum, sutura ventralis pilis longioribus vestita, fructus longitudine 8 lin. vix unquam excedentes, lineas 3 et q. exc. lati, semper pube brevi adpressa induti, praesertim basi et apice etiam maturi saepe sericeo-canescentes; caeterum specimina aralensia cum songoricis omnino congruunt,
29%. Bahr ce Mnnetlah We Mr ieh... ap: 717. |
Hab. Im Flugsand zwischen dem Kuwan und Jan-Darja 17. und 18, Juli, sehr häufig im Flugsande der Wüste Kisil-kum 22, Juli 4841. (fructu maturo, ut- plurimum jam delapso); im’ Flugsande des Batkak-kum 21. April, im Kisilkum 30. April 1842 (vix florere incipiens).
Specie a praecedente distinctum videtur; folia semper ratione: latitudinis multo lon- giora, plerumque lineam lata, saepe angustiora, rarius in ramis vegetis autumnalibus usque ad 2 lin. lata, plerumque pollice longiora, occurrunt fere bipollicaria; petioli quamvis plerumque breves, tamen subinde etiam elongantur. Ovarium in specimine Kareliniano dense sericeum, sed fructus in planta Lehmanniana glaberrimi, Ural lin. longi, 2—2', lin. lati; semel vidi legumen dispermum. Fe
295. Cereis Siliquastrum L. Led. 1. c. p. 718.
Adest ramulus floriferus cui adsceriptum: In hortis bucharensibus legit »Stoddart vere 1841; et ramuli duo aphylli cum fructu maturo anni praeteriti, adjeeta Schedula:‘ Feb .. Arghuan, März 1842.
-e
2. Pos er . 296. Thermopsis lanceolata RBr. Ledeb. ]. c. p. 502. r Hab. In der nördlichen Steppe jenseits des Ural bei der Festung Naslednika _ Ende Juli 1840 (fructif.); Morastgründe vom Urkatsch‘ auf ‚der Wasserscheide | zwischen der Es und dem Ilek 30. Mai 1842 (flor.). ;
-
RE
>
936 0 | Dr.» Au BUNGE,
; 3: :GENISTEAE. 297. Genista tinctoria L., Ledeb. 1. c. p. 516. Hab. Auf Porphyrfelsen am Tolkasch-See 14. Juni, am-hohen Lehmufer des Ural bei Iljinsk. 25: Juni, ‚auf trocknen Wiesen . uwienben, Ufa,und Birsk 19. Juli 1839. (for, et fructif.),... 298. Cytisus biflorus L’Herit. Ledeb. |. c. p. 520.: fin Hab. Auf den ‚Hügeln Grebni bei Orenburg 15. Mai, bei Ilezkaja Sastschita 23. Mai (flor.), im Baschkirenlande .2,, 3. Juli 1839 (fructific.); häufig zwischen Slatoust und Ssatkinsk 9. Aug. 1840 rei) ; in den Sandstrecken von Urkatsch 30. Mai 1842 (flor.).
299. ©Ononis hircina Jacq. Ledeb. 1. c. p 513,
Hab. Bei Atamanskaja. Staniza 21. Juli, an der neuen en Linie am Ufer des Flusses. Ajat bei der Festung Konstantinowka 22. Juli. 1840 (flor.). ,
300. @nonis repens L. Ledeb. 1. c.
‚ Hab. Häufig an den Kanälen und Wegen Zwischen. Buchara und Samarkand, un um Samarkand selbst 28., 30. Aug, 4. Sept. 1841. (flor.. et fruct.).,
4. Traıroricae. 301. Medicago falcata L. Ledeb. 1. c. p. 524. Hab. An den Lehmufern des Ik''bei-Spaskoje 8. Juni, in der Steppe bei Kistskeja . Jani 1839; bei, Koschuralskaja 3. Sept. 1840 (flor. et fruct.). : 302. Medicago sativa L. Ledeb. 1. c. p. 525.
. Hab. . Am Ostufer: des kaspischen ‚Meeres bei Nowo-Alexandrowsk 22, 25. Mai, am untern Ural bei Kulagina 18. Juni +18%0;. allgemeines ; Futterkraut um Buchara, Usbekisch und Persisch: Janutscheha, Aug. 41841: u: et ee
303. Medicago Iupulina L. Ledeb. 1. e: p. 527. 2 ‘Hab. Häufig an den Kanälen’ zwischen Buchara und ‚Samarkand Ende Augus, in den Hochthälern des Karatau Sept. 1841 (flor. et fruet.). ; Var. 8. Willdenowiana. Ledeb. 1. ce. p. 528. : ao ch Hab. Am Flüge Ssok im Gouv. Orenburg (Zan.). tel. 30%. ee siriata L. fil. Ledeb. 1. c. p. 532. um. .19.. Mai 1842 (flor. .et c. fr. immat.).
a2
Bge. Tr. (Buceras) patula, hispidula; foliolis eier: en en re
. retusis-ylabris subtus ad nervos hispidulis antice denticulatis, stipulis multifidis, pedunculis - ‘ petiolum subaequantibus 2 — 3 floris,. calycis membranacei dentibus_ovatis acuminatis tubi tere parte breioribus,, vexillo late Biperdate alisque obovalis calycem triplo superantibus,
a Be,
ki ‚linearibus elongatis minutissime
Alexandris Lehmann, \religtiae botanicae. an 247
Hab. Bei Bakali 18. April; im Salzmoor- zwischen-‘dem Kisilkutm und dem: Jan- u..1% „Darja 4. Mai eneininn pauca Bang Bi am Kuwan- ei aaa 4842 (specim. -In zrıyıı 2. ‚deflorata). Yiy=-opnolde
Bei distinctissima floribus‘ in kei magnis, (majoribus quam in Tr. ee dessiinn calyeinis htavihus et leguminibus glabris glandulis minutis sessilibus subviscidulis.
Radix exilis annua. 'Caulis»primarius 1 — 3-polliearis,‘erectus, laterales, patuli, adscendentes, striati, "pube sparsa patula.. bispiduli, vel' glabrati. » Stipulae 2 lin;: longae, semper. fere multipartitae, lobis lanceolato- subulatis, terminali majore, lateralibus deflexis. Petioli re 10 ‚lin. ‚Jongi. ‚Foliola 2— 4 lin. longa, 2 — 3‘/, lin. lata, late oboyata, „vel subrotunda, basi tamen ‚semper acutiuscula, a basi ultra medium integerrima, abhine dentibus utringue. 6 acutis instructa, plerumque apice. truncata vel retusa, nervo medio in denticulum parvum producto; plerumque. omnino glabra, vel pilis paucis in pagina inferiore ad. costam mediam ‚adspersa.. Pedunculi axillares in parte caulis superiore ‚pauci, 3 — ! lin., longi, *apice tribracteolati, bracteolis minutis, oyatis, bi -triflori. Pedicelli brac- teolas superantes linea dimidia parum longiores, Calyx tubuloso- -campanulatus, tubo sub- membranaceo laevi, nee striato), sesquilineam parum excedente, dentibus triangulari- -ovatis acutissimis linea dimidia brevioribus. Corolla semipollicaris Taete flava., "Vexillum late ob- cordatum, 6 Im. longum, superne lineas 3 et. q. exc. latum, alae vix breviores obovato- PETE TI NORAG sesquilineam fere latae. Carina % lin. Tonga. Stamina generis. ‚Stigma capi- tatum. Legumen (junius) plus quam pollicare, linen, dimidia angustius, nd rectius- culum, demum ut videtur arcuatum, laeve ee reticalatum, | is n utis- simis‘ khssnihlis adspersum, pilis nullis. Ovüla‘ ultra 12 ud 1 ade EEE
306. Trigonella geminiflora Bge. . Ä
Tr. (Buceras) patulo - diffusa, pubescens; foliolis obovato - obcordatis denticulatis üma basi integerrimis, stipulis semisagütatis basi dentalis, floribus geminis (raro solitarüs) sessilibus, dentibus calycinis subulatis tubum suum aequantibus, vexillo calycem tertia parte excedente, leguminibus linearibus elongatis arcuatis_ VOR BFSSRSEHLE pubEscentibus pe lariter reticulatis, seminibus oblique truncats.
Hab. An den Dioritfelsen ' bei Tiumen- bat-tauı 19., 20. ). April 1892 (florens et - fruetificans).
"Inter Tr. monantham et ui ıdalhe Sirneiis, ab Bi differt numero florum, ab illa, mihi tantum e speciminibus cultis nota, leguminibus arcuatis brevioribus com- pressis, areolis in superfieie leguminis haud longitudinalibus, sed irregulariter. dispositis. Habitus Tr. striatae, a qua facile distinguitur floribus sessilibus et leguminibus longioribus
rigidioribus; a Tr. polycerata (wolgensi, quam solam vidi, et a qua Tr. orthoceras Kar. et Kir. nullo modo distinguenda), differt leguminibus longioribus areuatis, et caule diffuso. Flores‘ minuti‘ vix trilineares. Legumina fere bipollicaria vel-parum breviora, linea dimidia vix latiora. Semina, ut in affinibus, maculis nigricantibus elevatis pieta.
948 Mm) Dr. de. BUNGE.
307. Melilotus brachystachys Bge.
M. (Coelorytis) caule laevi teretiusculo glabro, stipulis subulatis subdentatis, foliolis oblongo-elliptieis subtus puberulis denticulatis, racemis pedunculatis densis fructiferis ab- Örerintie, pedicellis calyce subbrevioribus, calycis dentibus superioribus tubum aequantibus,
carinam vie superante, leguminibus glabris sublaevibus maturis reticulatis sutura ventrali compressis caelerum turgidis dispermis, seminibus turgidis laeeissimis (luteis). Hab. Auf angebauten Stellen um Buchara August 1841. (flor. et fruct.).
Specimina duo tantum collecta, nulli e notis speciebus omnino congrua. M. dentatae affinis, racemis vero brevissimis, ne fructiferis quidem elongatis, distineta. Caulis bipe- dalis et ultra, crassitie pennae corvinae. Rami pauci patentissimi. Stipulae cireiter tres lineas longae, ima basi uni-vel bidentatae. Foliola ad summam 10 lin. longa, 3 — % lin. lata, argute breviter serrulata. Inflorescentia sesquipollicaris saepe pollice brevior, pe- dunculo pollice breviore, racemo ipso etiam fructifero 5 — 9 lin. longo. Flores lineam longi, densi, nutantes, pallide flavi. Legumen fere duas lineas longum, immaturum fere omnino Ber maturum parce reticulatum fuscescens.
308. Melilotus alba Lam, Ledeb. fl. ross. 1. p. 537.
Hab. An der mittleren Belaja 7. Juli 1839; bei Kulagina 18. Juni 1840; an den Ufern des Irgis 1%. Juni, zwischen Buchara und Samarkand 31. August 1841 (flor. et fruct.).
309. Melilotus offieinalis Lam. Ledeb. |]. c.
Hab. Am obern Uralflusse 15., 18. Juni, auf Kalkhügeln im südlichen Baschkiren- lande 19. Juni 1839 (florens).
310. Trifolium medium L. Ledeb. 1. c. p. 547.
Hab. Im Gouv. Orenburg am Ssokflusse (Zan.). 311. Trifolium pratense L. Ledeb. ]. c. Hab. Auf Wiesen zwischen Ufa und Birsk 19. Juli 1839; zwischen Buchara und Samarkand an den Kanälen wild und kultivirt 31. August 1841 (florens).
312. Trifolium fragiferum L. Ledeb. 1. c. p. 548.
Hab. Bei Iletzkaja Sastschita (Lessing), an den Kanälen der Umgegend von Samarkand und an den Ufern des Flusses Sarafschan 28. September 1841 _(flor. et fruct.).
313. Trifolium. Lupinaster L. Ledeb. 1; c. p. 551.
Hab. Im Südural in der Umgegend des Sees Tolkasch 1%. Juni, im Gouv. Oren- burg 30. Juni 1839 (florens).
314. Trifolium montanum L. Ledeb. L c. p- 552.
Hab. Am Flusse Ssakmara im Gouy. .Orenburg.., 28. Juni 1839; zwischen den Flüssen Ssyren und Ik (Zan.). _
Alexandrı Lehmann, reliqguiae botanicae. m) 249
315. Trifolium repens L. Ledeb. 1. c. p- 555. Hab. Auf den Saatfeldern von Buchara und an den Kanälen von Samarkand bis an, die Hochthäler des Karatau Sept. 1844 und 30. März 1842 (florens). 316. Trifolium hybridum EL. Ledeb. 1. c. p. 554. Hab. Am Flusse Ssok im. Gouy. Orenburg (Zan.). 317. Trifolium agrarium L. Ledeb. 1. c. p- 556. | Hab. Im Gebiete der Ssakmara Juni 1839; bei Ssaburowa (Zan.). 318. Lotus corniculatus L. Ledeb. 1. c. p. 560. | Hab. Häufig an den Kanälen zwischen Buchara und Samarkand Aug. 1841. Speeimen unicum valde incompletum, a formis notis speciei polymorphae haud dis- erepans. 319. Lotus angustissimus L. Ledeb. 1. e, Hab. Bei Guberlinsk (Zan.).
6. GALEGEAE.
320. Psoralea drupacea Bge. Ä |
Ps. canescens, glandulosa; caule fruticoso erecto ramoso striato, stipulis lineari- lan- ceolatis liberis, folis simplicibus breve petiolatis suborbiculatis inaequaliter acute grosse dentatis, racemis axillaribus multifloris folium multoties superantibus, leguminibus calyce longioribus villosis, pericarpio resinoso succulento semini adhaerente. Fr
Zwischen Buchara und Samarkand; häufig in der Lehmsteppe zwischen Katte-kurgan und Penschakent, so wie auf den dürren Hügeln am Flusse Ssarafschan 31. Aug. und 4. Sept. 1841 (flor. et c. fr. mat.).
Foliis simplieibus, racemis elongatis multifloris et fructu fere drupaceo haec species facile ab omnibus notis distinguitur, attamen a genere haud removenda, nisi invita na- tura. Fructum similem vidi etiam in aliis speciebus v. gr. in Ps. obtusifolia DC ete.
Planta integra videtur elata; adsunt rami plus quam pedales herbacei, e caule lignoso, penna erassiore, cortice pallido, pilis densis patulis villoso, striato, glandulis sessilibus seriatim obsesso. Stipulae caulinares 3— 4 lin. longae, linea dimidia basi latiores, acu- minatae, extus pilosae glanduloso-punctatae. Folia ramorgm unifoliolata, unieum tantum vidi bifoliolatum, aecedente nempe foliolo laterali solitario, sine vestigio tertii illi oppositi; hujus petiolus longior fere pollicaris, in caeteris omnibus abbreviatus 1 Y,— 3 lin. longus, dense patentim villosus, punctis resinosis elevatis dense obsitus. ' Foliola pleraque subor- bieulata, saepe latiora quam longa, interdum basi truncata, saepius rotundata, pollicem lata et longa, ad summum sesquipollicaria, superiora minora, summa interdum fere rhombea; palminervia, basi integerrima, £gaeterum ambitu grosse-sinuato-dentata, dentibus inaequalibus,, ovato-triangularibus, acutis, utrinque, subtus densius villosä, supra impresse glanduloso-punctata, subtus glandulis elevatis brunneis obsita. Racemi ex omnibus asillis solitarii, pedunculati, florentes cum pedunculo plus .-quam: tripollicares;- > ‚villosa,
350 7% Dr. Ar. BUuNnGe.
demum #— 5 pollicares, multi-(plusquam 50-) flori. Flores plerumque terni in axillis bractearum ebracteolati. Bracteae ovatae, acutae, pedicellos superantes, linea vix longiores, glandulosae, villosulae. Pedicelli brevissimi. CGalyx 2 lin. vix brevior, cano villosus, glandulosus, dentibus 2 superioribus altius connatis, oblongo-lanceolatis, acutiusculis, lateralibus abbreviatis, illis fere dimidio brevioribus ovatis acutis; infimo producto, carinato, acuto, dentibus superioribus longiore, earinam subaequante. Vexillum tres lineas longum, late unguiculatum; lamina fere orbicularis emarginata, duabus lineis vix angustior, plicata, albida. Alae albae vexillo linea dimidia fere breviores, unguiculatae, lamina obovato- oblonga, basi auricula magna, obtusa. Carina alis brevior, vix 2 lin. excedens, obtusa, apice intus intense violaceo-picta. Stamina diadelpha omnia antherifera.. Ovarium stylo glabro brevius. Stigma capitatum. Legumen 2'/, lin. longum 1‘/, lin. latum, 1 lin. crassum, sutura ventrali fere rectilinea, dorso gibbo-convexum, brevissime stipitatum, styli basi persistente oblique apiculatum, turgidum, villoso-tomentellum, canum. Pericar- pium succo resinoso, nigricanti-brunneo, balsamico repletum, semini adhaerens. Semen legumini conforme. |
321. @lyeyrrhiza glandulifera W, et Kit. Ledeb. fl. ross. 1. p. 565.
Hab. Auf den Guberlinschen Bergen bei Rasboinoi 22. Juni 1839; (foliolis late ovalis acutis); bei Gurjew 15. Juni, bei Kulagina am Ufer des Uralflusses 18, Juni, am Ural bei Antonowa 5. Sept. 1840 (fructu omnino fere glabro laevi); Gründe unweit Tschagansk 3. Sept. (fructu glanduloso hispidissimo), unweit Ssaraitschik 15. Sept. (fructu glaberrimo), am Ural zwischen Ssacharnaja und Kalmykowa häufig 5. Sept. 1840 (fructu glabriusculo), auf den mugosarischen Bergen 8. Juni (foliolis fere obovatis acutis vel emarginatis, floribus albidis),
an etwas feuchten Orten der Wüste Karakum, 28. Juni (racemis folium supe- _Tantibus), in der subalpinen Region des Karatau 12. Sept. 1841. «Schirin-buja, d. h. süsses Holz» (foliolis longioribus angustioribus, fructu hispido).
Planta valde variabilis, nec in plures species divellenda; variat caule laevi et echi- nulato, foliolorum forma et numero, racemis longioribus et brevioribus, laxioribus vel densioribus, florum colore, calycis indumento plus minus denso, fructibus omnino .glabris vel sparse echinulato-glandulosis (in uno eodemque specimine) ‚vel glandulis elongatis in- duratis densissime obsessis, interdum abortu monospermis, plerumque 5 — 6-spermis.
322. Glycyrrhiza echinata L. Ledeb. 1. ec. p. 566.
Hab. ‘Am rechten Ufer des Uralflusses zwischen Ssacharnaja und Kalmykowa 5. Sept. (fruct.); am untern Uralflusse oberhalb Senraitachiib: 16: Juni 1840 (flor.).
323. Glyeyrrhiza asperrima L, fil. Ledeb. 1. ce.
Hab. Bei Nowo-Alexandrowsk ‘in der Nähe der sieben Brunnen 20. Mai (lor. » am Inderschen See 20. Juni (flor.), 8. Sept. 1840 (fructifera).
324. Caragana frutescens DC. Ledeb.']l. c. p. 569.
Alexandri Lehmann, religuiae botanıcae. (7) 251
Hab. _ Auf den Bergen Grebni bei Orenburg: 15. Mai 1839; in der Steppe jenseits des Ural am Flusse Temir im Frühjahr 1840 (Mobitz); überall in der Steppe am Ilek Mai 4841; an den Granithügeln des obern Kaindibaches 28. Mai 1842 (florens).
325. Caragana grandiflora DC. Ledeb. 1. e. p. 570.
Hab. Am Vorgebirge Airakli am kaspischen Meere bei Nowo-Alexandrowsk 1., 11. Mai (florens), 22. Mai 1840 (fructificans).
326. Halimodendron argenteum DC. Ledeb. ]. c. p. 572.
Im Flugsande am Irgis 16. Juni, Flugsandhügel am See Kara-kuga 20. Juni, Sandwüste Karakum 28. Juni (defloratum et fr. immaturo), Flugsandhügel am Syr-Darja bei Malibasch 8. Juli, an dem Brunnen Ilder-ata Juli 1841 (frueti- ficans); serius schedulae adscriptum: Kommt auch in der ganzen Bucharei bis an den Karatau vor.
Specimina praeter ultimum, ad puteum Ilder-ata leetum, foliolis glaberrimis a planta songorica recedunt, in his folia ramorum vegetorum saepe trijuga. Speciminis ultimi foliola subtus tenuissime puberula, folia subinde quadrijuga.
327. Colutea eruenta Ait. Ledeb. l. c. p. 57%.
Hab. An den Felsgehängen des ganzen Be Sarafschan und im Karatau, 6. — 13. Sept. 1841. (fructificans).
328. Sphaerophysa salsula DC. Ledeb. 1. c.
Hab. Auf der Sandstrecke zwischen dem Kuwan und Jan-Darja 17. Juli, altes Flussbette des Jan-Darja 19. Juli (for.), auf Salzlehmboden und auf Aeckern zwischen Buchara und Samarkand Oct. 18414. (fructificans).
329. Eremosparton aphylium F, et M. Ledeb. 1. c. p. 575.
Hab. In der Aralsteppe Barssuki, kirghisisch: Sajar-kafak, Juli 1840 (Ssyssow, sine fl. et fr.); in der Sandwüste Karakum 28. Juni, beim Aralsee im Flug- sande 1. Juli 1841 (flor. et c. fr. immaturo).
Frutex, nec herba, caulibus lignosis sußinde fere digitum minimum crassis.
6. Kissicissie-
330. Oxytropis pilosa DC. Ledeb. 1. c. p- ie Hab. Im Gouvernement Orenburg bei Spaskoje Mai, am Majak bei Orenburg 30. Mai, in den Guberlinschen Bergen 2%. Juni, am hohen Ufer der Belaja bei Ufa 17. Juli 1839; am Ilek und in der nördlichen N SIGERR zwischen Ufa und Sterlitamak 22. Aug. 1840 (florens et fructi 331. Oxytropis diffusa. Ledeb. l. c. p. 585. Var. a, elongata Ledeb. |. c. Hab. An der neuen orenburgschen Linie bei der Festung Kassa am
252 (6) Dr. AL BuUNGE
"Ufer des Flusses Ajat 22. Juli 1840; an steinigen Bachufern in den mugosari- schen Bergen 8. Juni 1841 (florens et fructificans). 332. Oxytropis floribunda DC. Ledeb. 1. c. p. 586. Hab. Auf Gypsbergen an dem Tumerlia 9. Juli 1839 (fructificans); an der neuen orenburgschen Linie (Zan), in der Steppe jenseits des Uralflusses am Temir (Mobitz) Frühjahr 1840 (florens). Oxytropis Lehmanni Bge.
0. (Phacoxzytropis) caulibus abbreviatis desumbenuibgn, slipulis a petiolo subliberis inter se connatis oppositifolüs, foliolis utrinque adpresse subsericeis elliptico = oblongis acutiusculis 5 — T-jugis, scapo demum folia plus duplo superante adpresse albo nigroque pubescente, racemo pqueci- (sub- -8-) floro, bracteis linearibus pedicellum vice superantibus, floribus ...., dentibus calycis (adpresse nigro pilosis intermiztis pilis longioribus) subulatis tubo dimidio longioribus, leguminis erecti ovato-oblongi acuminati membranacei unilocularis brevissime adpresse nigro-pilosi stipite calycis tubum aequante. en
' Frustulum adest in regione alpina montium Karatau 12. Sept. 1841 lectum, e cau- liculo fructifero quinquepollicari foliisque nonnullis constans. O. albanae SHE, a qua 0. humifusam Kar. et Kir. vix distinetam crediderim, proxime affinis; tamen, ut videtur, stipulis oppositifoliis a petiolo liberis, inter se connatis satis distineta. O. cyanea MB. ab 0. albana Stev. jam floris forma et dimensionibus primo aspeetu distincta; planta europaea homonyma (0. Gaudini m.) ab utraque abunde diversa videtur *).
. Oxytropeos species ad sectionem 3 cl. Koch. (Synops, fl. germ. et helv. ed. II. p. 202) naturalissimam spec- tantes, quae mihi ge = zupne m een
Sectio Phacoxytropis: 1 en e suturis haud introflexis, inter calycem distincte stipitatum, stipite libero. % Flores racemosi 2. ee Te ce Flores 2—4 subumbellai 1. DO . — - S Caulis elongatus 3 ? = Caulis abbreriatus 6. - 3. Racemus elongatus 4. Racemus abbreviatus 5. be. #4: JENHBE WiSISgnb Urüeln de... res a en en, glabra DC. : Flores foliolaque deflexa . . »» wenn drin nn U dafere DE. " ee a RR Zegumine pendeln . .. . dr ee eins. Bro), amoena Här.’et Kir. WE 4: 18 “inedannd mh merrieimertet Sirene lapponica Gaud. Legumina patula vel erecta 7. i + 7. Scapi villi patentissimi, dentes ci tabum dimidium superantes . . ©. montana DC. (e Galloprov.)
Scapi pubes erecta vel adpressa 8. 8. Calycis dentes abbreviati triangulares quadrantem tubi aequantes, carinae mmmpsbeerissimas Ei ri. » 000%. 0. Jacquini Boge. Me (0. montana Aut. fl. germ. et belt, ) Calyeis denies elongati tubi dimidium aequantes vel superantes, carinae mucro elongatus 9.
Alexandri Lehmann, religwae botanicae. an 253
33%. Oxytropis campestris DC.?
Hab. Zwischen dem Ural und dem Uiflusse in der Troizkischen Steppe; und auf dem Irendyk Berge im Ural am Flusse Kisyl (Zan.).
De specie dubius sum; speeimina enim adsunt pauca, incompleta, in genere tam po- lymorpho dubia solvere haud idonea.
335. Oxytropis caudata DC. Prodr. 2. P.:377.°
Hab. Bei Spaskoje im Gouv. Orenburg 2., %., 7., 10., 22. Juni 1839 (florens et fructificans); auf den Kameelbergen Juli 1840 (fructificans).
Retinui sub hoc nomine speciem, mea opinione ab O. songarica diversam, quam jam Pallasius bene distinxit scapo sulcato, nec laevi. Si quis tamen utramque conjungere vellet, tamen nomen 0. caudatae, a Pallasio (sub Astragalo) et a Candolleo prius enume- ratae praevalere deberet. Haec O. caudata etiam in montibus altaicis, quamvis rarior, oecurrit. Diversam plantam collegi in praeruptis ad rivulum Terekta in regione altaica, perperam in Flora altaica, (3. p. 287) cum ©. songariea conjunctam; differt enim floribus omnibus sparsis, calycinis dentibus bracteisque brevissimis. Hanc nomine O, confusae in herbario meo asservo.
336.” Oxytropis songarica DC. ], c. var?
Hab. Auf den mugosarischen Bergen 9. Juni 1844; auf den Granithügeln am ‚ obern Kaindi-Bache 28. Mai 1842 (florens).
Planta primo aspectu distinctissima, scapis laevibus et foliolis angustioribus cum 0.
songarica vera SEP: at spica nultiflorä, aeg circa 30, aeque distantibus, elongata;
9. Sage folia subaequans 10. Scapus foliis duplo longior 11.
10. :Follole ciienne Pilsse SER die 0 05 nein ey O. Gaudini Bge. (0. cyanea Aut. fl. germ.) Enliolz also-nöricen obtusd.. u: nF, - russ Bietet, »lh O. dichroantha
41. Stipulae a petiolo subliberae, inter se eonnatae.. - 2. 2 2.2 2. O. Lehmanni Bge 12. Viridis, vexillum calyeis tubum plus triplo superans (flores 71/, lin. longi) O.cyanea MB.! Fe. osselicis). Incana, vexillum calycis tubum plus duplo superans, (fl. pr. pr. 4 lin.longi) ©. albana Stev ! (ex alp. Cauc, orient. Chinalugh, Schadagh; alpes Alatau. O. humifusa. Kar. et Kir.). 43. _ Leguminis stipes calycem aequans vel brevior 14.
Leguminis stipes calyce triplo Iongiorr -. » » » » . Zen O. Iongipes Fisch.! : (0. revoluta Ledeb.?) SA: Ineamıi; pille demels adpemsis- in a ra BE au 0, ra Bye. (nov. sp. in alpinis ad Tschujam), Mirkiis; pilis sparöis palulis pubesetns - - 2 2-2 .. 2... u = O. triflora Hoppe, Nigro villosa scapis bifloris . - ee ee O. nigrescens Fisch.
Huc RER en Biber ec sequentes: O. persica Boiss., O. Aucheri Boiss., 0. po- aoloba Kar. et Kir., O. Pumilio Led. et O. Mertensiana Turez. re
254 8 z Dr. Aı. BuNGE.
bracteae angustiores acuminatae, dentes calyeini fere subulati, elongati, acuminatissimi, tubum calycis aequantes; fructus (immaturi) Iongiones: angustiores; an et haec specie distinguenda ?
337. Astragalus Hypoglottis L. Ledeb. fl. ross. 1.:p. 602.
Hab. Beim Dorfe Spaskoje im Gouv. Orenbnrg %. Juni 1839; auf der neuen orenburgschen Linie bei der Festung Naslednika Juni 1840 (Maximow) ; am Ilek- flusse %. Juni 1842 (florens).
338. Astragalus aduncus MB. DC. Prodr. 2. p. 286.
Hab. Auf trocknen Hügeln des nördlichen Turcomanien bei Nowo- Alexandrowsk 17. Mai, auf der Ustjurtsteppe um Nowo-Alexandrowsk 17. Mai, auf dem Vorgebirge Airakli am kaspischen Meere, an der Bucht Mertwoi Kultuk 11. ‚ Mai 1840 (florens).
Speeimina humiliora, valde incana, foliolis plerumque 5—6 jugis, rarius 7—8 jugis, caeterum sat bene congruunt cum planta e regionibus occidentem versus a mari caspio sitis orta. Stipulae inferiores semper connatae, etiam summae. basi cohaerentes; ad Hypoglottideos (sectionem minus naturalem) igitur referenda species; an ab 4. Ono- brychi, primo aspectu diversissima, abunde distineta? -
339. Astragalus scopaeformis, Ledeb. fl. ross. 1. p. 615.
Hab. Bei Orenburg (Zan.), auf der neuen orenburgschen Linie (Zan. 183%) ; bei der Festung Naslednika Mai 1840 (Maximow).
340. Astragalus amarus Pall. Led. 1. c. p. 626.
Specimina duo sine flore et fructu in deserto aralensi: Zurenkl; Julio 1850, legit Ssyssow. Schedulae adscriptum: kirghisisch Balra. ren €
311. Astragalus albicans Bongad. Ledeb. 1. c. p- 610.
Var. incanus, humilior, diffusus, folüs incanis.
Hab. Häufig im Sande zwischen. Tschakyr-Ata und Nasarbai-Chuduk 12. April, zwischen Nasarbai-Chuduk und Agatme 13. April, zwischen Agatme und Ka- ragata 1%. April, in der Lehmsandsteppe unweit Karagata 17. April 1842 (florens).
342. Astragalus arborescens Bge. an A. paucijugus Schrenk ? Bull. Acad.
petrop. phys. math. 2. No. 13.
4. (Hypoglottideus) caule erecto ramoso arborescente pilis densissimis bipartitis brevibus cano, stipulis oppositifolüs connato-vaginantibus obtusis membranaceis demum gla- bratis ruptis, folüs inferioribus ternatis superioribus ternato- (rarissime quinato-) pinnatis, petiolis elongatis persistentibus, foliolis oblongo-vel obovato-ellipticis rotundatis viridibus supra glabratis subtus pube bipartita 'adpressa vestitis, racemis pedunculatis abbreviatis folium subaequantibus 5 — 12 floris, bracteis pedicello bresioribus ovatis rachique glabris, tubo calycis demum rupto adpresse puberulo dentibus lanceolatis subduplo longiore, legu-
Alexandri Lehmann, reliquiae botanicae. 2) 9255
mine sessili turgido oblongo-ovoideo obtusissimo longe villoso biloculari, loculis sub $eptem- ovulatis subdispermis.
Hab. Baumartig im Flugsande des Kisil-kum 22. Juli 18%1 (ramus foliolis frueti-
busque orbatus); im Flugsande des Batkak-kum, 21. April, im Kisil-kum 30. April 18%2 (florens et fructificans). Schedulae adseriptum: «Frutex orgyalis».
Planta speciosissima ex affinitate 4. hyreani, ab omnibus mihi notis praeter 4A. uni- foliolatum m. et A. brachypodum Schrenk, foliolorum numero, ab his vero foliorum pe- tiolo elongato lignescente, foliolorum forma, racemis brevioribus paucifloris, calyeis indu- mento, fructus forma, etc. distincta. Diagnosis 4. paucijugi Schrenk. sat bene congruit cum nostra planta, attamen silet de signis nonnullis characteristicis et de fructu, ita ut de synonymo dubius sim. Cum. 4. cognato Schrenk, caeterum diversissimo convenit folio- lorum forma.
Frutex erectus, orgyalis, ramosus, ramis elongatis, angulatis, canis, petiolis anni praeteriti persistentibus, submuticis, patentissimis, 3— 6 pollices longis, cano-flavican- tibus horridus. Folia e gemmis primaria brevius petiolata, petiolo saepe vix semipollicari, plerumque ternata, foliolis nempe tribus ipso apiei petioli insertis, caetera ternato-pinnata, foliolo terminali a lateralibus saepe 2, immo interdum % pollices remoto, rarius foliola lateralia tria vel quatuor sparsa, vel per paria subopposita. Foliola carnosula, magnitudine varia, plerumque 6 — 7 lineas longa, 3—3'/, lin. lata, interdum pollicem longa et di- _ midium lata, obtusa vel emarginata, rarius acutiuscula, supra pilis Bipartitis raris adspersa, demum saepe omnino glabrata, subtus densius ETTWER, attamen viridia. Racemi axil- lares florentes 2 — 3-pollicares, nec demum elongati, pedunculo a basi usque ad flores cano, in parte florigera, pollice parum longiore, glabro. Bracteae membranaceae minutae ovatae subglabrae, pedicellum vix aequantes. Pedicelli cano-pubescentes linea dimidia vix longiores. Calyx cum dentibus tres lineas parum excedens, coloratus, basi glaber, superne pilis bipartitis sparsis pubescens, dentibus margine villoso-ciliatis, deflexis, lan- ceolatis, linea longioribus vel abbreviatis. Corolla purpurea. Vexillum obovatum, sursum arcuatum, marginibus replicatum, late unguiculatum, explanatum fere 8 lin. Iongum, plus quam % lin. latum, emarginatum. Alae tenuissime unguiculatae, ungue 2'/, lin. Iongo, lamina semi-obovato-hastata, fere % lin. longa, superne 1'/, lin. lata. Carina # lin. longitudine parum excedens, superne linea vix latior. Ovarium villo sissimum sub anthesi calyce paulo brevius exacte biloculare, loculis utplurimum 7-ovulatis. Stylus glaber. Stigma capitatum. Legumen calycem rumpens, subsessile, oblongüm, turgidum, % lineas parum excedens, 2 lin. parum latius, totidemque fere crassum, obtusum, styli basi persistente breviter cuspida- tum, dense et longiuscule villosum, biloculare, subtetraspermum. Semina matura non vidi.
343. Astragalus brachypus Schrenk. Ledeb. fl. ross. 1. p. 160.
Hab. Auf den Sandhügeln bei Malibasch 14. Mai, zwischen dem Aigiräk-See und dem Syr-Darja 15. Mai; auf den Sandbergen gegen den Aralsee 16. Mai 1842 (florere incipiens).
256 & Y Dr. Ar. BUNGE.
A plantä: songorica (a. cl. Karelin et Kirilow lecta) vix differt, nisi racemis paulo minus densis, 20 — 30 floris, foliola saepius quina, vix unquam solitaria, fructus desunt, ovarium congruum.
344. Astragalus unifoliolatus Bge.
. (Hypoglottideus) fruticosus, divaricato-ramosus, inermis, canescens; ramis teretibus laevibus, stipulis connatis oppositifoliis membranaceis, petiolis abbreviatis uni- (rarius 3-) foliolatis, foliolis orbiculari-elliptieis utrinque pilis bipartitis tectis, racemis pedunculatis elongatis folio multoties longioribus, calycis demum rupti sericeo-pubescentis dentibus ovatis abbreviatis, legumine semiovato turgido acuto sessili albo-villoso calycem vie duplo escedente biloculari; loculis submonospermis.
Häufig im Flugsande des Kisil-kum 22. Juli 1841 (fructificans).
Fragmenta duo valde incompleta fructifera speciei ab omnibus notis facile distinctae, foliolis omnino fere orbata, praesto sunt. A. brachypodi Schrenk. affinis, differt vero foliolorum forma, floribus minoribus, leguminibus parcius et brevius villosis, et habitu; a sequente quocum habitu magis convenit, distat foliolis, petiolis abbreviatis, racemisque pedunculatis. a >
Rami fere pedales exacte teretes, pilis bipartitis brevissimis tecti, attamen virescentes, flexuosi, divaricato-ramosi. Petioli duos pollices ab invicem remoti, adhuc nondum de- lapsi, nec tamen lignescentes, sed fragiles mutici, infimi usque ad 7 lin. longi, caeteri breviores, summi vix lineam longitudine excedentes, plerique jam foliolis orbati, sed ex cicatrieibus nonnulli infimorum trifoliolati, caeteri omnes, ut summi adhuc folioligeri, unifoliolati. Foliola perpauca quae supersunt sesquilineam longa, totidemque lata, vel angustiora, orbiculata vel orbiculato-elliptica, vel obovata. Racemi patentissimi plus quam quadripollicares, rachis a basi fere pollicem nuda, ex toto canescens; flores 15 — 20, dissiti, e rudimentis minuti, nutantes. Pedicelli bracteolaeque ”/, lin. longae. Calyx ses- quilinearis, dentibus triangulari-ovatis acutis, tubi tertiam partem vix aequantibus. Vexillum explicatum tres lineas excedens, apice 1'/, lin. latum, ungue latissimo basi rotundato, lamina brevi truncata; alae parum breviores, ungue tenuissimo laminam subaequante; carina alis paulo brevior, tres lineas haud attingens. Legumen 2'/, lin. longum, 1'/, lin. latum, lineam crassum, pilis mollibus elongatis, haud densis, villosum, incomplete bilo- culare, di-, vel altero loculo vacuo monospermum. Semen pallide olivaceum.
315. Astragalus karakugensis Bge.
4. (Hypoglottideus) fruticulosus, divaricato - ramosus, spinescens, adpresse canus; ramis subangulatis, stipulis comnatis oppositifolüs membranaceis sericeis, petiolis elongatis persistentibus spinescentibus 3-rarius 5-foliolatis, foliolis linearibus elongatis acutis utrin- que adpresse canescentibus, racemis sessilibus elongatis dissitifloris, calycis sericei demum rupti dentibus ‚abbreviatis, legumine semiovato-compressiusculo ealycem parum esxcedente dense breviter sericeo-villoso biloculari; loculis quadrivvulatis submonospermis,
3 Alexandri Lehmann reliquiae botanıcae. si) 257
Hab. Auf den Flugsandhügeln am See Kara-kuga 20. Juni, im Flugsande des Karakum 28. Juni 1841; im Flugsande am Irgis 22. Juni 1842 (florens et fructificans) ? bei Karatamak; kirghisisch: Ak - dshilka (Ssyssow; speeimen au-
' tumnale absque foliolis et fructu).
Zetmis sessilibus, i. e. in ipsa folii axilla florem Yofkrerkinh vel binos gerentibus fa- cild ab: öinnibus afhnibus en ar A en et Jam ——i forma diversissimum.
Multicaulis, ehe perennantibus. et compresso atis; rami an- notini graciles elongati, EEE striati, pilis bipartitis, densis, adpressis Tr Folia 1 — 2 pollices ab invicem remota. Stipulae oppositifoliae, apice breviter bidentatae, demum saepe ruptae, membranaceae, extus sericeo-pubescentes. Petioli inferiores saepe pollice breviores, summi usque ad tres pollices longi, persistentes, spinescentes. Foliola plerumque tria, in foliis inforioribus in apice petioli approximata, in superioribus terminale magis magisque remotum usque ad distantiam sesquipollicarem, rarissime in en. * liola 1 —5, ie numerosiora, omnia wein 3 12 lin. a |
4"), lin. longae, tenuissime longe ee linea dimidia vix latiores. Carina 4-linearis, Darin tenuissimis Jamina longioribus. Ovarium sericeo-villosum, oblongo lanceolatum; ee _ be a. re in ‚ae le. ee ‚oblique
canis, petiolis Hang er persi
258 (9 Dr. Ars BUNGe.
Vorgebirge Airakli 12. Mai (flor.), beim Vorgebirge Airakli 22. Mai 1840 (c. fr. immat.), im Flugsande am Irgis 22. Juni 1841 (c. fr. mat.), auf den Sand- hügeln des rechten Ufers des Syr-Darja bei Malibasch 18. Mai 1842 (flor.). Synon.: 4. hyrcanus Kar. Enum. ture. Bull. soc. mosq. 1839. p. 152. (ex specimine antoris) Ledeb. fl. ross. 1. p. 610 ex parte. Ä A. hyrcano et A. Gebleri valde affınis, attamen ab his uti ab omnibus ejusdem categoriae facile distinetus legumine longe stipitato, stipite calycis tubum excedente, ideoque calyce fructifero illaeso, haud rupto. | | Frutex lignosus, ut videtur humilis, divaricato-ramosus, ramis validis, junioribus subteretibus, demum compresso angulatis, pilis bipartitis brevibus, densissimis, adpressis argenteo-canis; petioli anni praeteriti flavicantes, subglabrati, persistentes, sublignescentes, plerumque pollicares, rarius in ramis vegetioribus usque ad tres pollices longi. Foliola terna vel quina, rarissime septena, plerumque 10 — 12, interdum usque ad 20 lin. longa, 1, rarius usque ad 2 lin. lata, semper acuta, margine subrevoluta, utrinque argenteo- incana, terminale' saepe deflesum. Racemi axilläres subsessiles, rarissime nempe flos in- fimus ex ipsa axilla progreditur, aequaliter diffitiflori, 2— % pollices longi, 6 — 15 flori. Rachis incana. Bracteae minutae, membranaceae, pedieello parum breviores. Pedicelli lineam longi, primum patuli, in fructu nutantes, patulo albo vel nigro alboque villosi. Calyx tubuloso campanulatus 3'/, lin. longus, pilis patulis, vel pure albis, vel, praesertim basi, albo nigroque mixtis villosiusculus; dentes lanceolati, acuminati, lin. longi, superiores surrecti. Vexillum & lin. longum, late unguieulatum, lamina ovata, biloba, plicata, mar- Einbıs Auen! sursum wen; Balpan eoen. Alae 7 lin. longae, longe unguiculatae, 5 : latioı gi 22 Je longer longe unguiculata,” laminis connatis 2 | ıs, linea parum latioribus. Ovarium stipitatum, stipite nase re ara reed ee u glabro duplo longiore superatum. Stigma capitellatum. Legumen in stipite 2—3 lin. longo, basi glabro, superne parce villosulo e calyce omnino egrediens, fere 5 lin. longum 1°, lin. latum, in styli basin persistentem, plus quam lineam longam acuminatum, molliter et longe patulo villosum, exacte biloculare, loculis 2— 3 spermis. Semina reniformia, olivacea, 1 lin. lata. Astragalus hyrcanus Pall.
A. (Hypoglottideus) fructicosus, ramosissimus, spinescens, pilis bipartitis adpressis incanus; stipulis: oppositifolüs connatis submembranaceis bicuspidatis, petiolis bresibus per- sistentibus, foliolis 3 — 5 (rarius T-nis) lineari-oblongis obtusis utrinque incanis, racemis pedunculatis abbreviatis pietflorss;: bracteis pedicellos . tibus, calyecis demum rupti patulo-albo, vel en un vrllosuli dentibus abbrevitis, als integris, leguminibus sessilibus calyce subduplo longioribus oblo ıtis densissime et longe villoso-
> ;
ribus, foliolis ter fa; 7 au en ie brevius molliusque villosis.
Alexandrı Lehmann reliquiae botanicae. 259
Hab. In littore occidentali maris Caspii. S. G. Gmel. ex Pall. Astrag. p. 25. tab. 22, (minus bona) et C. A. Meyer. Enum. cauc. casp. p. 141).
Var. 9. turcomanicus: canescens; foliorum petiolis abbreviatis, foliolis plerumque ternis, calycibus nigro alboque pilosis, leguminibus calyce parum longioribus longe den- seque villosis.
© Hab. An dürren, sonnigen, zelnen Stellen des Ustiurt am kaspischen Meere beim Vorgebirge Airakli 11., 17., 22., 25., 28. Mai 1840 (for. et c. fr. immat.).
Var. y. Lehmannianus: incanus; petiolis parum longioribus, foliolis utplurimum quinis, calyeibus molliter albo-villoso-sericeis, leguminibus calyce parum longioribus longe denseque villosis.
Hab. Im funds zwischen Nasarbai-Chuduk und Agatme 13. April, zwischen Agatme und Karagata 14. April (flor.), im Jaman-Kisilkum 22. April, bei Bakali 28. April 1842 (c. fr. immat.).
Diagnosin mutavi, quia nulla ex illis quae exstant ie omnino congrua videbatur. Foliola nunquam septenis plura vidi, nec unquam acuta, racemum semper pedunculatum. Formae, quas distinxi, forsan species proprii juris sistunt. Indumentum fructus A. hyr- cani « Pallasiani omnino alium, quam in varr. 8 et y; quo hae formae congruunt cum A. brachypodo, ab A. Ar Be quam foliolis aculis et racemis elon- m. sun
'Astragalus m einer a & ne reg multicaulis, viridis, caulibus simplieibus glabris lucidis, stipulis basi connato-vaginantibus superioribus subliberis glabris, petiolis abbreviatis 3—5 foliolatis, foliolis elongatis linearibus acutis subglabris, pedunculis folium superantibus breviter racemosis, bracteis minutis lanceolatis membranaceis pedicellum EB ca- Iycis cylindrici nigro-pubescentis dentibus subulatis tubo triplo brevioribus, Ile obovato-oblongis in stipitem brevem attenuatis dorso sulcalis ventre carinatis lee ros- tratis tenuissime puberulis semibilocularibus.
Hab. An den Glimmerschieferfelsen am Ufer eines Bscheni in den mugosarischen Bergen 10 Juni 1841 ‚(flor. et fructif.); in den EEE ER Granithügel am obern Kaindi-Bache 28. Mai 1842 (flo...
Inter Hypoglottideos et Dissiifloros medius, ab omnibus drin et re parvo numero facile distinctus, magis quam ad alios 4. brachylobo accedens. An er W macropterus DC. Prodr. II. p. 283? quod ex manca diagnosi vix eruendum.
Radix lignosa, nodulosa, repens, collo crassiüsculo multicauli. GR sistens, lignescens, protrudens caules plurimos graciles, vix pedales, erassitie retici, cortice albido, lucido, facile secedente tectos, glaberrimos, ‚simplices, basi Mu aphylam, : rarius ‚dusb, deinde folia ri et ex axillis foliorum Ampstiohum; pedun summae fere omnino interse\liberse,; ‚beibnceae; glahrae, lanco-
260 8% Ä Dr. A1: Bunde.
latae. Folia breviter petiolata; petioli inferiores saepe tres lineas tantum longi, superiores ad summum policares. Foliola in foliis inferioribus plerumque: tria, ternatim ad apicem petioli inserta, latiora, breviora, lineari-oblonga, 7 — 12 lin. longa, 1%, — 3 lin. lata, saepe distincte trinervia, in superioribus foliolum terminale sensim sensimque magis remotum, ‚accedente foliolo quarto, vel jugo completo, omnia angustiora, longiora, usque ad 2 /, poll. longa et linea haud latiora, viridia, pilis paucissimis, brevibus, medio fixis, in utraque foliolorum ‚pagina sparsis. Pedunculus plerumque ex axilla folii quarti, accedente interdum altero ex axilla folii quinti, ad summum tripollicaris, superatus rachi florigera semipollicari, 8 — 12 flores gerente, glabriusculus.. Bracteae ovatae, acuminatae, minutae, membranaceae, apice nigro pilosae, pedicellum superautes. Pedicelli %/, lin. longi. Calyx cylindricus basi gibbus, cum dentibus 4 lin, longus,: (compressus) lineam latus, superne albo puberulus, inferne pilis nigris brevibus adpressis seriatim intermixtis striatus; dentes e basi latiore subulati, nigricantes, linea dimidia vix_longiores. Corolla. calyce duplo longior pallide purpurascens. Vexillum late unguiculatum, obovato-ob!ongum, emarginatum, 7°/, lin. longum, (explanatum) 3 lin. latum. Alae.fere 7 lin. longae, lamina oblongo-lineari, ob- tusa vel levissime emarginatä, lineam lata. Carina 5'/, lin. longa, acutiuscula, nec tamen in mucronem producta. Legumen coriaceum, basi compressum, euneatum, in stipitem brevem attenuatum, superne dilatatum, turgidulum, sutura ventrali .nervo valid carinatum, dorsali sulco profundo impressum, öhliane euspidatum, cum stipite et cuspide 5 lin. ex- cedens, superne 1,7 lin. latum, pilis tenuissimis adpressis puberulum, viride, semibilo- culare, dissepimento nempe in parte inferiore completo, apicem vero leguminis haud attingente; loculi multi- (plus quam 10-) ovulati, er uuerioribus aOIMWE 2—3 > OR
| s brachylob . Pro a 285. n. 36. Hab. In der Sandwüste Kai -kum- 28. Juni. (planta iterum More candicans, foliolis quinis vel septenis, racemo dissitifloro) , 29. Juni 1841 (fructif. legu- minibus maturis calycem vix excedentibus); in der Aralsteppe 17. u. i8. Mai (forma vulgaris), auf dürren Hügeln am Flusse Schitirgis Mai (racemis abbre- viatis, 1. sei am Irgis 26. Mai 1842 (virescens, racemis elongatis). I
Planta. ‚valde variabilis, a at ab A. virgato facile a fruticoso disinguenda. 350. Astragalus virgatus Pall. Astr. tab. 18.
Hab. Auf den Bergen Grebni, bei Orenburg 15. Mai, in der nördlichen Ural- wei. Steppe swischeh Orenburg und llezkaja Sastschita 23. Mai, auf den Guberlin- er EREERUE Bergen 22. Juni 1839; an der neuen orenburgschen Linie unweit Impe-
ns kaja 20. Juli; in der Kirghisensteppe zwischen dem Flusse Emba und dem
Aralsee, im Herbst 1840 ea nik ne gig an der Berdianka Mai, in der höhern Steppe oberhalb cht 4. Juni, bei den: mugo-
' Alexandri Lehmann reliquiae botanicae. (8 261
sarischen Bergen 9. Juni, Sandwüste am Irgis 15. u. 16 Juni 18%1; im Obstschei Ssyrt Mai 1842 (flor. et fruct.). 351. Astragalus macropus Bge. A. (Dissitiflorus) pilis bipartitis adpressis subcanescens, caulibus basi sublignosis stipulis liberis minutis lanceolatis acutis, folüs longe petiolatis 9 — 13 folio- ‚ Joliolis lineari - oblongis obtusiusculis supra ‚glabratis, pedunculis caule multoties > unge racemo dissitifloro abbreviato, bracteis ovato-oblongis acutiusculis, calycis pro- strato-albo-nigroque pilosi dentibus subulatis, leguminibus erectis demum glabratis oblongo- linearibus breviter rosiratis compressis complete bilocularibus. Synon. Astr. subulatus uralensis Pall. Astr. tab. XX. C. Astr. virgatus 3? uralensis DC. Prodr. Il. p. 285. Ledeb. fl. ross. 1. p. 625. Hab. Im Gouvernement Orenburg bei Spaskoje %. Juni 1839; überall in der Steppe am Flusse Ilek 22. Mai 18%1 (flor. et c. fr. anni praeteriti). Non tantum habitu, sed etiam bracteis, quae in vero A. virgato subulatae, et fructu exacte biloculari ab A. virgato distineta species; ab A. subulato longius distat. 352. Astragalus subulatus MB. Ledeb. fl. ross. 1. p. 631. Formarum variarum plerumque speeimina solitaria collecta sunt: % vulgaris; neue orenburgsche Linie (Zan. 1834); in der Steppe jenseits des Ural am Flusse Temir im Frühjahr 1840 (Dr. Mobitz).
23 forma magis compacta, rigidior... Steppe. zwischen Dlezkaja _ Orenl | 23. Mai. 1 9; Step
a ie E
‚hita au
se,
# 19; Steppe vom Urkatsch 30. Mai 481%... we Y re Eier, Tokali Aarbas. eiridibus; in der Steppe ER Ei Ural a am Flusse Temir im Frühjahr 1840 (Dr. Mobitz). ö,. macilentus Pall. Ryn-Peski (Lessing). 353. Astragalus macrolobus MB. fl. taur. cauc. IH. p. #93.
Var. a, incanus. Hab. Im Gouvernement Orenburg bei ee i: Juni 1839.
Var. 8, nigropilosus, legumü ato 'nigro-piloso. Hab. Auf Kalkbergen bei Woskrösscnkoi Send 8. Iahir 1839. Bir Var. y, macilentus, legumine tereliusculo parce piloso, folüis anguste linearibus. Hab. In der Lehmsteppe bei den mugosarischen Bergen 10. Juni 1841.
ee
Reiterato examine speciminum numerosissimorum sı valde polymorphae-ı nunc c per- suasum habeo, me (in Eaum, alt..p: 70, ubi de hoc et affinibus disserai) signis ı levibus et variabilibus distinxisse formas, quae specierum nomine neutiquam - merentur. Variant venim, inter certos quidem limites, foliolorum numerus, forma, 'indumentum, eine longitudo, imo forma et directio, inflorescentiae conformatio; omnia haec non end solo, sed etiam ab aestatis. teinpestate. = nunc 4. chaetolobum
u f EPHERT..S a R en _ 8 ) sw = in le u i \ DUEREMIDT TUN U.
262 (86) Dr. Ar. Bungee
Marschalliana uralensi, quam hic var. « dixi, distinguo. Var. 8 nigropilosus, transitum quasi facit ad A. pycnolobum m., tamen ut videtur specie distinguendum. Plurimas in- super formas plus minusve divergentes, e regionibus altaicis ortas observari, quas hic exponere haud idoneum duxi.
35%. Astragalus Helmii Fisch. Ledeb. fl. ross. 1. p. 613.
Hab. Auf den Guberlinschen ‚Bergen jenseits des Ural südlich vom Dorfe Ras- boinoi, 22. Juni; auf den Stinkkalkbergen am Flusse Ssyrenj 10. Juni 1839; auf Kalksteinfelsen bei Wosnessensk 3. Juli, Gypsberge beim Bache Tiumerliak 9. Juli 1839; bei Uskatyk im südlichen Baschkirenlande (Zan.). (flor. et fructif.).
A. eriolobus m. ab hoc non distinetus, variat enim fructus longitudo.
355. Astragalus stenoceras €. A. M. suppl. fl. alt. No. 77. 3.
Hab. In der Steppe jenseits des Ural am Flusse Temir im Frühjahr 1840 (Dr. Mobitz). _ i
Speeimina vernalia sine fructu, flores in racemo abbreviato solito numerosiores; sti- pulae saepe nigricantes. -
356. Astragalus arcuatus Kar. et Kir. Enum. fl. alt. No. 247.
Hab. Auf den Guberlinschen Bergen (Zan.), an den Granithügeln der obern Ir- gissteppe, auf der Wasserscheide des obern Kaindi-Baches 28. Pal, 1842 (flor. et fructif.).
A planta songarica parum distat ie brevioribus latioribus, densius et Taziıs villosis, neutiquam villoep -sericeis. Foliola plerumque 5 — 7, rarissime 9, approximata, petioli Aeteng Au e1 eg ‚mag, m. 2 gREnpr er affinis. i Hab. Am Vorgebirgei Airakli. bei Se 22. April di 11., 12. Mai
1840 (flor. et fructif.).
P, leguminibus brevioribus.
Hab. Auf der Lehmsteppe zwischen dem Syr-Darja und dem See Ah 15. Mai 1842 (fructif.).
358. Astragalus subbijugus. Ledeb. fl. ross. 1. p. 627.
Diagnosi eitatae addendum: leguminibus (junioribus) oblongis acuminatis BEN sub- duplo longioribus rectiusculis Senn longe villoso -hirsutissimis Min loculis sedecim- ovulatis.
Hab. Auf dem Bergschutte bei Pe Brunnen Tiumen-bai 18. oc bei EEE
2%. April, an den Granitfelsen bei Bakali 27. April, Porphyrfelsen-Abhänge
bei Bakali am Kisilkum 29. April 1812 ei ee cum flor. et fruct.
Pulchra species, A. eriocerati Ines Foliola Pe lin. longa RR lineas lata, Flores pollicares ex sche« ;«. Legumina juniora forma ee longitudine
Alexandri Lehmann reliquiae botanicae. en) 263
aliquantulum variant; occurunt 15 lin. longa, 3 lin. lata, et 10. lin, longa # lin. lata, rarius breviora nunquam angustiora.
u Astragalus scleroxylon Bge.
4. (Dissitiflorus) fruticosus, ramosus, pube bipartita adpressa incanus; stipulis basi petioli adhaerentibus inter se liberis extus incanis intus glabratis ovatis foliaceis, folüs inferioribus sessilibus ternatis, foliorum superiorum foliolis 3 — > cuneato - vel lineari- oblongis obtusiusculis, pedunculis folio multoties longioribus apice paucifloris, bracteis late ovatis pedicello plus duplo longioribus, calycis tubo eylindraceo basi gibbo patenti sericeo- villoso nigroque piloso dentes lanceolato-Lineares quadruplo superante, leguminibus .... (ovario lineari calycem aequante dense sericeo villoso multiovulato).
Hab. Auf den Granitfelsen bei Bakali 26. u. 28. April 18%2 (primos flores ex- pandens).
Praecedenti evidenter affınis, sed distinetus caulibus elongatis fruticosis, valde lignosis. foliolis longioribus, angustioribus, obtusis, peduneulis elongatis, calycis TER etc.; insuper iisdem locis enatus serius floret; a caeteris „affinibus jam foliolorum numero parvo floribusque magnis facile distinguendus.
E basi lignosa, interdum digitum fere crassa, brevi prodeunt caules lignosi crassitie pennae anserinae vel tenuiores, cortice griseo, rimoso tecti, tortuosi, ramosi, fasciculos foliorum breves gerentes, ramos annotinos rectos, interdum semipedales, incanos emittentes. Folia fasciculorum subsessilia, uni-trifoliolata, foliolis brevioribus obtusis, basi attenuatis, saepe complicatis; ramealia petiolata, petiolo. 2 10 lin. longo, basi za brevibus, ovatis, aculis, extus canis, intus viridibus, adpressis et ima basi petiolo adnatis fulto. Foliola vel in ipso apice terna, vel ternato-pinnata, vel quina, tribus superioribus ple- rumque approximatis, utplurimum 6 lin. longa, rarius ad 10 lin. usque elongata, basi cuneato-attenuata, ad summum 1'/, lin. lata, utrinque pilis bipartitis, adpressis incana, obtusa. Peduneuli cum floribus cireiter tripollicares,. incani, intermixtis in parte florigera abbreviata pilis nigris. Flores (ex schedula) caerulescentes, plerumque quini, horizontales, fere pollicares. Bracteae extus nigro villosae, intus g‘ , basi 1'/, lin. latae, parum longiores. Calyx eslackitu,. tubo 7 lin. longo, dentibüs Tanceolato-Tinearibus 2 lin. longis rectis, pilis albis, mollibus patulis vel subret , densis, sericeo-villosus, intermistis pilis brevioribus nigris; dentes extüs nigro- -pilosi, intus. albo - - sericeo - villosi. Ä
264 (89 De: AL»: BUN GE.
Sande bei Tschakyr - ata 11. April; bei Nasar-bai-Chuduk 13. April; zwischen Agatme und Karagata 1%. April; im Jaman -Kisil-kum 22. April, auf den Granit- und Sandhügeln bei Bakali 28. April, zwischen dem Jan- und Kuwan- Darja im Sande %. Mai, in der Steppe am Kuwan-Daria 7. Mai (florens), Steppe am Aigirak See 14. Mai 1842 (fructificans).
Caulis in nostra planta semper herbaceus, qualem etiam in songarica videmus. Pu- bescentia rigidula in caule, petiolis pedunculisque duplex; brevior bipartita patula, et elongata simplex patentissima, in foliolis utrinque bipartita, elongata, patens. Fructus in speciminibus vernalibus longiores, longius stipitati, in aestivalibus breviores, fere sessiles. Astr. eriocerati efboh. nn flores flavi. Occurrunt specimina pube flavicanti - aurea.
361. Astragah riacus L. Led. fl. ross. 1. p. 616.
Hab. Auf Kalksteinfelsen beim Dorfe Jaroslawl in. ea Thälern us si im Gouv. Oren-
burg. 29. Juli 1839 (flor. et fruct.). > 368 Astragalus suleatus EL. Ledeb. ]. c. p. 619. ; | "Hab. An dernneuen orenburgsehen Linie unweit Imperatorskaja, ER Kitsch- kul, bei der Festyng Naslednika 2%. Juli 1840 (flor. et fruct.).
363. Astragalus orbiculatus. Ledeb. 1. c. p. 623.
Hab. Auf sterilen Salzlehmgründen und Sandstrecken zwischen dem Kuwan- und ‘Jan -Darja 17. Juli 1841 (specimen iterum florens); im Sande um Buchara 6. u. 10. April, zwischen dem Jan- und Kuwan - Darja 5. Mai 1842 (florens et fructificans).
s Onobrychis L. Ledeb. 1. c.
| 39 in”der Steppe jenseits‘
Uralflu bitz). Oberhalb Uralskaja Juni 1840;
am Tlekflusse Juni 1841; bei Bugulminsk er (orens). Zi
B,: angustifolia, virescens, stipulis connatis.
Hab. Im Gouv. Orenburg bei Spaskaje 4. Juni 1839; am oberes llekflusse, N, -in : der ur. vom Urkatsch 30. Mai 1812 et
9. Mai 1842 > (or). W ariat elseiben fla- age 1842 en).
Alexandri Lehmann reliquiae botanicae. w) 265
367. Astragalus Cicer L. Ledeb. 1. c. p. 620. Hab. In den Thalgehängen an einem Arme der Belaja nicht weit vom Dorfe “Bugultschan 7. Juli, auf Gypsfelsen am Ufer der Ufa 18. Juli 1839; in der nördlichen Steppe zwischen Ufa und Sterlitamak 22. Aug. 1840 (flor. et fruct.). 368. Astragalus contortuplicatus L. Ledeb. 1. ce. p- 639. Hab. Häufig am Ufer des unteren Uralflusses z. B. = RO 18. Juni, unweit Ssaraitschik Sept. 1840 (flor. et fruct.).
369. Astragalus oxyglottis Stev. Ledeb. 1. c. p. 636.
Var. $, psiloglottis.
Hab. Auf felsigem Boden bei Nowo-Alexandrowsk 17. Mai 1840 (unic. sp. flor.). Im Kisilkum 29. April 1842 (pauca specim. vix flor.).
370. Astragalus ammophilus Kar. et Kir, Enum. song. n. 261.
Hab. Auf dürren Lehmhügeln an den Quellen von Agatme 13., 14. April; zwi- schen Agatme und Karagata 14. April, bei Tiumen- bai-tau 18. April 1842 (florens et fructificans).
Variat foliis supra glabris et parce pubescentibus, fructibus glaberrimis et, saltem Junioribus, adpresse canescentibus. Ab A oxyglottide, cui proxime affınis, facile dignos- eitur fructibus erecto-conniventibus, latioribus, reticulatis, vexillo calycem duplo nec sriplo excedente, truncato-retuso nec profunde emarginato.
371. Astragalus filicaulis F. et MM. Ledeb. fl. ross. 1. p. 637.
Hab. Auf dürren Lehmhügeln bei Agatme 1%. April 1842 (flor. et fruct.). Duo specimina florentia et cum fructu juniore A. ammophilo intermixta erant, quae sine dubio huc spectant. Pedunculi plerumque folium ‘superautes. Flores in capitulo usque ad novem. Fructus juniores leviter sursum arcuati, rostro tenui deflexo. Vexillum lineari-oblongum, emarginatum, lamina medio fere angustata.
372. Astragalus tribuloides Del. Ledeb. 1. c. p. 637.
Hab. Auf dürren Lehmhügeln bei Agatme 13. April, am Kuwan -Darja T, Mai ‚1842 (specimen unicum paulo vegetius) (flor. et fruct.)
Planta nostra diagnosin Ledebourianam optime quadrat, praeter foliolorum numerum; in nostra enim foliola.7 — 15, in diagnosi citata folia dieuntur 7 — 9-juga. Magis dubi- tarem de identitate cum planta Delileana, quae inter Sesameos enumeratur a cel. De Can- dolle: (Prodr.. II. p..288), quum nostra ob. legumina evidenter sursum arcuata sine dubio ad: Annulares spectat. ‚Plantam huic simillimam, nee nisi foliolis angustioribus, acutis distinctam habeo e collectione Chesneyana, ad Euphratem collectam, sub. No. 166.
373. Astragalus ankylotus F. et M. Ledeb. 1. ce. p. 637.
nr: (Annularis) eaulescens vel subacaulis, canescenti-hispidulus; stipulis lanceolatis ciliatis, foliolis 5—13 oblongis retusis, pedunculis abbreviatis elongatisve, racemis abbre- 12
2. u Dr. AL. BunGe,
viatis 2— 6 floris, calycis cylindrici' dentibus tubo dimidio brevioribus rectis, vexilli lamina basi aurieulato-dilatata ‘longe acuminalta ‚..leguminibus pube ‚duplici ‚hispidulis ‘ reticulatis: subteretibus dorso: profunde sulcatis erectis sursüm. arcuatis_apice, inflexo - hamatis.
»:Speeimen unicum. florens cum altero' unico 4. oxyglottidis.prope Nowo-Alexandrowsk in ER lectum, ; a planta inderiensi_ caule erecto elongato. diyersum,,floris et ‚legu- minis, (Junioris) ‚structura, ‚distinctissima., cum; illa GORBEHA, Diagungn mutavi ob. .distinc- tionem a proxime affini 4. commisxto m.
Astragalus commixtus Bge.
A. (Annularis) subacaulis, pube patula canescens ; stipulis ovato - lanceolatis eiliatis membranaceis, foliolis 3— 13 oblongo -elliptieis oblusis, pedunculis (plerumque) ' folium superantibus, racemis abbreviatis 2-5 floris, calycis eylindriei dentibus tubum 'dimidium superantibus rectiusculis, vexilli lamina basi WEBER as in 'apendicem spathulatam rotundatam producta, leguminibus pube dupliei entibus: I $ a Ban. pro- Funde: Sulcatis ierectis sursum. areuatis apice infleco - hamatis.: 2
‘Hab. . Auf den: dürren Lehmhügeln bei. Agatme 13. April; an = Sandiehmhügeln zwischen Agatme und Karagata 1%. April 18%2 (specim. pauca for. et c. fructu », juniore)/ ' Eandem plantam' accepi. commixtam. cum Astragalo harpilobo Kar. et 0002 „Kir. ab. honestiss. ‚soc...nat.' cur. .mosq.
'Praecedenti proxime .affinis,, at. vexilli forma. leguminibusque etiam maturis haud erg eulätis facile distinguendus.
Planta pusilla ‚caule breyissimo. Folia ges ieren diutius persistunt; caulina pri- maria plerumque trifoliolata, demum .foliolorum numerus adaugetur usque ad 13., ‚et tune folia. saepe bipollicaria, Stipulae Ayalinae,, latiores „quam in ‚praecedente, acuminatae. Foliola usque. ad.3 lin. longa, fere. ah in. | , obtusa ‚nec retusa, nec emarginata” ut in prae- cedente, supra parce pilosula, subtus as densiore patula canescentia. Pedunculi subra- dicales longitudine varii, jam florentes 1— 2- pollicares, demum magis elongati, patulo pubescentes, superne pilis nigris intermixtis.. Flores in scapis primariis solitarii vel bini, in. sequentibus numerus adaugetur usque ad 5, in apice pedunculis approximati, subsessiles, 41/, lin. longi albidi. Bracteae minutae hispidulae. Calyx cum dentibus cireiter 2'/, lin. longus, pilis albis nigrisque, in dentibus crebrioribus, prostratis adspersus; dentes subulati, superiores patuli. Vesillum: explanatum #°, lin. longum, 'ungue'' basi ättenuato‘ 'eifeiter 2 lin. löngo, superne lineam Iato, Iaminae basi suborbiculata, “fere' 2'lin.lata, "abrupte ee in appendicem 1 ‚lin. ‚Tongam = "lin. ‚Iatam, . rötundatahi;, obsolete mars
| Kür: Legumen forma Drake oa! Toner sparsa, et SU: densior, zn. canescens, demum hispidulum, loculis’ ut plurimum heptaspermis.'
375. Astragalus campylorhynchos Fisch; et'M. Ind:sem. h. > 1:p.23?
"A. (Annularis) erectus, 'pilis sadpressis brevibus ‘parce hispidulus; stipulis ‚ovato-
' membranaceis aeutis ciliatis, foliolis 5 — 11 elongato-Linearibus truncatis supra
Alexandri: Lehmann religwae botanicae. M) 267
glabris, peduneulis 'folium subaequantibus 1 — 3 floris, floribus in apice subracemosis; calycis cylindriei dentibus linearibus tubo dimidio löngioribus, vexillo obcordato-oblongo, legumine pedunculum subsuperante rectiusculo ‚apice inflexo-hamato sutura ventrali carinato dorsali profunde sulcato laevi pube simpliei brevissima adpressa adsperso,
Hab. Im Dioritgebirge Tiumen-bai bei dem Brunnen gleiches Namens 18. April
1842 (fructificans). >
„Specimina; tantum tria fruetu a Eee ‚arcte, affinis attamen dis- . tinctus foliolorum et vexilli forma et leguminis rectiusculi pube simpliei.. A subsequente differt leguminibus laevibus, pubescentibus. Caulis angulatus 2 — 3-pollicaris. Foliola in speciminibus nostris adsummum. 11; superiora saepe 10 lin. ‚longa, '/, lin. lata vel an- gustiora. Pedunculi pollicares. Vexillum plusquam 3 lineare, supra medium fere 1), lin. latum „ apice lato- profunde-emarginato - -bilobo. Alae breviores inaequaliter biloba. Carina ealrehs dentes parum superans. Legumen 1'/,-pollicare vel paulo longius, leviter recurvum, apice compresso inflexo-hamatum, teretiusculum, latius quam in praecedentibus, semibi- loculare polyspermum. . Semina utrinque. truncata.
de: Astragalus quadrisulcatus Bge. e.
A. (Annularis) pilis simplicibus patulis hispidulus, af: stipulis lanceolati acuminatis parce ciliatis, foliolis cuneato - obcordatis 3 — 5-jugis, racemis subtrifloris, pedunculis folia superantibus, calycis cylindriei dentibus tubum dimidium aequantibus, vexillo ‚oblongo-elliptico, leguminibus erectis elongatis sursum arcuatis apice inflexo „hamatis glabris reticulatis subtetragonis dorso 6 e Tateribusque su catis.
"Hab. “Auf den dürren® Lehmhügeln bei Agatme 43. April 1842 (forens: et c. Ar.
immaturo).
Praecedentibus affınis et inter illos et A. reticulatum MB. (a quo nulla nota differt A. oliganthus Kar. et Kir.) quasi medius; a praecedentibus facile distinguitur leguminibus glabris, eximie reticulatis, foliolorum et vexilli forma; ab‘ 4. reticulato MB. leguminibus erectis hamatis multo longioribus, et pube patula‘ densiore, quae in illo parca, brevis, adpressa, vix ulla. An A. eorrugatus Bertol. ? DC. Prodr. I. pP. 289.7 Radix exilis ‚perpendicularis. -Caulis primarius” 'abbreviatus, erectus, secundarii ex axillis cotyledonum tripollicares vel longiores, patulo-hispiduli. Stipulae liberae Tanceolatae acuminatae 2 lin. longae; extus glabrae, ciliatae. Folia pollicaria, superiora breviter pe- tiolata. Foliola cuneata, emarginata, vel obeordata, 2, — 3 lin. longa, versus apicem äd summum '1Y/, lata, lobis achtiusculis vel rotundatis, supra glabriuscula glaucescentia, subtus pilis brevibus patulis hispida. Pedunculi jam sub änthesi folio- 1'/,-pollicares patulo-hispiduli, bi-tri-flori. ' Flores: brevissime pedicelati in apice pe- dunculi' parüm: distantes. Bracteae minutae »subulatae. Calyx ‚cum »dentibus lanceolatis tubo subcampanulato dimidio vix longioribus lineas 2 longitudine‘' haud -attingens. Vexillum 3 lin. longum: omnino et. aequaliter ellipticum, in unguem breyissimum vix. attenuatum. Alae semisagittatae vexillo paulo breviores, carinam parum: excedentes. Leguinen matu-
*
685 Dr. Aı. BUNGE,
rescens fere 1'/,-pollicare, vix linea latius, lineare, arcuatum, acuminatum, acumine hamato incurvo, sectione transversali fere tetragonum, dorso et ventre profundius, lateribus obsoletius unisulcatum, venis transversis valde prominentibus reticulatum, complete bilo- culare, immaturum farctum, loculis sub 13 spermis; seminibus immaturis distantibus, reniformibus.
377. Astragalus harpilobus Kar, et Kir. Enum. song. n. 263.
Hab. Auf den dürren Lehmhügeln bei Agatme 13. April 1842 (fl. e. fr. mr.
378. Astragalus bakaliensis Bge.
A. (Annularis) brevicaulis; foliolis 5— 7 ellipticis acutiusculis obtusisve adpresse pubescentibus, pedunculis folio longioribus racemoso-subtrifloris, dentibus calycis campa- nulati lanceolatis tubum aequantibus, vexillo latissimo apice bilobo calycem pluries eiccedente, carina oblusissima calycem duplo alas vix superante, legumine (juniore) lineari deorsum leviter arcuato sericeo - pubescente.
Hab. Bei Bakalı 28. April 1842.
Inter alias plantas pusillas ibidem lectas unicum reperi specimen Speciei Han dis- tinctissimae: floribus, ratione plantulae et sectionis cui attinet magnis, racemo dissitifloro, et legumine deorsum arcuato.
Caulis abbreviatus vix semipollicaris, pilis adpressis canescens. Stipulae e basi lata acuminatae, linea vix longiores, ciliatae. Folia ad summum pollicaria, petiolo vix semi- pollicari dense hispidulo. Foliola 3'/, lin. longa, lineam lata, foliorum infimorum obtusa, juniorum acutiuscula, .elliptica, vel terminale obovato-oblongum, subtus canescenti-patulo- villosa, supra BEN glabrata. Pedunculi axillares, florentes plusquam sesqui-pollicares. Flores distantes, racemosi, bini vel terni. Bracteae minutae. .Calyx campanulatus, canescens, tubo lineam cireiter longo, dentibus subpatulis lanceolato-subulatis. Vexillum brevissime unguiculatum, late ovatum 3‘/, lin. longum, fere tres lineas lJatum, .apice profunde emar- ginatum, lobis rotundatis, plicatum, striatum, intense purpureum. Alae semihastatae vexillo linea breviores, ungue tenui quam lamina dimidio breviore. Carina turgida obtu- sissima alis paulo longior, vexillo brevior. Legumen junius horizontaliter patens, lineare, leviter deorsum arcuatum, styli replicati basi sursum hamatum, sericeo-pubescens.
379. Astragalus vulpinus Willd. Ledeb. fl. ross. 1. p. 635.
Hab. Bei llezkaja Sastschita 23. Mai 1839; am Ufer des Inderschen Sees Juni 1840; überall am Ufer des Flusses Ilek Ende Mai, auf den mugosarischen
Bergen 9. Juni 1841; in der Sandwüste Karakum 19. Mai 1842 (florens).
380. Astragalus leucospermus Bge
A. (dlopecuroideus) ‚caule erecto villosissimo, stipulis membranaceis late triangu- laribus, foliolis 25 — 40 elliptico-suborbiculatis obtusis subtus molliter villosiusculis supra praeter marginem glabris, spieis axillaribus sessilibus folio brevioribus, calycis ebracteolati longe et rigide villosissimi dentibus lanceolatis tubum eampanulatum corollamque subaequan-
Alexandri Lehmann, reliquiae botanıcae. (3) 269
tibus, legumine incluso ovato-suborbiculari compressiusculo calyeis tubum dimidium aequante molliter longe villoso semibiloculari monospermo. Hab. An den Steppenhügeln um Penschakent %. Sept. 1840.
Synon. 4. Alopecias Kar. et Kir. Enum song. No. 266? non Pall.
E characteribus A. Alopeciae Pall. affınis, multis tamen a descriptione et icone Pal- lasianis discrepat notis. Tota planta pede humilior, foliola minuta, spicae multo breviores, calyx fauce haud contractus, neutiguam tomentosus, qualem exhibet icon Pallassiana, nec tenerrime et laxe albo-lanatus, qualem profert descriptio; praesertim vero legumen calyce brevius, semper semibiloculare monospermum, neque calycem explens et supereminens, biloculare, loculis subpentaspermis, ut in specie Pallasiana. Specimen Karelinianum a soc. nat. cur. mosq. benevole communicatum ex habitu et calyce huc spectare videtur, desunt vero legumina.
___ Speeimen adest unicum, autumnale, foliolis fere omnino orbatum, spicarum plurimarum calycibus fructiferis delapsis, rachi nuda persistente, alterque ramulus rudimentarius,
Radix crassa lignescens. Caulis robustus 3— 4 lin. in diametro crassus, 10 poll. circiter altus, pilis densissimis patentibus mollibus villosissimus, superne in ramos plures abbreviatos divisus. Stipulae pleraeque jam detritae, magnae, ad basin circiter % lin. latae, 5 lin. longae vel longiores, triangulares, membranaceae, nervosae. Folia caulina (e petiolis superstitibus) # — 5-poll. longa, ramealia 2 — 3-poll. vel breviora. Foliola foliorum caulinorum, qui supersunt, % lin. longa, 2'/, lin. lata, (infimorum sine dubio majora), ramealium minora, 2'/, lin. longa 1%, lin. lata, utringue obtusa, vel apice subemarginata. Spicae sessiles bipollicares in diametro 15 — 16 lin. crassae, villosissimae densae. Bracteae lineari-subulatae, 3 lin. longae membranaceae, hyalinae, brevius villosae. Flores sessiles. CGalyeis (fructiferi) tubus campanulatus, quatuor lineas longus, circiter 2'/, lin. latus, membranaceus, villis (3 lin. long.) longis, rectis, patulis, rigidulis vestitus; dentes lanceolati, e basi latiore acuminati 3'/, — % lin. longi surrecti. Corolla flavicans (?). Vexillum ab ungue 4 lin. longo sursum arcuatum, lamina fere 3 lin. longa, ovata, com- plicata. Alae circiter 7 lin. longae, carina paulo brevior. Legumen in calyce sessile 2'/, lin. longum 1°/, lin. latum, molliter sericeo-villosum. - Semen magnum reniforme pallide ochroleucum, hinc inde nigro-punctulatum.
381. Astragalus turbinatus Bge. P
A. (Alopecuroideus) caule erecto hirsuto - subvilloso, stipulis lanceolatis longe acuminatis hinc basi petiolo adnatis, foliolis 35 — 60 obovato-oblongis ellipticisve obtusis subtus canescenti-villosis supra longe pilosis, spieis capitatis in caule ramisque terminalibus, calyeis (fructiferi) tubo turbinato longe villoso-hirsutissimo, dentibus ealyeinis tubo suo corollaque longioribus rectis, vexillo extus pubescente, leguinine tirbinato apice Pe bigibbo villoso biloculari dispermo.
‚Hab. Im Flugsande der Wüste Kisil-kum 21. u. 22. Juli 1841 (fructifer).
SO vr Dr AL. BUNGE:
© »,Speeiei'\ valde‘singularis »eapitulis‘ terminalibus et fructus forma distinetissimae, nee ulli aliae nisi 4. Echinopi Boiss. affınis specimina duo incompleta fructifera colleeta, 'alterum caulo abbreviato, valderamoso; alterum fere.simpliei, 'pede, vix.humiliore, 'breviter villoso, striato. Stipulae , caulinares, basi petioli adnatae, e basi latiore- (2'/, lin.) lanceolatae, acuminatae, usque ad 7 lin. longae, extus villosiusculae, demum glabratae. Folia caulina fere gell: ramealia breviora; foliola numerosa, caulinorum ovato- -oblonga, acutiuscula, 5— 6 lin. longa, 3 —% lin. lata, ramealium minora ‚obovato- -oblonga, submueronulata, vel truncata. Capitula in caule ramisque terminalia, pedunculo_circiter pollicari_ fulta, densissima, rachi brevi, 6— 8 lin. longa, hirsuta. Bracteae lanceolato-lineares, 5 lin. longae, linea dimidia angustiores patulo - -hispido - villosae. Flores sessiles eireiter 9 lin. longi. Calyeis (fructiferi) tubus turbinatus, superne subtruncatus, fauce constricta, longe villoso-hirsutissimus; dentes lanceolato- lineares, acuminati, rigiduli, 5—6 Iin. ‚longi, hirsuto-ciliati. Corolla (e rudimentis) videtur flavescens. Vorl explanatum cireiter 9 Iin. longum, 'lamina obovata, emarginato-truncata, 'ungue latiusculo, extus’ ‚pubescens. Alae et carina videntur breviores, glabrae. Legumen calyeci inclusum, brevissime stipitatum, basi subcompressum, attenuatum, obovatum, membranaceum, superne quasi expansum in diseum orbicularem, obtusum, crasse spongiosum, medio sulco villis elongatis conniven- tibus obtecto percursum, styli basi in sulcum recurva, complete biloculare, loculis plu- riovulatis, constanter monospermis. Semen oblique reniforme 1° lin. longum Iaeve helvolum. 382. Astragalus Lehmannianus Bge,
_ Al opecuroideus) caule erecto villoso ramoso, stipulis ovato -lanceolatis acuminatis foliaceis, foliolis 13 — 17 orbiculato - subreniformibus emarginatis _retusisve ‚mucronulatis Supra. glabrescentibus sublus molliter villosis, racemis asxillaribus „breviter ‚pedunculatis er lindricis, bracteis lanceolatis foliaceis, calycibus bibracteolatis sericeo dense „Yelutinis demum. ‚globoso -vesicarüs villosis, leguminibus stipitatis ‚ovato - sublriquetris calyce ‚multa brevioribus. angustioribusque dense ‚sericeo- - villosis bilocularibus multiooulatis dispermis. se ®
Hab., In der Steppe Karakum: beim Aral - See, am Brunnen Estak-Kuduk, 1. Juli ‚48%1: (llorens et fructifera); Lehmsandsteppe unweit Karagata 17. April 1842 (florere i incipiens). &
Prada affınis A. ren Kar. et Kir. quocum: u. propriam sectionem constituit, floribus bibracteolatis distinctissimam;- diversus vero ab: illo- tele: numBerosio- OR spicis elongatis pedunculatis, ealyeis-et fructus indumento.
‘ Gaulis: in specimine unico verno brevis, in caeteris elongatus, Frames; :i ramis ER feris sesquipedalibus; saepius digitum crassus, angulato -sulcatus,,' villo brevi tectus, erectus,
vel strietus. Stipulae late'ovato-lanceolatae 'ebasi'plus quum duas lin. lata acuminatae, "lineas circiter longae, foliaceae, virides, 'extus ‚villosae, intus glabrae. Folia 7— 10 pollices longa, foliolorum pari primo vix pollicem‘a caule remoto; rachis patulo- villosa. : Foliola petiolulo: lineam longo suffulta, -orbieulari=subreniformia, maxima' 10 lin.
Alexandri: Lehmann religwide botanicae. 0 27
longa, pollicem lata, 'supra; 'etiam /juniora, disco glabra, ambitu pilis sparsis mollibus longis vestita, 'subtus dense' patulo molliter villosa, apice raro emarginata vel retusa,' ‚semper muerone brevissimo 'instructa. Spieae in 'omnibus 'axillis’ sat densae, inferiores subsessiles, so basi interruptae, superiores brevius longiusve pedunculatae, cum pedunculd 45 pollices longae, rachi"patenter breviter'villosa.' Bräcteae Janesolato-Tineares virides 2, —3 lin. ern acuminatae. Flores subsessiles fere horizontales bibracteolati, bracteolis‘ tieab ribüus® acuminatis.’ Calyx subanthesi" ei bast latiore truncata fere cylindraceus, pilis den- sissimis ‘hirevibus’ patentissimis"sericeo-velutinus, cum dentibuüs fere 7 lin. longus, corolla lineis (duabus‘ 'cireiter brevior;' dentes vix'2 lin.’'excedentes, länceolati, porrecti, utringue villosi; deinde ovatus, denique fructifer vesicarius, tubo globoso -ad faucem cöntracto, e lin. in dismetro metiente, extus villosus, obsolete tredeeim-costatus, reticulatus, mem- „'dentibus coröllam- persistentem adaequans, vel etiam superans. Corolla pallide flava. Venilli unguis plus quam quadrilinearis, lamina sursum arcuata quatuor lin, longa, ovata, apice emarginata, complicata, marginibus replicata, explanata 4 lin. lata; 'alae sur- sum 'arcuatae, ungue fere 5 lin. longo, lamina 3'/, -lineari, semihastata, lineari- -oblonga, obtusa, linea angustiore. Carina alis latior, vix brevior, "acutiuscula. Stigmä capitatum.' Legumen stipite lineam longo fultum, 3 lin. longum,' 1'/, lin. latum, rostro semilineari superatum, ventre carinatum, dorso profande lateque sulcatum, sericeo- villosum, 12 — 1% ovulatum, ur dispermum. Semina lutescentia reniformia, 2 lin. longa,' vix linea Ir D.4) :
ee Aecanthostachys: sesitflori,ianthophort, re on maturis sub monospermis, pandurisemü: A. incomptus F., erinaceus F., denudatus Stev., pyenophyllus Stev., Tournefortianus F., acanthostachys F., oxyacanıhus F., Preslianus F., Marschallianus F.) procumbens, densifolius; folüs 6 — T=jugis, stipulis membranaceis hyalinis, foliolis lineari - oblöngis utrinque acutatis sericeo - tomentosis, glomerulis subglo= bosis (magnitudine nueis juglandis) axillis dianthophoris (?), bracteis lanceolato-Linearibus obtusiusculis, calycis villosissimi dentibus tubo ER enger ER calycem ad quartam partem superante, stylo villosissimo. 'Differt ab omnibus affinibus caule EEE süpulis hats, fololorum indu- mento sericeo et magnitudiüie florum plusquam semipollicarium ur GER 33 ' Astrag Fisch. MS. ° 4. (Sectio Caucasiei: sessiliflori, ' dianthopori, aesileropetali,; Bei maturis abmagermis, zer ei ze u. "adpressus ER WEE ‚oaucasius Pal,
ale
ID inati trium specierum | Bier e Per sectione; ad Am a debeo; illustr. Fischera, in earum, cognitione omnium versalissimo , yui jam diu monographiam difficillimae hujus partis
-. pulcherrimi generis "elaboravit, ab omnibus botanicis exspectatissimam. Bleuteropetalas species pron u a en ‚rel medio‘ coalitae, Sunt.. |). ' j eg 8
272 (6) Dr. Aı. BunGE,
pseudocaspius F., caspius MB., erianthus Willd., creticus, Lam.; et dubii 4. eryptocarpus DC., verus Oliv., strobiliferus, Royle.). , Folüs 6-jugis, spina racheos foliolis longiore, bracteis oblongo-obovatis oblique truncatis navicularıbus, algeis urceolati dentibus vülo- sissimis tubo quadruplo brevioribus.
. Proximus A. caspio, a quo praeter alias uotas differt brevitate et hirsutie eximia dentium calycis.
Ob specimina manca dubius ad hanc sectionem retuli, sed affınitas unius inter omnes Astragalos, A. caspii judieium statuit. ‚Neque petala neque pistillum . examinare . lieuit. Axillae floriferae stricte dianthophorae; num vero alae liberae sint; an cum. carina con- cretae, non patet (F.). |
385. Astragalus bactrianus. Fisch. ns.
A. (Sectio Aurei: polyanthophori, eleutheropetali: A. aureus,W., folüs 6-jugis, foliolis oblongo-obovatis utrinque acutatis supra calvescentibus, bracteis lanceolato-linearibus, tubo calycis dentibus aequilongo, stylo ovarium duplo superante.
Unica. hujus sectionis species, A. aureus, differt folis 5 — 10-jugis, bracteis exte- rioribus subrotundo-ovatis, calyeis tubo dentibus breviore, aliisque notis.
ÖOmnes tres species lectae a b. Lehmanno prope Samarkand in abruptis altioribus montium Karatau ad torrentem Sarafschan, initio Septembris 1844. Nomen persicum Khari - Magilan
(F. G@. L. Fischer).
386. Astragalus chaetodon Bge.
A. (Anthylloideus), herbaceus, caulescens; caulibus diffusis incanis, stipulis lato- ovatis acutis hispidis petiolo basi adnatis, foliolis 15— 19 oblongis utrinque acutis pilis medio affixis patentibus hispidis, spieis azillaribus breviter pedunculatis folio_brevioribus subglobosis, bracteis oblongo-lanceolatis acutis calycis tubo dimidio brevioribus, calyce oblongo demum inflato - vesicario pilis albis patentissimis hirsutissimo; dentibus elongatis subulato-setaceis tubum dimidium aequantibus, vexillo calycis tubum duplo superante, legu- minibus (immaturis) hispidissimis calyce multo brevioribus unilocularibus.
Hab. In der sandigen Steppe zwischen dem Kuwan und Syr-Darja 9. Mai 1842.
Caulibus elongatis, pube foliorum patula et calyeis indumento ab affinibus, inter quos magis quam aliis A. ellipsoideo appropinquatur, abunde diversus.
Radix multiceps. Caules plures vix ima basi lignescentes, 3 — 5-pollices longi, patenti- diffusi vel erecti, pube bipartita, praesertim basin versus densissima, superne ‚patula incani. Stipulae latae, ovato-triangulares, acutae vel acuminatae, virescentes, hispidulae, hispido-ciliatae, intus glabrae. Folia in quovis caule eireiter quinque, adulta tripollicaria, inferiora parum breviora; petiolus communis viridis, patulo-hispidulus. Foliola plerumque 15 — 17; rarissime foliorum inferiorum 13, vel summorum 19; inferiora minora, superiora ad summum 5 lin. longa, 2 lin. lata,. petiolulata, per paria opposita, virescentia, supra pilis parcioribus prostratis, infra numerosioribus patentibus hispida. Pedunculi in azillis
Alexandri Lehmann reliquiae botanicae. en 273
binis superioribus, vel in summa tantum solitarüi, caule fere crassiores, '/, — 1 -pollicares; raro in speciminibus vegetis longiores. Spicae capitatae globosae vel demum oblongae. 1'/, — 2-poll. in diametro. Bracteae virides herbaceae, % lin. longae, lineam et q. exc. latae, extus pilis simplieibus elongatis vestitae, margine hirsutissimae, intus glabrae. Calyx Jam sub anthesi parum inflatus, oblongus, membranaceus, striatus, pilis longis albis pa- tentissimis hirsutus, intermixtis pilis nonnullis nigris ad: basin dentium; tubus 7 lin. longus, in fructu (immaturo) quatuor lin. in’diametro transversali; .dentes e basi latiore intus albo- hispidissima subulati, subaequales, 3 lin. longi, extus pilis rarioribus nigricantibus hirti, corollae incumbentes, subarcuati. Vexillum pollicare, lineis tribus paulo latius, 5— 6 lineas e calycis tubo egrediens, unguiculatum, obovato-oblongum, leviter emarginatum, ecomplicatum, marginibus purpurascentibus rellexum, disco (ex sicco) flavicans. Alae longe unguiculatae, lamina vix quadrilineari, linea parum latiore, semisagittata obtusa, vexillum longitudine fere aequantes, carinam linea excedentes. Ovarium 2 lin. longum, lineari- oblongum, hispidissimum, uniloculare 10 — 12 ovulatum, stylo 9 lin. longo, glabro su- peratum. Fructum maturum non vidi, at in calycibus diutius defloratis ovarium vix am- pliatum, ex quo concludere licet legumen esse minutum, calyce multoties brevius et angustius.
387. Astragalus holargyreus Bge.
A. (?Anthylloideus) herbaceus, acaulis, pilis bipartitis densissimis EREER ar- genteo - incanus; foliolis 3 — 7 obovato-oblongis utrinque acutis, stipulis petiolo basi ad- natis ovalis acutis, pedunculis folio plus duplo longioribus, spieis abbreviatis, bracteis calyce multoties brevioribus, calycis tubo pilis simplieibus Periresetee geee sericeo Con- colore dentes lanccolato-subulatos pluries superante, leguminibus.....:
Hab. Auf Granitfelsen bei Bakali 21. April 1842,
Specimina duo tantum floribus nondum expansis colleeta sunt speciei sane distinc- tissimae, ex habitu et affınitate sine dubio ad A. Anthylloideos referendae et A. sabule- torum et Schrenkiano proxime affınis, a quo ultimo tamen diversus videtur calycibus pure albo-sericeis, striis nigricantibus pilorum nigrorum nullis, foliorum forma, habitu graci- liore, et toto indumento magis nitente. Affinis quoque ex foliorum forma et indumento A. sphaerocysti m. *) praeter alia signa jam floribus flavis distincto.
ne A. sphaerocystis 4. heiter subacaulis, ng er A e foliolis 7 — 13 obovatis ob- tusis, stipulis- basi petiolo adnatis ovato-lanceolatis breviter acuminatis, pedunculis folium superantibus superne
viore, legumine incluso ovato sericeo-villoso biloculari decemovulato dispermo. — Hab. in Songaria. — A proximo A. follieulari facile dislinguendus foliolorum forma, bracteis, calycis pube alba simpliei patula, en
13
274 Dr. AL: BUNGE.
Radix lignosa profunde descendens, multiceps, caespitem densum emittens. Caules brevissimi, vix ulli, rudimentis feliorum tecti. Speeimen alterum microphyllum, alterum foliolis majoribus ‚praeditum, hoc».di-, 'illud monostachyum; «hujus folia 3 — 5-,- illius 5—7 foliolata. Folia 4 — 1'/, pollicaria, .stipulae membranaceae 1'/, lin. longae, acu- tiusculae vel‘acutae, intus glabrae, extus praesertim basi pilis albis: hispidae; apice saepe purpureo linctae. '' Foliolum terminale plerumque majus,: in foliis trifoliolatis sessile vel longius 'petiolulatum, maximum :7 lin. longum, 3 lin. et’q. exc. latum, lateralia 'minora, pleraque 2%, — 3 lin. longa, lineam lata. Scapi ante anthesin 2 — 3-pollicares, cani. Flores in spica capitata eirciter 20. »Bracteae linea dimidia vix longiores sericeo incanae, Calyces juniores ovato-oblongi incani, tubo cireiter 3 lin. longo, dentibus linea ‚dimidia vix longioribus. : Gorolla nondum evoluta Penn Ovarium junius oblongum, lon- gitudine fere styli, pubescens.
388. Astragalus longiflorus Pall. Ledeb. fl. ross. 1. p. 650.
Hab.. Am Flusse Usenj. In der Steppe jenseits des Uralflusses am Flusse Temir Frühjahr 1840 (florens) (Dr. Mobitz); Ilezkaja Sastschita 7. Mai 1841 (florens); an den sandigen Ufern des Ilek Ende Mai 1841; Aralsteppe; in der Steppe um Bischtamak %. Juni 1841; im Sande zwischen dem Syr-Darja und dem See Aigiräk 15. Mai 1842 (fructif.).
A planta altaica parum differt floribus longioribus, pollicem excedentibus, qui in illa vix. 10 lineas excedunt. Alae in utraque ‚carinam excedentes integrae. Vexillum emargi- natum, lamina illius oyata, hujus elliptica. Carina acutiuscula, nec obtuse apiculata ut in d. utrigero. ‚Flores quam in 4. utrigero semper numerosiores, racemus demum elon- gatus. Foliolorum :numerus RIED in plakı fructifera usque ad 35 adaugetur.
ei; Astragalus pentapetaloides Bge.
A. (Caprinus) a a re eh es ehem breviter eiliatis, foliolis oppositis 9 — 27 orbiculatis supra glabris subtus molliter villosis, racemis pedunculatis demum elongatis folium subaequantibus vel superantibus 10 — 30 floris, flo- ribus demum pendulis, calyeis cylindrici tubo subarcuato-deflexo denies suos 5 — 6-plo superanie, pelalorum glabrorum unquibus calyce multo longioribus, carina profunde biloba oblonga obtusissima alas acute auriculatas excedente, ovario longe supi, legumine (Juniore) oblongo piloso cuspidato.
Hab. Häufig im Sande in der Lehmsteppe zwischen Tschakyr-ata und Nasarbai- Kuduk 12. April, im Flugsande des Batkak-kum 21. April, IJaman-Kisilkum 22. April, häufig im Flugsande des Kisil-kum 30. April und 1. Mai, Steppe am Kuwan-Darja, 7. Mai 1842 (florens et fruct. immat.).
Var. 8,blepharophyllus, foliolis utrinque glabris margine cartilagineo-eroso-ciliatis.
Hab. Kisil-kum 30. April 1842,
A. longifloro valde affınis, attamen notis indicatis abunde diversus, ab omnibus affı- aus facile distinguendus foliolis latioribus quam -longis, racemis multifloris demum valde
Alexandri Lehmann religwae botanicae. “) 275
elongatis, floribus longissimis, carina profunde biloba, denique' alis